Een fleurig hart onder de riem voor mama Els

Els Rigole organiseert samen met dochter Kimberly de sociale wandeltocht voor Oigo. © foto mlt
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Ik ben een alleenstaande mama en mijn moeder Els Rigole verdient een bloemetje”, schrijft Kimberly in haar mailtje aan onze redactie. “Elke ochtend en ook op de meeste avonden komt ze babysitten bij mijn dochter wanneer ik moet werken.”

Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging? Laat het ons weten via bloemetje@kw.be.

“In 2018 heeft mijn mama borstkanker overwonnen”, gaat Kimberly De Frene verder. “Begin dit jaar verloor ze ook haar broer en schoonzus. Toch blijft ze altijd vechten en probeert ze zo vrolijk mogelijk te zijn. Samen organiseren wij dit jaar voor de tiende keer Wandelen voor Oigo, wat staat voor Opgeven is geen optie.”

Als dat geen bloemetje verdient en dus trokken we met een bos ruikers naar Desselgem. “Ach, mijn dochter verdient meer zo’n bloemetje hoor”, meent Els (54). “Niet alleen omdat ze ervoor koos om als BOM (bewust ongehuwde moeder, mlt.) Lize (2) op te voeden, maar vooral haar inzet voor de sociale wandeltocht voor Oigo bewonder ik.”

“Bij mijn strijd tegen kanker gaf de komst van Lize me kracht”

Kimberly was een grote steun voor haar mama Els toen ze haar broer verloor. “Dirk is thuis gestorven aan kanker, een week na zijn vriendin Dorine. Ik was erbij. Ik heb zijn laatste hartslagen gevoeld. We zijn thuis met zijn zevenen opgegroeid, vier zussen en drie broers, en we zijn een heel hechte familie. We lopen elkaars deur niet plat maar op de juiste momenten zijn we er voor elkaar. Die laatste weken is Dirk ook geen dag alleen geweest.”

Els werkt halftijds in de thuiszorg, als verzorgende bij i-mens in de regio Waregem. Zorgen voor anderen ligt in haar natuur. Dus ook de kleine Lize is meer dan welkom in Desselgem. “Je krijgt daar zoveel liefde van en tijdens mijn strijd tegen kanker, had ik ook iets om naar uit te kijken. Dat gaf me kracht. We waren er gelukkig snel bij, ik heb geen chemo nodig gehad, een operatie en bestraling volstonden. Maar je kan natuurlijk altijd hervallen, die vrees is er wel. Maar je zal me niet horen klagen. Ik neem een voorbeeld aan Dirk, ondanks de pijn hoorde je hem nooit klagen.” (mlt)