Een bloemetje voor Steffi: “Dit zijn tranen van geluk, het pakt mij”

Steffi en Safia, met haar dochtertje Fleur (3 maanden) op de arm.© Olaf Verhaeghe
Steffi en Safia, met haar dochtertje Fleur (3 maanden) op de arm.© Olaf Verhaeghe
Olaf Verhaeghe

Hoewel ze elkaar nog niet heel lang kennen, zijn ze tot elkaars steun en toeverlaat uitgegroeid. Safia Benhaddouche verraste haar goede vriendin Steffi Gekiere met een boeketje bloemen. En dat gebaar zorgde voor een bijzonder emotioneel tafereel.

Ze leerden elkaar kennen via hun partners, die al jaren goede vrienden zijn. Maar al bij de eerste ontmoeting voelden Safia Benhaddouche (29) uit Ieper en Steffi Gekiere (26) uit Wijtschate de klik. “We voelden elkaar meteen goed aan, konden enorm goed babbelen en bleken heel veel te delen”, glimlacht Safia. “Op korte tijd is Steffi uitgegroeid tot een bijzonder iemand voor me. Ze verdient dit bloemetje, gewoon om wie ze is en wat ze allemaal doet voor mij, haar gezin en al haar patiënten. Ze doet dat zo goed.”

“Je hebt een pittig jaar achter de rug, ik bewonder je” – Safia voor haar vriendin Steffi

Terwijl Safia vertelt, bengelt een klein traantje in haar ooghoek. Steffi, haar knuffelcontact dezer dagen, houdt het al helemaal niet meer droog. “Ik ben helemaal van mijn melk. Dit had ik zeker niet verwacht”, snikt ze glimlachend. “Tranen van geluk, van dankbaarheid zijn dit. Het pakt me.”

Thuisverpleegkundige

Zowel Steffi als Safia werken als thuisverpleegkundige. “Het waren en zijn nog altijd ontzettend zware tijden”, zegt Steffi, al wat bekomen van de verrassing. “Ik hoop dat het snel beter wordt of toch op zijn minst iets normaler, want deze druk weegt bijzonder zwaar. Het is echt enorm.”

“Dat niet alleen hé, Steffi”, vult Safia aan. “Met de hele verhuizing naar Wijtschate in oktober, de verkoop van jullie ander huis en de zorg voor je dochtertje Michélle (2,5) en de twee pluskinderen Daan (11) en Nora (8) ben je ook thuis altijd in de weer. Je hebt een pittig jaar achter de rug. Ik bewonder je echt, dat meen ik.”

“We vinden onze weg wel, het lukt”, lacht Steffi. “Stapje per stapje en toch zo positief mogelijk proberen blijven. Dan kom je er wel. Zeker met de hulp van vriendinnen als Safia.” (OV)