Een bloemetje voor Peter die al 20 jaar voor zijn zes kinderen zorgt

Peter Vaernewyck is een meester in timemanegement. (foto mlt)
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Mohowzeg! Serieus?” Ik hoorde het mezelf meerdere keren zeggen tijdens de babbel die ik had met Peter Vaernewyck (54) uit Waregem. Met een diep gevoel van respect schonk ik de vijftiger een bos ruikers. Een gevoel dat zijn zes kinderen delen.

Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al van de vereniging? Laat het ons weten op mail via bloemetje@kw.be.

“Mijn papa verdient een bloemetje”, lezen we in de mail die Saïda aan KW schreef. “Hij staat er dit jaar al twintig jaar alleen voor met zes kinderen, intussen allemaal jongvolwassenen. Mijn vader is een echte held.”

Peter en zijn vriendin kregen zeven kinderen in zes jaar tijd, waaronder een sterrenkindje. Maar toen liep de relatie stuk. Weekendwerker Peter nam tijdens de weekdagen de zorg op zich, in het weekend trokken ze naar de moeder. De laatste tien jaar verblijven ze zeven op zeven in Waregem.

“De kinderen komen altijd op de eerste plaats”

“Het eerste dat ik hen geleerd heb, is zelf boterhammen smeren”, lacht Peter. “Het gebeurde al eens dat ik de handen letterlijk vol had met baby’s en papflessen en dat de andere kinderen honger hadden. Het komt als alleenstaande allemaal op je schouders terecht. Koken, wassen, strijken, kuisen… Ja, zelfs bakken want ik heb vooral ook financieel veel moeten puzzelen. Sinterklaas? Dat was een jaar lang uitkijken naar leuke goedkope spullen. Om voor een goed gevulde tafel vol lekkers te zorgen, strooide ik ook wat cornflakes uit rond het speelgoed.”

Onvergetelijke momenten, dat merk ik aan de lachjes en fonkelende ogen van zoon Leroy. “Ik wil niet stoefen maar mijn sterkste troeven zijn timemanagement en anticiperen. Je kan ook niet anders met zo’n menage”, vertelt de machinebouwer. Dus was er ook geen tijd voor grote hobby’s, ongebreidelde feestjes, of zelfs een nieuw lief. “Ik heb altijd de kinderen op de eerste plaats gezet.”

En dan is er nog de opvoeding. “Ik was nogal streng op het vlak van respect en inzet. Iedereen kan alles, je moet het alleen willen én blijven proberen.”

“En dat is maar één van de vele levenslessen die we hebben meegekregen”, vult zoon Leroy trots aan. (mlt)

Lees meer over: