“Mijn zus Marianne heeft me in vele situaties bijgestaan en ja, sommige waren op leven en dood, letterlijk”, schrijft Lieve Gistelinck in een mail aan KW. “Marianne heeft nooit de moed opgegeven, waar ik het wel had gedaan.”
Ken jij iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Als iemand een bloemetje verdient, dan is zij het wel”, meent Lieve. “Haar kinderen zijn van hetzelfde kaliber. Het voelt zo goed om zo graag gezien te worden. It keeps me going”, sluit Lieve haar mail af met een emoji van een hartje.
We bellen aan in het ouderlijk huis in Harelbeke waar Lieve (57) en haar vijf broers en zussen opgroeiden. Marianne (67) woont er nu met haar man Gerard Vandecasteele (70). Lieve trok jaren geleden richting Brussel om dichter bij haar werk, de NAVO in Evere, te wonen. Ze settelde zich in Bertem, bij Leuven.
“We helpen de familie waar we kunnen”
“Maar we horen elkaar dagelijks en we gaan regelmatig op bezoek”, weet Marianne te vertellen. “Lieve is zes jaar geleden geopereerd aan een hersentumor. Ze heeft zes weken in coma gelegen en er wachtte haar een lange revalidatie. Niet evident voor een moeder van vier kinderen. We helpen waar we kunnen, we willen er zijn voor de familie. Bloed trekt, hé. Ook mijn kinderen staan paraat, al is het maar om eens familie naar Lieve te voeren. Met te verouderen, is het er niet makkelijker op geworden om heen en terug naar Bertem te rijden.”
Maar dat is voortaan niet meer nodig ook. Nu haar kinderen oud genoeg zijn en zelfstandig hun boontjes kunnen doppen, keert Lieve terug naar West-Vlaanderen. Meer zelfs, ze woont sinds deze week in dezelfde straat als Marianne. “En daar ben ik heel blij om”, glundert Marianne. We moeten maar de straat oversteken om elkaar te zien.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier