Een bloemetje voor Marcella, de duivel-doet-al van Samana Tielt

Marcella is een voorzitster uit de duizend. (foto mlt)
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Onze voorzitster Marcella Uyttenhove is een duivel-doet-al”, meent Rita Buddaert van Samana Tielt. “Ze cijfert zich altijd weg om andere mensen gelukkig te maken. Ik heb respect voor hoe ze dat doet, en al vele jaren voor elkaar krijgt.”

Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.

Samana, het voormalige Ziekenzorg van de CM, zet zich in voor langdurig zieken, hun mantelzorgers en vrijwilligers. Jaarlijks houden ze nationaal hun Dag van de mensen met een chronische ziekte. Dat was eigenlijk vorige zaterdag, maar in Tielt vieren ze dat pas morgen. Vorige week was er in de Europastad namelijk geen lokaal meer beschikbaar dat rolstoelvriendelijk is.

Dat is ook meteen een van de uitdagingen van Marcella Uyttenhove, die al twintig jaar aan het roer staat van Samana Tielt. “We kunnen nu terecht in zaal ‘t Gildeke, maar dat wordt binnenkort gesloopt. We moeten dus uitkijken naar een andere locatie, bij voorkeur op het gelijkvloers én rolstoelvriendelijk. Dat is geen evidentie.”

“Marcella cijfert zich weg om mensen gelukkig te maken”

Een andere uitdaging is de verjonging binnen het bestuur. “Ik ben niet meer van de jongste”, lacht Marcella, “maar voorlopig is er nog geen opvolging.” De 150 leden van Samana kunnen echter op hun beide oren slapen want met Marcella hebben ze een topvrouw als voorzitter.

“Maar voor alle duidelijkheid, het is echt wel de equipe van Samana die dit bloemetje verdient”, wuift ze alle lof bescheiden weg. Tijdens haar loopbaan bij CM Tielt was Marcella ook al actief binnen de werking van Ziekenzorg. Eens met brugpensioen begeleidde ze veertien jaar lang ziekenvakanties en Lourdesbedevaarten voor zieken.

Jarenlang was ze ook samen met haar broers en zussen mantelzorger voor haar moeder die zo in haar vertrouwde omgeving kon blijven. Haar schoonbroer-weduwnaar was daarnaast 21 jaar lang welkom ten huize Vandekerkhove-Uyttenhove.

Marcella kent dus als geen ander de noden van de zieken, maar ook van de mantelzorger en de vrijwilliger. “Ja, dat zorgen heeft er bij mij altijd ingezeten.” (mlt)