Een bloemetje voor Kelly: “Veel moois kunnen delen in die vier jaar”

Kelly Deloose met drie van haar elf kinderen. Links zit Heath (4), op mama's schoot zit Nathaniel (3) en rechts lacht de 6-jarige Tommy de tanden bloot. © OV
Olaf Verhaeghe

Hun wegen scheidden nadat hun ouders uit elkaar gingen, maar vier jaar geleden vonden Peggy (27) en Kelly (31) De Loose elkaar terug. Kelly nam haar jongere zus zonder verpinken in huis, nu voelt Peggy zich stilaan klaar om haar vleugels uit te slaan. “Niemand anders verdient dit bloemetje meer dan Kelly.”

Peggy kan er zelf niet bij zijn, zegt ze. Want ze verblijft jammer genoeg in het ziekenhuis. Maar toch wil ze heel graag dat haar zus Kelly in de bloemetjes wordt gezet. “Er is niemand anders, waar dan ook, die het meer verdient dan mijn zus.”

Peggy De Loose (27) trok na een heftige periode in haar leven vier jaar geleden in bij haar zus Kelly en haar erg kroostrijk gezin in Wenduine. Nu voelt Peggy zich klaar om op eigen benen te staan. “Kelly is er voor mij geweest, zonder vragen te stellen, zonder te denken over de impact op haar en haar gezin. Daarvoor kan ik haar niet genoeg bedanken”, zegt Peggy. “Ik weet ook dat ze er altijd zal blijven zijn voor me. Net die steun geeft me kracht.”

Kelly De Loose, 31 en mama van maar liefst elf kinderen – de jongste is 9 maanden, de oudste 14 jaar -, moet vechten tegen de tranen als we het boeketje verpakken in de mooie woorden van haar zus. “Toen ik nog een tiener was, zijn onze ouders uit elkaar gegaan. Ik ben toen alleen gaan wonen met mijn vriend, Peggy kwam in een pleeggezin terecht”, vertelt Kelly.

“Hoe blij ik was toen ik Peggy opnieuw in mijn leven had… Onvoorstelbaar”

“Contact hadden we jarenlang niet. We zagen elkaar niet, we hoorden elkaar niet. Tot vier jaar geleden. Neen, ik heb geen seconde getwijfeld om haar in huis te nemen. Hoe blij ik toen was om haar terug in mijn leven te hebben, je kan je dat niet voorstellen. In die vier jaar hebben we heel veel moois kunnen delen, waaronder de geboorte van de drie jongste. Ik was er voor haar, zij was er voor mij. En voor de kinderen. Hun tante Peggy.” (glimlacht)

“Maar oké, nu acht Peggy haar tijd gekomen om te vertrekken en alleen te gaan wonen. Ik zou haar natuurlijk liever bij me houden, maar ik denk niet dat ik haar nog op andere gedachten zal kunnen brengen”, besluit Kelly. “We zullen haar hier missen, maar ze weet dat ze altijd welkom blijft.”