Duik mee in het ‘grootste en mooiste zwembad van de provincie’

We staan aan de werfingang van het zwembad Kortrijk Weide. Zo heet het voorlopig nog. Binnenkort krijgt het een naam die los van de Weide staat. Een stijlvol pand ontworpen door architect Tom Adins, met een façade overheerst door grote glaspartijen en natuursteen. Je merkt aan de buitenkant niet dat het gebouw zo gigantisch is. “Er is gekozen voor een sober gebouw, niet te uitbundig, maar stijlvol. Met natuurlijke elementen,” aldus de Kortrijkse schepen van Sport, Arne Vandendriessche. Hij geeft ons een exclusieve rondleiding. En wanneer we een uurtje later buiten stappen weten we dat Kortrijk een geweldige attractie rijker is.

“De totale oppervlake is 5.000 vierkante meter”, zegt hij terwijl we ons op het domein begeven. “We hebben 33.000 kubieke meter grondoppervlak weggehaald, deels via het water.” Langs de hoofdingang kunnen we nog niet binnen. De ramen en de glazen draaideur zijn weliswaar klaar, maar binnen, aan de balie zijn Portugese arbeiders volop aan het werk. “Er zitten tot nu toe 80.000 manuren in dit gebouw. Op normale dagen zijn hier 40 à 50 mensen bezig,” zegt de jonge schepen zonder zijn tred te vertragen. “Je merkt dat met het bouwverlof de werkzaamheden even op een wat lager pitje staan. Maar de ceo van Lago, de firma die het zwembad bouwt, heeft ons vorige week nog verzekerd dat de werken op schema zitten en dat de opening nog altijd voorzien is voor 1 maart. Een vrijdag. Een dag later kan het publiek dan voor het eerst kennismaken met het zwembad.”

KW Kortrijk – Menenhttps://www.facebook.com/kwkortrijkmenen/https://www.facebook.comFacebook1280

video1.0https://www.facebook.com/kwkortrijkmenen/videos/353620368803053/500

Tandje bij

Het is kwestie van hem bij te benen. Hij staat inmiddels bij een deur beneden. Net voor we binnengaan, houdt de schepen even halt en draait zich om: “De werken aan dit gebouw waren ongeveer halfweg toen Bellewaerde, de grootste concurrent van Lago in onze regio, zei dat ze ook een subtropisch zwembad gingen bouwen. En toen heeft Lago beslist om een tandje bij te steken en hebben ze nog twee glijbanen bij gestoken, andere delen nog wat vergroot en bijgevolg nog een paar miljoen euro meer geïnvesteerd om er zeker van te zijn dat dit het grootste zwembad wordt van Oost- en West-Vlaanderen.”

De kleedkamer en de douches waar we voorbij zoeven, lijken gebruiksklaar en er zijn ook lockerkastjes in overvloed. Al moeten die laatste nog deuren krijgen. Ook de kleedcabines moeten er nog in komen. “Ja, de timmerploegen hebben hier nog behoorlijk wat werk”, vertelt Arne Vandendriessche. Een half minuutje later staan we bij het groen betegelde, peervormige golfslagbad dat klaar ligt om de stille waters tot een wilde zee om te toveren. “Nog even goed poetsen en dan kunnen de baren klotsen. (lacht)“

Tegen de muren zien we vooral sfeervolle natuursteen, maar op bepaalde plekken overheersen dan weer de witte badkamertegels. In het kindergedeelte komen we bij twee ondiepe baden. “Hier ga ik zeker geregeld met mijn dochtertje van vier komen.” Een moment om naar uit te kijken, al was het maar om te zien hoe de schepen zich blootgeeft. “Misschien gebeurt dat al bij de opening. “Daar zijn we nog niet uit. Ik mag nog eventjes niets verklappen over het openingsevenement.” Hij zegt het met een mysterieus lachje op het gezicht. “We zijn daar samen met Lago en de stad volop mee bezig. Het wordt iets heel speciaals, dat is het enige wat ik daarover kan en mag zeggen.”

Lago is eigenaar van het gebouw. “In totaal investeerden zij 33 miljoen euro. Maar de stad heeft zich middels een contract wel dertig jaar lang verbonden tot een betaling voor het gebruik van het complex. We werken samen met Lago in een PPS-formule, een privaat publieke samenwerking. Door de ambitieuzere plannen van Lago heeft de firma enkele miljoenen meer uitgegeven dan aanvankelijk voorzien, maar voor ons verandert er niets. We houden ons aan het bestaande contract. Als je weet dat je met de stad jaarlijks een 100 miljoen euro hebt om te investeren, dan kan je nooit zo’n gebouw neerzetten zonder de hulp van een externe partner.”

Zwemmen in het station

Intussen staan we voor een helling die eruitziet als een doolhof van schuimende golven. Het zijn heuphoge witte muren, die boven elkaar uitsteken. “Dit moet de langste wildwaterbaan van het land worden”, gaat schepen Vandendriessche verder. “Het volledige parcours is 180 meter lang.”

Wanneer hij uit de slingerende gangen is afgedaald, loopt hij de hoek om naar het olympisch zwembad. “Vijftig meter lang, met een tribune voor 300 toeschouwers, de vereiste afmetingen en aantallen om olympische wedstrijden te organiseren. We hebben een aantal heel goeie zwemclubs in Kortrijk. Die mensen kunnen niet wachten om allerlei kampioenschappen naar hier te halen. Er wordt gedacht aan het West-Vlaams Kampioenschap, en misschien zelfs het Belgisch Kampioenschap. Met zo’n zwembad is dat dus zeker mogelijk.”

Er stroomt al water in het bad, maar er drijven nog allerlei vreemde constructies aan het oppervlak. “Dat zijn tuigen waarmee we het bad in twee zullen kunnen delen”, legt de schepen uit. “Die dingen gaan aan de kabels die je over de bodem ziet lopen en kunnen opgetild worden wanneer het bad gesplitst moet worden. Je staat hier voor een wateroppervlak van 2.500 vierkante meter. Het grootste deel is bestemd voor sportzwemmers, mensen die baantjes trekken. Een kleiner gedeelte dient voor recreatie. Wie hier louter komt om baantjes te trekken, zal slechts 2,30 euro moeten betalen, wie zich over het hele complex wil begeven, betaalt 9 euro. In vergelijkbare complexen met dergelijke attracties tel je al vlug meer dan 20 euro neer.”

Stijlvol wit

Terwijl hij het zegt, zien we door de grote ramen aan het eind van het zwembad de trein voorbijrollen. Als zwemmer zal het bij momenten onwezenlijk aanvoelen, alsof je in het station ronddobbert. We klimmen de trappen op naar de inkomhal waar Arne Vandendriessche ons vertelt dat het personeel in het zwembad in dienst zal zijn van Lago. “We hebben vier zwembaden in Kortrijk en we houden er voorlopig twee over, het Lagaeplein Heule en de Abdijkaai, het open zwembad. De andere twee, Mimosa en Magdalena, sluiten we tegen de opening van dit zwembad. De mensen die in die zwembaden werkten, hebben de keuze gekregen om over te gaan naar Lago. Zij die bij de stad aan de slag blijven, zullen in andere diensten worden ingezet.”

Lago heeft enkele miljoenen meer uitgegeven dan voorzien, maar voor de stad verandert er financieel gezien niets – Arne Vandendriessche, schepen van Sport

Op de bovenverdieping komt een horecaruimte van 700 vierkante meter van waaruit je zowel een schitterend uitzicht hebt op het bad als op de stad. Aan het eind van de ruimte komt een gigantisch buitenterras, van waar je beneden de twee buitenbaden ziet liggen. Op diezelfde hoogte komt aan de zijkant een café waar wandelaars en bezoekers van het nog in aangroei zijnde park terecht zullen kunnen. Zowel binnen in het zwembad, als buiten zal je iets kunnen drinken.

Buiten op het dak wijst Arne Vandendriessche naar de glijbanen die al een tijdje hangen te kronkelen boven het complex. Een nieuwe landmark. “In andere recreatiezwembaden zijn de glijbanen in schreeuwende kleuren, meestal groen, blauw of rood. Wij hebben gekozen voor wit. Stijlvoller vonden wij. Geen kakofonie van kleuren. Dat wit verhoudt zich beter met de wolken.” Achter de twee buitenbaden, ligt de spoorweg. “Hier ga je nog een wand krijgen. Opdat de mensen van op de trein niet naar de zonnebadende zwemmers kunnen gluren en om het geluid te dimmen.”

Meer dan Kortrijkzanen

Na het beklimmen van de toren staan we nog na te hijgen en genieten we tegelijk van het spectaculaire zicht. We zien hoe de vijf glijbanen zich door elkaar vlechten. “Ze hebben elk hun eigenheid”, zegt Arne. “In de Black Hole heb je het gevoel dat je in een zwart gat springt, bij de Abyss-glijbaan kom je in een tol terecht, de Turbo gaat heel heel snel, in de Duoslide race je met zijn tweetjes naar beneden, en dan is er nog een baan waarbij je visuele effecten te zien krijgt terwijl je aan het glijden bent. Je ziet dat de binnenkant van de buizen allemaal een andere kleur hebben, langs de buitenkant zijn ze allemaal wit.”

“Op piekmomenten zullen hier 2.000 mensen kunnen ontvangen worden. Lago mikt op 400.000 bezoekers per jaar. Niet enkel Kortrijkzanen. Er wordt ook gekeken naar mensen van buiten Kortrijk. Daarom ook liggen we op wandel-afstand van het station, we hebben hier een ruime parking voor de deur en heel veel fietsstallingen. En ook het openbaar vervoer zal hier meermaals passeren.”