Drukkerij Smis stopt na 122 jaar: “Van alle drukwerk sinds 1953 hebben we een exemplaar gehouden”

De in 1897 opgerichte drukkerij Smis in Oudenburg houdt op te bestaan. Zondag 31 maart leggen Luc Smis en Martine Boone de machines voorgoed het zwijgen op en gaat de deur van de winkel in papierwaren en bureaubenodigdheden op slot. Daarmee komt een einde aan een verhaal dat 122 jaar geleden begon en door drie generaties werd geschreven.

Karel Smis, de grootvader van Luc, richtte in 1897 de drukkerij op. In 1942 nam zoon Arnold de zaak over en in 1979 kwamen broer en zus Luc en Greta aan het roer van A. Smis, typo-offset. Door het vroegtijdig overlijden van Greta op 41-jarige leeftijd werd Luc in 1981 zaakvoerder van de eenmanszaak.

Eind deze week komt aan het verhaal van drie generaties drukkerij Smis een einde, want de persen gaan op non-actief. Luc Smis en echtgenote Martine Boone hebben de zaak, hij als drukker, zij als de dame achter de toog, draaiende gehouden en vinden de tijd rijp om te stoppen. “We hebben 40 mooie en gouden jaren gekend. Die zijn nu voorbij”, opent Martine.

Studenten

“De voorbije tien jaar is veel drukwerk weggevallen: affiches van notarissen, BTW-bonnen, vervoerdocumenten, overlijdensbrieven en herdenkingskaartjes om er maar enkele te noemen”, verduidelijkt Luc Smis. “De jongste tijd kregen we vooral van firma’s die hun bestelbonnen wilden laten drukken opdrachten. En studenten kwamen nog bij ons aankloppen om hun eindwerk netjes af te kunnen leveren. We hebben onze klanten wel horen jammeren van waar moeten we nu naartoe om iets te laten drukken?“

De voorbije tien jaar is veel drukwerk weggevallen, de mooie jaren liggen definitief achter ons

“De mooie tijd is nu echt wel voorbij. Hoewel er voor ons een heel nieuw leven aanbreekt. Wat we al op onze planning hebben? Regelmatig een kort reisje, niet te lang van huis weg, veel terrasjes doen, want dat hebben we altijd gemist. En ons verder inzetten voor Unizo, voor Markant en voor onze medemens. En tijd maken voor onze familie”, zegt Luc, die de jongste is van acht. “Ik was de lang verwachte zoon, na zeven dochters.”

Zelf hebben Martine en Luc drie kinderen: Karel, Karolien en Katrien. “Alleen Karel stapte in mijn voetsporen. Hij werkt bij Captains of Printing. Deze grafische groep, met vestigingen in Ruddervoorde, Torhout en Bissegem, bestaat uit de voormalige drukkerijen Moeyaert, Debeer Printing, Drukkerij Vandenberghe, Fieuws&Terryn, Cresco Graphics, Drukkerij Nieuw Grafiek, Latrè Druk, Drukkerij Vandevelde en Hovogra Printing”, vertelt Luc Smis.

Grote evolutie

In die vele jaren als drukker heeft Luc Smis een grote evolutie in deze wereld meegemaakt: van handzetten naar linotypografie tot typodrukken, offset om te eindigen in het digitaal drukken. Met telkens de aankoop van nieuwe machines. “De oudste staan nog altijd in onze zaak. Die worden nu verkocht”, zegt Luc toch met spijt in het hart, maar met mooie herinneringen en anekdotes die blijven.

In een verkiezingsjaar hadden we drie politieke partijen tegelijkertijd in huis: eentje in de living, eentje in de keuken en eentje in mijn bureau

“Een van de grappigste anekdotes die me altijd bij gebleven zijn, was toen in een bepaald verkiezingsjaar drie politieke partijen op hetzelfde moment in huis waren om hun drukwerk te bestellen. We hebben ze dan alle drie op een andere plek in huis gezet: de ene in de living, de andere in de keuken en nog eentje in de bureau”, lacht Martine Boone.

Ook bij het opruimen van de drukkerij is er de jongste weken een redelijk potje gelachen. “Met wat we allemaal herontdekten, zoals oude affiches. Bij aankondigingen van bepaalde activiteiten werd soms de lapnaam van organisator of contactpersoon op de affiche gezet. Wellicht omdat de mensen die alleen zo kenden”, vertelt Martine, terwijl ze de affiche van een voetbalwedstrijd toont met vermelding van de trainer: Jef Saelens, of Tjeppen Truis.

In de jaren zestig werd nog veel in het Frans gedrukt, zoals menukaarten

“Weet je dat we van alle drukwerk dat sedert 1953 hier verwerkt werd een exemplaar gehouden hebben? En inderdaad, we hebben al veel gelachen met onze ontdekkingen”, zegt drukker Luc. “Onder andere weten we nu weer dat in de jaren zestig veel in het Frans werd opgesteld, zoals de menukaarten.”

Martine Boone en Luc Smis blijven nog enkele maanden in hun huis langs de Weststraat om dan het pand te verlaten voor een nieuwe periode in hun leven. Ze schrijven straks verder aan hun eigen verhaal een eindje verderop in een appartement. De sociale huisvestingsmaatschappij WoonWel wordt eigenaar van drukkerij Smis en het woonhuis om er later, aansluitend op het complex naast de molen, een nieuwe woonsite neer te poten. (LIN)