Dranouter, waar de tijd even niet stil bleef staan

Ook in Dranouter blijft de tijd soms stil staan, behalve tijdens het jaarlijkse festival. © (Foto TD)
Thomas Dubois
Thomas Dubois Editieredacteur De Weekbode Roeselare – Izegem – Tielt

In een ver verleden sjeesden we elke week richting Westhoek om er op zoek te gaan naar nieuws. Ondertussen zijn we een kleine tien jaar verder en lijkt er weinig veranderd. Behalve tijdens Festival Dranouter.

De Westhoek, daar waar de tijd leek stil te hebben gestaan. Of toch voor een deel. Passeer je op een doorsnee zomerdag door Heuvelland, Kemmel of Dranouter, dan zal je in de loop der jaren weinig grote veranderingen zien. Geen appartementisering, geen grondige metamorfoses, maar gewoon pittoreske dorpjes zoals je er zovele hebt in de Westhoek. En nee, dat is geen slechte zaak.

Het is dan ook niet toevallig dat ik ieder jaar bij mijn eerste rit richting Festival Dranouter overmand word door een brok nostalgie, een soort van geruststelling zelfs. Oef! Er is hier nog niets veranderd. De baantjes kronkelen nog steeds even veel en de sfeer is nog steeds hetzelfde. Een verademing wanneer je in een steeds meer veranderende stedelijke omgeving woont. Waar het dorpscafé plaats maakt voor moderne appartementen en de kerken voor boerenmarkten, hoe gezellig ze ook zijn.

Ook het festival is op zich hetzelfde gebleven. De blauwe Kayam, de typische terrasjes buiten het terrein en de vele Chiro-rokjes van de vele Chiroleidsters die van Dranouter hun jaarlijkse uitstap zonder de leden maken. Maar zeggen dat de tijd hier is stil blijven staan, zou het festival oneer aandoen zijn. Want er is wel degelijk een evolutie. Het festival gaat mee met zijn tijd. Wie wil overnachten, maar een gewoon tentje niet ziet zitten, kan kiezen voor een iets luxueuzere uitvoering.

Ecologische winst

De affiche evolueert ook. Festival Dranouter is niet langer puur een folkfestival. Kijk naar de headliners van de laatste jaren en je zal merken dat het niet langer enkel groepen zoals The Levellers zijn die de plak zwaaien. Dit jaar aan zet, onder meer Passenger, Selah Sue, Jake Bugg en Intergalactic Lovers, aangevuld met traditionelere namen zoals Goran Bregovic en ook al minder vanzelfsprekend Gogol Bordello.

De grootste aanpassing is echter het cashless betalen. Niet meer sukkelen met bonnetjes of met tientallen euro’s cash richting festival trekken. Gewoon een app, een betaalkaart en meer heb je niet nodig om een heel festival te overleven. Het was wennen in het begin, maar eens in orde, werkt het systeem perfect!

Tomorrowland werkt al enkele jaren volgens een gelijkaardig systeem en het is wellicht een kwestie van tijd vooraleer ook de andere grote spelers volgen. Het is efficiënt, betrouwbaar én – zeker voor een festival als Dranouter belangrijk – erg ecologisch. De gsm kun je na het weekend (en ook tijdens het weekend natuurlijk) gewoon gebruiken om te bellen of berichten te sturen, maar de bonnetjes kon je vroeger niet hergebruiken. Tienduizenden exemplaren belandden zo ieder jaar in de papierversnipperaar. Van verspilling gesproken. Knap dat ze in de Westhoek al de stap zetten.