Doris kreeg het plein, het kapelletje verdwijnt

Het kapelletje aan de Fabriekskaai. Echt stevig is het niet meer... (foto AN)
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Opschudding aan de Fabriekskaai. Stad Kortrijk wil er een kapelletje verhuizen dat er al staat sinds begin de jaren 40. Maar dat is niet naar de zin van de buurtbewoners. Het probleem? Het pleintje waar het kapelletje staat werd recent vernoemd naar Doris Verlinde, bekend van haar inzet voor Kom op tegen Kanker. Alleen was zij een overtuigde vrijzinnige. “Waarom moet ons kapelletje nu verhuizen? Die paar plankjes hout hebben hun waarde voor de mensen hier.” Het stadsbestuur heeft een oplossing in petto.

Buurtbewoners van de Fabriekskaai voelden de bui enkele weken geleden al hangen. Begin mei werd het kleine stukje gras voor hun deur vernoemd naar Doris Verlinde. Doris overleed begin vorig jaar aan kanker en was het boegbeeld van de Kortrijkse plantjesactie voor Kom op tegen Kanker. In 2014, toen ze zelf de diagnose kanker kreeg, verkocht ze met haar team nog 10.000 plantjes. Ze was ook lid van het humanistisch verbond en oprichtster van het Vrijzinnig Centrum Mozaïek in de Overleiestraat.

Gered door Francesca

Zowel burgemeester Vincent Van Quickenborne (Team Burgemeester) als verschillende vrienden en familieleden waren aanwezig bij de onthulling van het Doris Verlindeplantsoen. Enkele van de aanwezigen stelden zich op dat moment al vragen bij het kapelletje. Volgens buurtbewoners, die met hen het gesprek aangingen, gaf het stadsbestuur ook meteen toe en beslisten ze om het gebedsplaatsje te verhuizen naar het Astridpark. “Ik heb zelf een broer en een neef die aan kanker gestorven zijn. De ziekte heeft mij al heel wat hartzeer bezorgd en vind het dus een prachtig idee om de herinnering aan die mevrouw levend te houden“, vertelt Francesca Annis (56). Zij verhuisde 20 jaar geleden van Londen naar de Fabriekskaai en heeft het kapelletje altijd voor haar deur weten staan. Een tiental jaar geleden redde ze het zelfs van de vuilnisbak door het in haar tuin te plaatsen tijdens de Leiewerken. Zij en haar partner voorzagen het toen van een likje verf alvorens het terug op zijn vaste stek te plaatsen.

Francesca Annis redde het kapelletje 10 jaar geleden van de vuilnisbak.
Francesca Annis redde het kapelletje 10 jaar geleden van de vuilnisbak.© AN

“Maar waarom moet ons kapelletje verhuizen nu het plein een nieuwe naam heeft? Ooit moeten die paar plankjes hout heel belangrijk geweest zijn voor iemand. Veel heeft geloof daar voor mij niet mee te maken. Ik ben wel katholiek, maar niet van het soort dat elke zondag in de kerk zit. Ik vind het gewoon jammer dat we in deze moderne tijden maar weinig respect meer kunnen opbrengen voor de kleine dingen.” Buurvrouw Katrien Gallez (61) treedt haar daarin bij. Zij woont al meer dan 30 jaar in de straat. “Ik heb hier nog de tijd gekend dat mensen op een stoeltje voor hun deur zaten te babbelen. Toen werd er nog elke maandagavond gebeden aan het kapelletje.”

Renovatie door de buren

Officiële informatie is er niet over het kleinood ter ere van Maria. Het werd er indertijd neergezet door de buurtbewoners zelf, zonder vergunning. Bovendien is het niet erkend als erfgoed en kreeg het niet zo lang geleden af te rekenen met enkele vandalen die een gat in de achterkant maakten. Maar volgens Katrien staat het er al sinds het begin van WO II. “De mensen hadden een plek nodig waar ze konden komen in die onzekere tijden. Daarom maakten ze dat kapelletje. In die tijd baden moeders er elke avond, in de hoop dat hun jongens terug naar huis zouden komen.” Ook Katrien ziet het kapelletje niet graag verdwijnen. “We hebben met de buurt al beslist dat we het zelf gaan renoveren, want dat is dringend nodig. Ik draag met plezier de kosten. We willen ook absoluut niet dat het verplaatst wordt. Desnoods plaatsen we het aan de gevel van een huis. Want volgens mij sluit de nieuwe naam het kapelletje niet uit. We zouden beter allemaal wat verdraagzamer zijn”, besluit ze.

Doorn in het oog

Bij Vrijzinnig Centrum Mozaïek laten ze weten liever niet op het verhaal te reageren. De man van Doris, Filiep Vande Wiele wil dat wel. “We zijn ongelofelijk blij dat Doris met het Doris Verlindeplantsoen de erkenning heeft gekregen die ze verdient”, zegt hij. “Maar we hebben de burgemeester tijdens de inhuldiging inderdaad aangesproken op dat kapelletje omdat het zo een enorme contradictie vormt met wie Doris was. Bovendien is het in erbarmelijk staat”, verduidelijkt hij. “De stad beloofde toen om het in ere te herstellen en te verplaatsen.”

Doris kreeg het plein, het kapelletje verdwijnt
© AN

Filiep wil absoluut niet moeilijk doen of ruzie zoeken. “Voor mij is het zeker geen breekpunt. Maar voor Doris was het dat misschien wel geweest. Wij hebben altijd gevonden dat religieuze tekens, van gelijk welke religie, niet thuis horen bij burgerlijke initiatieven. Zo bleven we niet toekijken toen op de inhuldiging van de nieuwe gemeentelijke begraafplaats op ‘t Hoge plots een enorm kruis verscheen. Ook tijdens officiële gelegenheden zoals de nationale feestdag, bleven wij buiten staan als de stoet de kerk in ging. Dat zijn burgerlijke zaken en die horen neutraal te zijn en zich dus niet in te laten met religie.” Doris was dan wel het uithangbord van de vrijzinnigen, ze deed alles samen met Filiep. “Onze sterk onderbouwde argumenten werden ons altijd in dank afgenomen. Het pleintje is perfect om Doris te eren. Het is groen, rustig en mensen kunnen er elkaar ontmoeten. Maar dat religieus symbool was haar toch een doorn in het oog geweest.”

De Kortrijkse schepen Wout Maddens liet weten voor de gulden middenweg te kiezen. De stad zal het kapelletje renoveren en daarna verplaatsen. Niet naar het Astridpark, wel naar elders op Overleie.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier