Doorgroeihuis daklozen Oostende verhuisd, sociale sector gaat door

De daklozen verhuizen tijdelijk van de gebouwen in de Overvloedstraat naar de leegstaande appartementen langs de Torhoutsesteenweg (foto). © Peter Maenhoudt
Hannes Hosten

Het doorgroeihuis voor daklozen is in deze coronatijden verhuisd van de Overvloedstraat naar een leegstaand pand in de Torhoutsesteenweg. Dat is veiliger omdat iedereen er een aparte kamer heeft. Ondertussen blijft de sociale sector zo goed en zo kwaad als het kan aan hulpverlening doen. “Maar we houden ons hart vast voor na de crisis”, luidt het.

Vorige vrijdag werd beslist om het doorgroeihuis tijdelijk te verhuizen. Het doorgroeihuis, dat is de daklozenopvang nieuwe stijl zoals die sinds vorig jaar bestaat: het hele jaar door open en mèt begeleiding om uit de dakloosheid te geraken. “Op de normale locatie in de Overvloedstraat slapen de mensen in een soort chambrettes, kamertjes met klapdeuren”, legt schepen van Welzijn en Zorg Natacha Waldmann (Groen) uit. “Om de veiligheid te garanderen, moesten we het aantal plaatsen terugbrengen tot tien. Maar vorige week beslisten we om tijdelijk te verhuizen naar de Torhoutsesteenweg 27.”

Het doorgroeihuis is normaal gevestigd in de Overvloedstraat (foto), maar in de chambrettes daar konden de daklozen niet veilig genoeg worden opgevangen.
Het doorgroeihuis is normaal gevestigd in de Overvloedstraat (foto), maar in de chambrettes daar konden de daklozen niet veilig genoeg worden opgevangen.© Peter Maenhoudt

Het pand in de Torhoutsesteenweg is de nieuwbouw die oorspronkelijk was bedoeld om te verhuren aan éénoudergezinnen. Maar de appartementen voldeden niet aan de normen, zo hadden sommige een te kleine of zelfs geen aparte slaapkamer. “We kunnen er de daklozen een aparte kamer geven en de capaciteit weer optrekken tot de normale 20 en nu zelfs tot 24 plaatsen, want er is veel vraag“, aldus schepen Waldmann.

“Onnatuurlijk werken”

Wij houden ons de hygiëneregels, maar dat is heel moeilijk. Hetzelfde geldt voor de thuiszorg en het straathoekwerk: deze medewerkers staan letterlijk en figuurlijk dicht bij de mensen. Voor hen is het nu onnatuurlijk werken. Als stad hebben we ook alle voedselinitiatieven onder onze vleugels genomen. Door het hamsteren krijgen we veel minder overschotten uit de winkels. Daardoor moeten we meer zelf voorzien. In tijden van crisis zijn kwetsbare mensen de eerste slachtoffers. Erg pijnlijk”, vindt Natacha Waldmann. “Daarom hebben we een sociale noodlijn opgestart en nemen zelf contact op met kwetsbare mensen: senioren, mensen in kansarmoede…”

Colsol gaat door

De voedselbedeling van Colsol blijft wel doorgaan, elke maandag en donderdag om 11 uur. “Toevallig waren we twee weken geleden verhuist naar ons nieuw onderkomen, een loods van de stad in de Blauwkasteelstraat”, vertelt drijvende kracht Dominique Degraeve. “In onze vorige vestiging in Hangaar 1 werd al enkele keren ingebroken. Mensen moeten wel anderhalve meter afstand houden en we laten ze maar één voor één binnen. Er mag ook maar één iemand per gezin meer komen. Ze mogen ook niets meer aanraken, wij geven het. In een uur kunnen we zo 50 families aan een voedselpakket helpen.”

Dominique Degraeve (links) gaat onverminderd verder met de voedselbedeling van Colsol.
Dominique Degraeve (links) gaat onverminderd verder met de voedselbedeling van Colsol.© Peter Maenhoudt

Door het hamsteren merken we dat de winkels ons minder overschotten kunnen geven. Dagen kregen we niets meer, nu begint het weer te verbeteren. Door de verhuizing zijn er veel mensen die nog niet weten waar we zitten. De Oostendenaars vinden ons al, maar mensen uit de randgemeenten – die dikwijls naar ons worden doorgestuurd – vinden ons nu minder vlot. Maar met elk voedselpakket helpen we gemiddeld vier mensen. In totaal gaat het dus toch om zo’n 200 mensen per keer of 400 per week.”

“We doen voort”

“We onderhouden telefonische en online contacten met onze cliënten“, vertelt Tine Wyns van CAW Noord-West-Vlaanderen. Iedereen kreeg daarvoor een laptop en smartphone. In crisissituaties gaan onze thuisbegeleiders nog aan huis. Onze ontmoetingsfuncties zijn opgeheven. De samenwerking met het Sociaal Huis en andere diensten loopt nog beter dan anders. Wij doen dus voort, hoe moeilijk ook.”

“Onze voedselbedeling gebeurt nu in het gebouw van kleinVerhaal, net naast ons gebouw in de Sint-Sebastiaanstraat. We gaan ook de consultaties van Dokters van de Wereld weer opstarten, maar veel artsen en verpleegkundigen die meewerken, zijn ouder dan 65. Dat is een probleem, maar we maken ons sterk dat het zal lukken. De repatriëringen kunnen niet doorgaan als anders en opvangcentra zitten vol. Daarom worden vluchtelingen gewoon op straat gezet. Er lopen dus meer transmigranten rond“, aldus Tine Wyns. “Ook voor hen moeten minimale zorgen worden voorzien. De stad kijkt nu uit voor douches. We maken ons ook zorgen over de periode na de lockdown. Veel mensen kampen met psycosociale problemen. Ze hebben begeleiding nodig om overeind te blijven.”

“Het zal zich wreken”

Eenzelfde geluid bij Patrick Blondé van CKG Kapoentje, dat aan opvoedingsondersteuning doet. “De dag- en nachtopvang van een 14-tal kinderen gaat gewoon door, maar ouders mogen niet meer op bezoek komen. De contacten verlopen digitaal. In de dagopvang zijn maar een tiental kinderen meer en de begeleiding aan huis verloopt nu via telefoon en internet. Crisisopnames gaan wel nog door. Het aanbod van ons ontmoetingshuis ligt stil. We proberen die mensen ook per telefoon of internet te ondersteunen, maar dat mag toch niet te lang duren. We zijn altijd bereikbaar en ondersteunen iedereen maximaal”, verzekert Patrick Blondé. “Maar er zullen etterbuilen uitbarsten, zeker bij de gezinnen die erg klein gehuisvest zijn. Ook de anderstaligen hebben het moeilijk om alle maatregelen te snappen. Onze dienstverlening is toch op zijn gat gevallen. En dat wreekt zich. Ik hou mijn hart vast voor het moment waarop iedereen weer buiten komt.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier