Dominique De Ruyter heeft plaat én dichtbundel klaar

Dominique De Ruyter, blindgeboren en straks 30, straalt: “Heel blij dat ik na een zware periode uit het dal ben gekropen.” © Johan Sabbe
Johan Sabbe

Vorig jaar heeft hij diep gezeten, héél diep. Gekwetst na een relatiebreuk en verweesd na het op de klippen lopen van zijn muziekgroep Stoned Pony. Maar nu heeft Torhoutenaar Dominique De Ruyter de problemen achter zich gelaten. Op 29 oktober wordt de blindgeboren muzikant 30 jaar en die dag brengt hij én een plaat én een dichtbundel uit. “Ik ben trots dat ik er weer sta”, straalt hij. “Volledig op eigen kracht.”

De EP bevat vier nummers, in Leuven opgenomen in de professionele studio van producer Guus Fluit, de man achter Floyd Productions. De poëziebundel met 30 gedichten is een uitgave van Vriendenkring Kunst Houtland (VKH) met Torhoutenaar Marc Verkeyn als drijvende kracht.

Na de geleden pijn nu de strijdvaardigheid

Dominique woont in de Koolskampstraat, vlakbij het huis van zijn ouders. Hij werkt als aankoper in hun autohandel. Dat doet hij graag, al geniet hij toch het meest van zijn vrije tijd, waarin hij muziek maakt en poëzie schrijft. Hij staat op zijn zelfstandigheid, maar zijn blindheid speelt hem uiteraard parten. “Het is vaak behelpen en hulp van buitenaf aanvaarden”, zegt hij. “Dus geeft het me des te meer voldoening dat ik nu, na een loodzwaar 2020, de moed heb bijeengeraapt om keihard terug te vechten. En kijk: een heuse dichtbundel en een EP zónder andere muzikanten zijn het resultaat. Alles van a tot z uit mijn eigen creativiteit ontsproten. Eerlijk? Ik ben er apetrots op. Ik voel me herleven. Ik ben excited.”

De vier meeslepende, rustige, Engelstalige nummers van de EP Atlas dragen niettemin de pijn in zich die Dominique vooral door zijn liefdesbreuk geleden heeft. Zowel in Still Waters, I need a Hug, Lovely Lana als het titelnummer Atlas voel je dat zijn weg een hele periode niet over rozen is gegaan. De titel I need a Hug (‘Ik heb nood aan een knuffel’) spreekt voor zich en in Lovely Lana verklankt hij zijn liefdesdreun.

Het geeft me voldoening dat ik na een loodzwaar 2020 de moed heb bijeengeraapt om keihard terug te vechten

Maar in Atlas verwoordt hij dan weer zijn strijdvaardigheid: Thanks for the pain, you made me stronger (‘Dank voor de pijn, je hebt me sterker gemaakt’). De EP-titel Atlas verwijst naar de gelijknamige figuur uit de Griekse mythologie die het hemelgewelf op zijn schouders torst. “Ik heb me een tijdlang Atlas gevoeld”, aldus Dominique. “Gebukt onder lasten. Maar uiteindelijk heb ik ingezien dat de kern van alles integriteit is. Doe wat je zegt en zeg wat je doet. Ik wil op de eerste plaats een goede mens zijn.”

Opvallend: de EP verschijnt onder de artiestennaam Dominic. “De producer vond dat verstandiger, want hij gelooft sterk in mijn nummers en dus kon ik maar beter een internationale naam kiezen, zei hij. Ik heb de liedjes niet enkel geschreven en ingezongen, maar er ook de muziek op piano voor ingespeeld, net als de drums er via de computer aan toegevoegd. Elke maand ben ik in Leuven één nummer gaan opnemen. Geen overhaasting dus. Guus Fluit heeft zelf voor de bijhorende videoclips gezorgd. Alles valt nu al via YouTube te zien en te beluisteren. Ik breng in eerste instantie een honderdtal exemplaren van de EP uit.”

Dichtbundel met illustraties door Wilfried Dewulf

En dan is er de poëziebundel, die als titel krijgt: Een dichter die het verder zoekt. Dominique gaat daarvoor scheep met VKH.

“Er zullen dertig gedichten van me instaan. Korte, langere, grappige en diepzinnige. Ik ben er heel blij mee. VKH-voorzitter Marc Verkeyn laat de bundel illustreren met tekeningen door kunstenaar Wilfried Dewulf. Ik hoop de EP en de dichtbundel op mijn verjaardag, vrijdagavond 29 oktober, te kunnen voorstellen in Ten Walle aan de Bruggestraat. Het klikt met Marc. Ik heb veel vertrouwen in hem en zijn kunde.”

Intussen zit Dominique niet stil. Hij heeft ook relaxatiemuziek gecomponeerd die in december uitgebracht wordt. En tegelijkertijd is hij met het schrijven van rocknummers bezig en heeft hij zich zelfs aan rap gewaagd. “Alle opgestapelde energie moet uit mijn lijf en leden”, zegt hij. “Ik heb geen groep meer nodig. Ik wil de wereld in mijn eentje aankunnen. Yeah, los van alle anderen mijn eigen creatieve ding doen.”

Een voorsmaakje van de EP? Luister hier naar Lovely Lana.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier