De populariteit van ‘Marie’ was voor Charlotte De Guffroy (34) en haar man Steven niet de reden om hun dochter deze naam te geven. “Ik heb altijd gezegd: Als ik het geluk heb een meisje op de wereld te zetten, noem ik haar naar mijn moeder, Marie-Thérèse.”
Deze sympathieke mama werkt tijdens het schooljaar met kinderen uit het bijzonder onderwijs. Ze is getrouwd met Steven Masschelin en samen hebben ze drie kinderen. Rune (7), Lars (4) en Marie die eind juni één jaar is geworden. “Rune was de enige die al geboren was, toen mama stierf. Na mijn tweede zoon had ik niet gedacht dat er nog een derde kindje ging komen. Mijn moeder zou ontzettend trots geweest zijn. Ze had al een kleinkind met de naam Marie-Alix. Ik ben trouwens de meter van haar en Marie-Alix is dan terug de doopmeter van onze Marie geworden. Zo is de cirkel helemaal rond.”
Kerstavond
Op kerstavond 2013 is de moeder van Charlotte op 63-jarige leeftijd van de trap gevallen terwijl ze één van haar kleinkinderen vast had. “Dat kleinkind is gespaard gebleven maar mama is een dag later gestorven. Kerst is sindsdien nooit meer hetzelfde geweest.” Charlotte is de jongste van zes en komt uit een heel warm nest. Ze heeft nog vijf oudere broers. “We blijven sowieso nog steeds samenkomen. Van nature zijn we geen grote babbelaars. Iedereen heeft het zo’n beetje op zijn eigen manier verwerkt. Voor ons primeert het gezellig samenzijn.” Charlotte had een goeie band met mijn moeder. “Het was daar altijd ‘huisje weltevree’. Iedereen was welkom. Ze cijferde zich steeds weg voor haar kinderen en kleinkinderen. Ze hield de familie samen. Op zaterdag schoof ‘Jan en alleman’ aan bij het middagmaal. Niet alleen familie maar ook mensen die in de buurt aan het werk waren.” Haar vijf zonen en haar dochter, zijn vlak bij haar in de buurt gaan wonen. De kinderen zaten dichtbij op school en ‘s middags ging ze die meestal ophalen. Ze was heel zorgzaam van aard. Mijn vader is twee jaar na mama gestorven aan kanker. Hij praatte niet veel over zijn eigen ziekte. Ziek zijn, bestond niet voor hem. Na mama’s dood heeft hij wel een ferme duw gekregen. Zijn zus kwam in het begin vaak eten maken of hij ging bij één van zijn kinderen langs. We hebben tijdens die moeilijke momenten veel aan elkaar gehad. Dat is het grote voordeel van een groot gezin en dichtbij wonen. Je springt gemakkelijk eens binnen voor een babbel.”
Marie
Die naam kiezen was voor Charlotte en haar man niet echt moeilijk. “We zaten direct op dezelfde golflengte. Steven koos de naam Rune. En Rune koos dan weer zelf de naam van zijn broertje Lars. Hij was pas drie maar zou boos geweest zijn, moesten we hem een andere naam hebben gegeven. Uiteindelijk vond ik ‘Marie’ altijd al mooi klinken. Het staat meestal in de top drie van de meest populaire meisjesnamen, dus het is van alle tijden. Iedereen reageerde alleszins positief. De twee broers zijn lief voor haar. Ze zijn helemaal zot van hun zusje.” Marie is geboren op 29 juni en het was een vlotte bevalling. “Ze kwam net als haar jongste broer tien dagen te laat. Rune kwam ter wereld met een keizersnede. Onze kleine meid is een ‘dul spook’ en laat zich zeker nooit doen. Helemaal haar oma. Mijn mama zat ook geen seconde stil. Ze was een manusje van alles. Ze kookte, deed de was en plas. Zelfs als er iets moest gerepareerd worden, trok ze haar plan. Dit moest ook wel want haar man was als zelfstandige niet zo vaak thuis. Ze deed trouwens ook al het papierwerk van hem. Van opleiding was ze kinderverzorgster maar die job heeft ze nooit uitgeoefend.”
Groot gezin
Net als haar moeder heeft ze met drie kinderen een groot gezin. “Veel tijd om stil te zitten is er niet maar het lukt wel hoor”, klinkt het lachend. “Van twee naar drie was niet zwaarder dan van één naar twee. Ik heb er wel voor gekozen om vanaf september parttime te werken. Mijn man heeft als tuinman een heel drukke job en is net zoals mijn papa indertijd, niet zo vaak thuis.” Ze mist haar mama het meest tijdens verjaardagen en die andere typische familiemomenten. Vooral rond kerstavond hangt soms iets droevigs. Tegenwoordig zijn we met ruim 26 personen. Twaalf volwassenen en veertien kleinkinderen en dan nog een tante of nonkel die alleen is.” “Normaal komt er geen vierde meer”, lacht haar man, die er ondertussen bij is komen zitten. “We hebben wel nog enkele namen in ons hoofd, moesten we plots met een verrassing geconfronteerd worden. Momenteel zijn we met ons gezinnetje heel tevreden.” Marie laat ondertussen op haar eigen manier weten, dat het gesprek lang genoeg geduurd heeft.
(KK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier