Ze leerden elkaar kennen in de weverij Jonckheere, waar ze blijkbaar ook nog iets anders deden dan werken. Laten we het een gelukkige samenloop van omstandigheden noemen, 'want Georgette was toen al een vrouwtje om van te snoepen', zegt Etienne. Ze hielt van zoetigheden en had bijgevolg altijd wat snoep bij de hand. In één van haar pauzes had ze Etienne een 'spekke' gegeven en dat smaakte blijkbaar nog naar meer. Vanaf dan hield Etienne zijn allerliefste 'spekkedoosje' in het oog van achter zijn weefgetouw.
...