Tot grote verbazing van de gemeente Heuvelland werd vastgesteld dat een deel van de Lokerdreef, een bospad op de Kemmelberg, deels verhard werd. “Het was een paar dagen gissen wie achter deze verharding zat”, weet schepen en Kemmelnaar Jean-Pierre Geelhand de Merxem.
Eerst werd gedacht aan een betere toegankelijkheid van het daar gelegen waterkasteel. “Dit gebouw heeft dezelfde functie als een watertoren, maar gezien de ligging op een hoogte een andere constructie. Het waterkasteel op de Kemmelberg voorziet in de watervoorziening voor Westouter, Loker en Kemmel.” Maar dat was het uiteindelijk niet. De opdracht voor de verharding werd gegeven door de provincie West-Vlaanderen en uitgevoerd door de provinciale groendienst. “Dat deel van de Lokerdreef was heel erg modderig en kapot en werd dus nu hersteld”, aldus verantwoordelijk gedeputeerde Jurgen Vanlerberghe.
De Lokerdreef zelf is 700 m lang en daarvan zijn nu 300 m in verharde steenslag aangelegd. De verharding zette ondertussen kwaad bloed bij de mountainbikers die net in deze dreef hun technische vaardigheden konden oefenen. De Lokerdreef is één van de zijwegen van de Kemmelberg die in tegenstelling tot de Klokhofweg en de Kemmelberg zelf nooit eerder verhard weg. De Kemmelberg zelf werd in 1956 aangelegd in kasseien. “Het jaar voordien had Georges Matthys koersdirecteur van Gent-Wevelgem de berg in de klassieker opgenomen, het werd een cyclocross of beter nog een loopkoers. Heel wat renners geraakten van het Frans kerkhof niet al fietsend naar boven en de toenmalige de burgemeester van Kemmel, Jacques Bruneel de la Warande liet de weg met kasseien aanleggen. Echter niet het tussenstuk dat een aarden weg bleef.
Dat stuk werd pas in 1964 geasfalteerd. Raymond Poulidor, pépé van Mathieu Van der Poel had in de editie van dat jaar op het onverharde stuk zijn wiel gebroken, wat voor een pak kritiek zorgde in de Franse pers. Die pers sprak van een schande en de Kemmelse burgemeester Maurice Goudeseune kon niet anders dan ook dit stukje te verharden, dan wel niet in kasseien maar in asfalt. In de jaren ’60 werden de wegen verhard met een laagje asfalt. Ook de Klokhofweg die vanaf 2016 de afdalling is werd toen geasfalteerd. De andere aardeweg, de Lokerdreef werd dan weer zo gelaten. Dat het stukje tussen de twee horecazaken niet eerder in kasseien werd gelegd heeft een commerciële reden. Voor de eigenaar van deze horecazaken, Jacques Bruneel de la Warande, was het voldoende als de klanten tot aan de zaken konden rijden”, aldus Jean-Pierre Geelhand de Merxem.
(MD/foto EF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier