De Verloren Diva’s zingen het al vijf jaar uit: “Wij zijn geen travestieten”

De Verloren Diva's zorgen voor ambiance: "Wij krijgen zeker heel de tent mee!" © Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Het begon als een grap op de in Brugge wereldberoemde Verloren Hoekfeesten. Vijf jaar later trekt het razend populaire trio van de ene kermis naar het andere ambiancecafé: De Verloren Diva’s. “Wij playbacken want anders loopt heel de tent leeg”, grapt ‘diva’ Rik Verriest. “Maar we brengen dolle ambiance, we grappen en grollen en krijgen gegarandeerd heel de tent of zaal mee!”

Rik Verriest, Dylan Debaene en Dany Blanckaert: maak kennis met ‘De Verloren Diva’s’. Het zijn ‘verloren’ diva’s omdat hun diva-gehalte misschien niet zo heel erg groot is, maar vooral omdat het idee voor de groep, waarvan de leden zich wel eens in vrouwenoutfit durven hijsen, ontstaan is tijdens de Verloren Hoekfeesten, tussen de molens op de Vesten. “Ik durf zeggen dat het initiële idee wel bij mij ontstaan is”, zegt Dylan Debaene, duidelijk de junior van het gezelschap.

“Ik ging kijken naar een variété-show in het Witte Paard in Blankenberge en het leek me wel leuk om met enkele kameraden ook zelf zo wat ambiance te kunnen maken op een podium. En hier in Brugge op de Verloren Hoekfeesten was er altijd wel een groepje vrouwen die samen een act deden. Dus heb ik aan Rik gevraagd of hij geen zin had om ook eens iets te doen op het podium. Ook Dany was wel enthousiast om mee te doen. We wilden vooral ambiance maken en de mensen aan het lachen krijgen. En hoe kan je dat makkelijk doen? Juist, door je als man in vrouw te verkleden! Zo gezegd, zo gedaan. We zijn gaan repeteren en hebben onszelf De Verloren Diva’s genoemd!”

Benen niet geschoren

“Maar noem ons zeker geen travestieten!”, vult Rik Verriest vlug aan. “We verkleden ons voor enkele nummertjes wel eens als vrouw, maar er zitten ook andere stukken in onze act waarbij we gewoon leuke showkledij dragen, een beetje zoals de Romeo’s. En als we ons in vrouw verkleden en ons wat opmaken, is dat niet met de bedoeling dat het perfect is. We scheren bijvoorbeeld het haar niet van onze benen en we hebben zeker ook geen perfect figuur (lacht).

Grappen en grollen

Dany Blanckaert vult aan: “Ik weet het nog goed: de kleedjes voor onze eerste show, zwarte jurkjes, zijn we gaan kopen op de goedkope markt in Brussel Zuid. Met zes euro voor drie kleedjes waren we ervan af! Intussen zijn we toch al wat geëvolueerd en investeren we meer, onder meer in gelakte schoentjes en blinkende showkostuums. Welke nummers we allemaal brengen? Dat is heel uitgebreid, de enige voorwaarde is dat het bekend is en de mensen het kunnen meezingen. Dat zijn zowel schlagers als disco nummers en ook wel eens wat rockmuziek. Du van Peter Maffay blijft leuk, en Les lacs du Connemara van Michel Sardou.”

We kiezen ervoor om te playbacken. Anders loopt iedereen naar buiten

“We playbacken wel volledig. Anders loopt iedereen naar buiten (lacht)“, vult Rik aan. “Maar tussendoor vertellen we wel grappen. Vooral Dany zorgt voor de komische noot. We dansen, grappen en grollen en krijgen samen heel de tent of zaal mee.”

Vaste waarde

Tijdens de voorbije Verloren Hoekfeesten zorgden de Verloren Diva’s dus voor een wervelend jubileumoptreden naar aanleiding van de vijfde verjaardag. “En voor de vierde zomer na elkaar mochten we ook weer optreden tijdens de Tripeldagen op de Markt. Een schitterende ervaring. Nico Blontrock had ons dit indertijd gevraagd omdat ze nog een gaatje over hadden in de programmatie. Maar intussen zijn we een vaste waarde geworden op de Tripeldagen”, vertelt Dylan Debaene. “Intussen treden we zo’n 20 keer per jaar op. Op kermissen in de regio, maar ook in ambiancecafés. We doen het vooral voor het plezier, het blijft een hobby. Zolang het leuk blijft, gaan we er graag mee door”, besluit het trio in koor.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier