De tol van corona: Kathy zag haar 89-jarige oma één keer in acht maanden

Kathy met haar trouwe viervoeter: "Ik ben bang dat ik mijn oma niet meer levend zal zien." (foto JRO)
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Denise Vervaeck, de oma van Kathy Lerouge, verblijft al vier jaar in woonzorgcentrum Ons Geluk in Oostende. Kathy zag haar oma al een maand niet meer. Daarvoor was het zeven maanden geleden. “Het coronavirus maakt veel stuk. Ik ben bang dat ik haar nooit meer in levende lijve zal zien”, zucht Kathy.

De band tussen ouderen en de buitenwereld is erg dun geworden. Ouderen zijn de meest kwetsbare groep en moeten dan ook maximaal beschermd tegen het coronavirus. Net daarom is in heel wat woonzorgcentra bezoek niet langer mogelijk. En als er bezoek toegelaten wordt, dan gebeurt dat dikwijls achter plexiglas. En dan is er nog de regel dat niet iedereen toegelaten wordt.

In de eerste plaats worden de kinderen toegelaten, maar ook de kleinkinderen missen hun oma en opa. Kathy bijvoorbeeld. Kathy’s oma verblijft sinds vier jaar in woonzorgcentrum Ons Geluk. Tijdens de vorige lockdown zag ze haar oma liefst zeven maanden niet. “Dat was een erg zware periode”, zucht Kathy. “Mijn oma lijdt aan dementie, nog niet in de ergste vorm, maar ze vergeet wel al eens dingen. Ik vreesde vooral dat ze niet meer zou weten wie ik was als ze mij zou terugzien. Er was wel gelegenheid om te videochatten, maar oma begrijpt daar allemaal niets van.”

Vermagerd en eenzaam

Na die zeven maanden zag Kathy haar oma één keer in levende lijve. Daarna gingen de deuren van het woonzorgcentrum voor haar opnieuw dicht. “Oma was zo veranderd. Ze was erg vermagerd en ze leek erg eenzaam ook”, gaat Kathy verder. “Je zag dat de uitzonderlijke situatie haar niet beviel en dat deed pijn. Vooral omdat oma zoveel van knuffelen houdt en laat dat nu net hetgeen zijn wat in deze tijden strikt verboden is. Oma heeft moeite om het te begrijpen. Waarom moet iedereen dat lelijk ding voor de mond dragen? Waarom mag niemand haar een knuffel geven? Waarom komt niemand nog spontaan naar haar toe? Ze zit met heel veel vragen.”

Kamer vol foto’s

Op donderdag 5 november wordt Kathy’s oma 89 jaar. Ook het plan om haar verjaardag te vieren valt in duigen. “Nog nooit heb ik een verjaardag van oma gemist, dit jaar zal de eerste keer worden. Ik ben echt bang dat ik haar nooit meer levend zal zien. Niemand weet wanneer het virus verslagen zal zijn.”

“Ik ben er zeker van dat ik tot die tijd oma zal moeten missen. En zal ze dan nog weten wie ik ben? Ik geef geregeld foto’s mee met mijn mama, die wel nog op bezoek mag. Haar hele kamertje hangt vol met foto’s van haar kinderen en kleinkinderen. Gelukkig wordt ze in het woonzorgcentrum erg goed verzorgd en daar ben ik wel dankbaar voor. Die mensen verrichten nobel werk”, besluit Kathy.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier