De eerste privépraktijk psychiatrie in Torhout is een feit

Nooit heeft onze samenleving meer nood aan psychiatrische hulpverlening gehad dan nu. En toch is Torhout op dat vlak al jaren een blinde vlek. Maar daar is sinds kort verandering in gekomen. Voor het eerst telt de stad een privépraktijk psychiatrie, behartigd door een jonge, maar ervaren arts.

Naast haar thuispraktijk werkt Tine (31) eenmaal per week als psychiater bij TOV in Rumbeke (wat staat voor Talenten Ontwikkelen tot Vaardigheden), een psychosociaal revalidatiecentrum dat ernaar streeft om mensen met psychiatrische problemen weer vlot in de maatschappij te laten functioneren. Daarnaast is ze wekelijks anderhalve dag aan de slag bij het CGG Largo (Centrum Geestelijke Gezondheidszorg), specifiek voor de regio Veurne-Diksmuide.

Eerst Gent, dan Leuven

Tine, die in Torhout geboren en getogen is, heeft een lange studieloopbaan achter de rug. Als oud-leerlinge van de Torhoutse Scholengroep Sint-Rembert heeft ze eerst aan de UGent het diploma van arts behaald. Daarna rondde ze aan de KULeuven de vijfjarige opleiding tot psychiater met succes af. Ze heeft in die laatste periode vier jaar ervaring opgedaan aan het Psychiatrisch Universitair Centrum Kortenberg in Vlaams-Brabant en het voorbije jaar aan de Psychiatrische Kliniek Sint-Jozef in het West-Vlaamse Pittem.

Ze heeft ook een postgraduaat Gedragstherapie behaald en tevens de interuniversitaire permanente vorming Tabakologie en Rookstopbegeleiding gevolgd. Daarin kwamen de verschillende aspecten van tabaksgebruik, tabaksverslaving en tabaksgerelateerde aandoeningen aan bod.

Dikwijls in taboesfeer

Waarom een jonge arts zich gedurende vijf jaar in de psychiatrie specialiseert? “Omdat ik al heel lang een grote interesse heb voor alles wat zich in de menselijke geest afspeelt. De impact van psychische problemen op de algemene gezondheid wordt enorm onderschat. Nochtans zijn fysieke klachten dikwijls het gevolg van psychische kwalen. Dan denk ik aan buikpijn, koppijn, hartkloppingen, druk in de borststreek en noem maar op. Bij dergelijke ongemakken is de eerste gedachte van mensen meestal niet dat er psychisch iets scheelt, maar nochtans is de kans reëel. Alleen al opstaan met koppijn kan op spanningen en stress wijzen. Eeuwen geleden wist men al dat het fysieke en het psychische niet zomaar los te koppelen vallen. Maar toch blijft psychiatrie een onderschatte discipline in de geneeskunde.”

“Psychiatrie blijft helaas nog dikwijls in de taboesfeer hangen. En de misvattingen zijn alom. Veel mensen denken dat psychiatrische patiënten gek zijn of gevaarlijk, wat een totaal verkeerde gedachte is. Zo’n patiënt kan net zo goed uw buurman zijn of misschien uw partner. Als iemand zijn been breekt, dan merk je direct wat er aan de hand is en ga je uit van een gipsverband. Een psychische aandoening daarentegen is niet zichtbaar, want het probleem zit in de hersenen.”

“Neem nu een depressie. Dat is een ziekte, hé. Maar van een totaal ander gehalte dan de griep, al kun je beide oplossen met aangepaste medicatie. Een depressie krijg je dus niet onder controle door je sterk te houden, zoals buitenstaanders vaak denken. En al zeker is het niet de eigen schuld van de patiënt, omdat hij of zij zich laat gaan. Overigens: als je op die manier met psychiatrische patiënten omgaat en de indruk wekt dat ze het zelf zo’n beetje gezocht hebben en te zwak zijn om terug te vechten, dan duw je hen alleen maar veel dieper in de put.”

Extreem achterdochtig

De meest voorkomende psychiatrische problematieken? “Depressie, angststoornissen en verslavingsproblemen”, zegt Tine. “Een voorbeeld van een angststoornis is een sociale fobie. Je kunt dit angst voor sociale contacten noemen, waardoor mensen almaar meer thuis gaan blijven. En ze zoeken vaak geen hulp, want ze vrezen om bij de arts in de wachtzaal te moeten zitten en er andere mensen te ontmoeten. Zo wordt de betrokkene almaar eenzamer en neemt zijn sociale angst nog toe. Ook verslaving komt veel voor. Niet alleen aan alcohol, maar net zozeer aan medicatie.”

“En dan heb je nog het grootste taboe: de psychotische kwetsbaarheid. Mensen die aan een psychose lijden, zijn een minderheid onder de psychiatrische patiënten, maar hun kwaal kan heel ernstige vormen aannemen en hun hersenfuncties achteruit doen gaan. Sommigen gaan gebukt onder paranoïde waan en zijn extreem achterdochtig. Anderen hebben hallucinaties en horen stemmen. Met vaak angsten tot gevolg.”

“Veel mensen denken dat psychiatrische patiënten ‘gek’ zijn of ‘gevaarlijk’, wat een totaal verkeerde gedachte is”

“Hoe wij patiënten kunnen helpen? Onder meer via psychotherapie, zoals gedragstherapie. Dan probeer je er samen met de patiënt uit te geraken, maar dat lukt alleen maar als de betrokkene zelf tot het juiste inzicht komt. Op het gebied van psychotherapie kunnen ook psychologen een uitermate belangrijke rol spelen. In veel gevallen is samenwerken met psychologen heel zinvol.”

“Als psychiater kan ik specifieke hulp bieden door medicatie voor te schrijven. Daar ben ik voor opgeleid. Uiteraard de juiste dosis, niet meer dan nodig en met aandacht voor mogelijke bijwerkingen. En erop aandringend dat de patiënt zijn medicatie effectief inneemt en blijft innemen.”

Dankbare discipline

Waarom Tine deze vorm van geneeskunde zo graag beoefent?

“Het is een enorm dankbare discipline. Psychiatrische aandoeningen hebben een enorm impact op het leven van mensen, op hun familie, op hun werkomgeving. En dus zijn de patiënten je heel erkentelijk als je begrip voor hen opbrengt en vooral als je hen kunt helpen. Als je hen duidelijk maakt dat ze geen zotten zijn, maar mensen van vlees en bloed met een ziekte die maatschappelijk helaas nog niet op dezelfde manier aanvaard wordt als een beenbreuk of een ontstoken appendix.”

Info: www.doktersabbe.com