De beschermers van het viswater

De viswachters samen met Sofie Van Hecke en Axel Beel bij het binnenhalen van een spiegelkarper. © foto Luc
Redactie KW

Iedereen met een hart voor het hengelen, vindt de weg naar de viswateren van Ter Borcht. De bekendheid van het hengelparadijs is vooral te danken aan een uitstekende clubwerking van Lijnvissersclub Ter Borcht Meulebeke en in het bijzonder van viswachters Jean-Pierre Descheemaeker en Jean-Marie Vanquesbulcke die er een oogje in het zeil houden.

De lijnvissersclub heeft er reeds een lange geschiedenis op zitten en mag zich zelfs ‘koninklijk’ noemen. Toen de gemeente Meulebeke in 1965 het 17 hectare groot domein en het kasteel Ter Borcht aankocht, werd meteen de basis gelegd voor de Sportschool (VILO) en voor het sport- en recreatiecentrum ter Borcht.

In 1968 werd Lijnvissersclub Ter Borcht Meulebeke opgericht. Aan de doopvont stonden Marcel Vermeuelen, Lucien Bouckhuyt, Gaby Honoré, Robert Declerck, Walter Lannoo en Maurice Vercoutere. Er werd gehengeld in de wal rond het kasteel en de vis werd uitgezet en gefinancierd door het bestuur en de clubleden.

In het begin van de jaren 70 werd onder impuls van burgemeester Abeele werk gemaakt van de uitbouw van het sport- en recreatiedomein. Een ringkanaal en een visvijver werden uitgegraven. Lijnvissersclub ter Borcht Meulebeke werd aangesteld als beheerder van de visgronden. Dit betekende concreet dat men moest instaan voor het onderhoud van de vijver, het welzijn van het visbestand en het uitzetten van vis. De vele vergaderingen hadden toen plaats in café De Krekel bij Walter en Paula. Toen zij met pensioen gingen, kreeg de lijnvissersclub een lokaal aan de vijver.

Huidig voorzitter Wim Vancoillie: “De taak van beheerder van de visgronden vergt heel wat werk. Gelukkig beschikken we over een fantastische bestuursploeg en hebben we onder onze 80 leden heel wat gemotiveerde mensen die maar al te graag de handen uit de mouwen steken bij het in stand houden van de visgronden. De voorbije jaren werd door onze club reeds heel wat gerealiseerd; ik denk hierbij aan de oeverversterking die we aanbrachten, de pontons die gebouwd werden om het competitievissen in optimale omstandigheden te laten verlopen, de jaarlijkse snoeibeurten van de oeverbegroeiing,…”

Intensieve taak

“Van meet af aan beschikten we over een viswachter die hier tijdens het visseizoen elke dag op post is. De eerste viswachters waren de heren Matton en Coussement maar de persoon die we ons allen herinneren is Roger Spriet die maar liefst 36 jaar lang de taak van viswachter op zich nam.”

“Door weer en wind was Roger steeds op post. Toen Roger zijn taak stopzette, werd zijn opdracht overgenomen door enkele bestuursleden die een beurtsysteem ontwikkelden. Toen bleek hoe intensief de rol van viswachter was. Gelukkig hebben we nu twee nieuwe viswachters in dienst, op vrijwillige basis, Jean-Pierre Descheemaeker en Jean-Marie Vanquesbulcke”, zegt de voorzitter.

Jean-Pierre is zelf een fervent visser en kent dus alle ‘truken van de foor’. “Het is ons er in eerste instantie om te doen dat het reglement toegepast wordt. In juni en juli is het vissen hier op Ter Borcht toegestaan van 6 uur tot 22 uur. Iedereen mag hier komen vissen mits de persoon beschikt over een dagverlof. De prijs hiervan bedraagt 4 euro. Leden van de club betalen 2 euro. Het clublidmaatschap kost 40 euro op jaarbasis. Jongeren tot 17 jaar betalen gedurende de verlofperioden 2 euro.

Karpers niet meenemen

Er mag gevist worden op de buitenoevers van het water. De gevangen vis moet voorzichtig teruggezet worden met uitzondering van roofvis zoals paling, snoek en snoekbaars. Nachtvissen wordt streng bestraft. Dagelijks, in afspraak met collega Jean-Marie, doe ik meerdere malen de volledige toer op het domein. Willen we onze prima visgronden bewaren, dan moeten we streng zijn. We betrappen nu en dan vissers die grote karpers meenemen naar huis. Dit kan uiteraard niet. De club investeert jaarlijks zo’n 4.000 5.000 euro in nieuwe vis. Het is dan pijnlijk te zien dat bepaalde roofvissers zich niks van het reglement aantrekken. Gelukkig hebben we een prima samenwerking met de politie. Bij dergelijke overtredingen komen die dan snel ter plaatse om een proces verbaal op te stellen. Tijdens deze coronacrisis zorgen we er ook voor dat de vissers onderling op veilige afstand zitten en verbieden we vistentjes omdat die uitnodigen tot samenscholing.”

Toezicht noodzakelijk

Jean-Marie Vanquesbulcke deelt deze mening. “We hebben hier een fantastisch natuurdomein waar we fier mogen op zijn. Om alles piekfijn in orde te houden, is toezicht noodzakelijk. Heel wat vissers kennen ons en houden zich strikt aan de regels. Er zijn vanzelfsprekend altijd enkele buitenbeentjes maar die proberen we zo goed mogelijk bij te sturen. Viswachter zijn, is een heerlijke functie. Voor ik naar Meulebeke kwam wonen, was ik reeds viswachter in Halluin en later ook nog in Wervicq Sud. Bij mooi weer gebeurt het dat ‘s morgens reeds alle plaatsen bezet zijn aan de vijver. Ik hoop dat de clubleden straks hun vistrainingen mogen hervatten. Dan is het zoals bij de vinkeniers: er worden maximaal 20 leden aangesproken, toeschouwers zijn niet toegelaten en er is geen uitslag ter plaatse beschikbaar.” (LB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier