David Poltrock: “Mag ik in het West-Vlaams klappen?”

Jeroen Laseure

David Poltrock bracht deze namiddag de kerk in vervoering met zijn pianoconcert. “Ik kom al 30 jaar naar Dranouter en het blijft iets speciaals.”

David Poltrock woont al meer dan 20 jaar in Brussel, maar zijn naam klinkt nog steeds als een klok in de Westhoek. De geboren en getogen Poperingenaar werd vorig jaar nog uitgeroepen tot ‘Cultureel Ambassadeur’ van de stad Poperinge. “In Brussel lachen ze daar wel eens mee, maar voor mij is en blijft dat een hele eer”, vertelt hij. “Mag ik trouwens in het West-Vlaams klappen?”, lacht hij. “Ik keer af en toe nog terug naar de Westhoek, maar veel te weinig eigenlijk. Het ligt niet naast de deur – ik ben al snel een uur en drie kwartier kwijt – en in het weekend heb ik heel wat optredens. Maar ik kom wel altijd graag terug. In oktober zal ik weer in Poperinge optreden.”

David Poltrock:

Dranouter heeft geen geheimen meer voor de pianist. “Ik kom al 30 jaar naar Dranouter en het blijft iets speciaals. In die 30 jaar stond ik al zo’n 15 keer op het podium. Ik heb meegespeeld met Arid, Laïs, Hooverphonic… Eén keer stond ik ook als solo-artiest op de weide. Dat was nog toen het festivalterrein op de andere locatie gelegen was. Ik speelde in die tijd het voorprogramma van Triggerfinger waarbij ik hardrocknummers interpreteerde met mijn piano. Er stond toen een grote container in het midden van de festivalweide met enkele verrassingsacts. Ik was zo’n verrassingsact.”

David Poltrock:

David stond dit jaar in de kerk met zijn piano. “Ik hoorde dat de mensen rijendik stonden aan te schuiven voor aanvang van het concert, dus dat was wel leuk. In de set bracht ik fragmenten uit mijn nieuwe platen mutes en moods. Dat is sferische filmmuziek. Ik ben ook nog bezig met de uitwerking van mijn derde nieuwe plaat dit jaar: machines. Dat is meer elektronische, stevigere pianomuziek, maar dat vond ik hier minder gepast. De kerk vormde een mooi decor, want zeker op een festivalterrein is het niet altijd evident om zulke sferische pianomuziek over te brengen. De eerste 40 minuten van het optreden was er heel veel aandacht. Daarna was het wat minder – mensen gingen en kwamen – maar dat is normaal. Ik ben heel tevreden.”

Wat brengt nog de rest van het weekend. “Ik ben hier al van gisteren en blijf slapen, dus het wordt een weekendje Dranouter. Vanavond kijk ik nog uit naar Absynthe Minded en Selah Sue. Ik ken er heel wat muzikanten. En mijn vriendin treedt vanavond nog op met Eriksson Delcroix & Sun Sun Sun Orchestra, dus dat zou ik ook nog moeten meepikken. En daarna wellicht nog wat pintjes drinken.” (lacht, red.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier