Darline Devos staat vanuit Waregem aan het hoofd van Miss België

Darline Devos (55) is de organisatrice van Miss België en coördineert die verkiezing vanuit Waregem. “Mijn kantoor is ideaal gelegen, op de ring van Waregem. Daar stuurt ze haar Miss-kandidates bij. “Je ziet hen in minder dan een jaar evolueren naar charismatische dames”, klinkt het.

Je bent geboren in Sint-Baafs-Vijve en groeide op op het platteland. Welke weg heb je bewandeld om het tot organisatrice van Miss België te schoppen?

“Na mijn humaniora in Tielt en Kortrijk ging ik farmaceutische wetenschappen studeren in Gent. Ik werkte ook drie jaar in een apotheek. Ik volgende aan de Vrije Universiteit Brussel nog een opleiding dermatologie en cosmetica. Ik wilde meewerken aan de schoonheid van de mens. Samen met mijn toenmalige echtgenoot nam ik in Izegem een plastiekverwerkend bedrijf, Euronyl, over. Daarna verhuisden we naar Deinze en nog eens naar Nazareth. Daar was ik 15 jaar één van de managers. In 1997 kreeg ik de kans om mee te werken aan Miss Waregem Koerse. Zo leerde ik Cecile Muller van Miss België kennen. Ik nam haar firma over en volgde ik haar in 2005 op als voorzitter.”

Dat Miss Waregem Koerse niet uit Waregem kwam, werd niet altijd in dank afgenomen. Maar je kan in Waregem onvoldoende kandidates vinden

Je hebt je middelbare schooltijd niet in Waregem gedaan. Kwam de band met de start pas toen je meewerkte aan Miss Waregem Koerse?

“Ik trok inderdaad naar Tielt, dus had ik wat minder vrienden in Waregem. Ik kende wel leeftijdsgenoten in Waregem van uit het uitgaansleven, maar dat was niet hetzelfde als schoolkameraden. Omdat ons bedrijf sponsor was van Waregem Koerse, waren we daar wel elk jaar te vinden. Zo werd ik in 1997 lid van het comité dat Miss Waregem Koerse organiseerde. Met een prachtig team dat bestond uit enkele kleine zelfstandigen en ex-kandidaten, maakten we de missverkiezing groot. Iedereen van de groep nam zijn volle verantwoordelijkheid, het bleef onze hobby. Toch dongen meisjes uit heel Vlaanderen mee naar het kroontje.”

Vonden de Waregemnaren het kunnen dat een niet-Waregems meisje Miss Waregem Koerse kon worden?

“Sommigen namen ons dat niet in dank af, maar in Waregem kan je gewoon niet genoeg kandidates vinden. Zo simpel is het. Nu zie je ook dat lokale missverkiezingen meer en meer naar adem moeten happen. Meisjes moeten sponsors vinden, maar onder de kerktoren is dat niet altijd evident. Je ziet ook dat sommige lokale verkiezingen tweejaarlijks geworden zijn. Wij wilden dat Miss Waregem Koerse een prestigieuze verkiezing werd, dus pakten we het zo aan.”

Plots grijp je de kans om de organisatie van Miss België over te nemen. Offerde je het bedrijf dan op?

“Miss Waregem Koerse was heel leuk om te doen. Het was al een eerste stapje in dat glitter- en glamourwereldje, alhoewel ik mezelf eerder als eenvoudig zie. Maar ik was graag bezig met schoonheid en kleding. Pas daarna hebben we ons bedrijf verkocht. Ik ben nu fulltime bezig met Miss België. Ik leid een bedrijfje van vijf mensen.”

Het kantoor bevindt zich in Waregem. Een bewuste keuze?

“Het kantoor was gevestigd in Brussel, maar ik koos ervoor om in mijn eigen regio te blijven wonen. Ik ben hier opgegroeid en wil hier ook dicht bij mijn familie en vrienden blijven. Mijn kantoor is eerder toevallig verhuisd naar een pand op de ring van Waregem. Het is een ideale ligging. Enkele weken geleden ging ik samen met Miss België Elena Castro Suarez naar buiten voor een fotoshoot. Het hoeft niet altijd op de zomerse vakantiebestemming of in een fotostudio. Waregem heeft ook schitterende fotolocaties te bieden, zoals de stadionvijvers, de piramide van de bioscoop of de Zuidboulevard.”

De inschrijvingen voor Miss België 2020 lopen nu binnen. Bieden er zich nog altijd voldoende kandidates aan?

“Miss België zal nooit verdwijnen. Je bent voor één jaar de ambassadrice van een land. De mentaliteit van de meisjes is in de loop van de jaren wel veel veranderd. Ik heb het gevoel dat ze minder weten wat ze willen. Ze veranderen ook op studieniveau snel van gedacht en soms krabbelen terug van een inschrijving. Of het blijkt dat ze een half jaar op Erasmus zijn. Dan is een deelname niet vanzelfsprekend. Ik heb ook al meegemaakt dat ze zomaar het telefoongesprek stopzetten omdat ze schrikken als ze mij plots aan de lijn krijgen. Dat blijkt soms intimiderend te zijn. Geen probleem, ik vergeef hen die plotse schrikreactie. Meisjes worden af en toe ook door iemand anders ingeschreven. Dan zijn ze vaak wat terughoudender en moeten we een ferme dosis overtuigingskracht gebruiken als we het een goede kandidate vinden. Zoals de vorige jaren zullen we nu ook zeker aan 220 meisjes raken: ongeveer 20 per provincie.”

De meisjes moeten zich wel een lange periode vrijmaken. Miss België is meer dan enkel de préselecties en finale in het Plopsa Theater. Het is toch keihard werken?

“De voorbereidingen duren ongeveer zes maanden, maar zijn leuk om mee te maken. De meisjes maken nieuwe vriendinnen en leren heel veel mensen kennen. Daarnaast komen ze op plaatsen waar ze anders nooit zouden terecht komen. Voor elk meisje dat deelneemt, is dit een supergrote levenservaring. Naast de voorbereiding van de nieuwe verkiezingen, moeten we ook nog vaak op stap met de huidige Miss België. Zij staat een jaar lang onder contract bij ons. Zo doen we af en toe een acte de présence, een fotoshoot of gaan we zelfs op reis. Zo ga ik met Elena naar Cambodja. Daar hebben we geïnvesteerd in de bouw van een schooltje en enkele verblijfplaatsen voor schoolkinderen. Mijn organisatie steunt verschillende goede doelen waarvan ik zeker ben dat het geld dadelijk besteed wordt. Het schooltje in Cambodja is er één van. Daarnaast is er ook een groepsreis met de finalisten en ga ik ook met de huidige Miss België naar Miss World en Miss Universe. Dat is voor mij als wat het WK voetbal is voor een voetbalfan: ik juich onze kandidates toe.”

Kan je genoeg tijd vinden om te ontspannen?

“Thuis neem ik na het werk mijn laptop niet mee in de zetel. Ik doe ook aan yoga en shiatsu om te ontspannen. Ik ga ook fitnessen in Desselgem. In Waregem ga ik af en toe winkelen. Maar het liefst van al ga ik in deze stad met vrienden eten in een Thaïs restaurant.”

In 2016 kwam je in het oog van de storm toen je een missverkiezing voor kinderen wou organiseren. Zullen die plannen een vervolg krijgen?

“De media en de politiek hebben dit idee enorm opgeklopt. Ik had het op een reis eens laten vallen tegen een Franstalige journaliste, zonder dat er een concreet plan was. De volgende ochtend stond de telefoon roodgloeiend. Zonder mij om uitleg te vragen, veroordeelden de politici ronduit de idee. Het ging niet over schoonheid, misschien eerder over een aaibaarheidsfactor. Ik wou een verkiezing doen op het strand, waar de kinderen spelletjes speelden. Zo zou een winnares bepaald worden. Ook al was ik in regel met de sociale zekerheid en waren er geen problemen: het was al die commotie niet waard. Dus ben ik ervan afgestapt.”

Vorig jaar schoten de mensen op sociale media de vorige Miss België Angeline Flor Pua af omdat ze van Filipijnse origine is. Hoe ga je daarmee om?

“Angeline was niet de eerste Miss België van buitenlandse origine. Alizée Poulicek had een Tsjechische afkomst en Zeynep Sever een Turkse. Vorig jaar hadden we 23 verschillende origines bij onze kandidaten. Dat is de reflectie van onze bevolking. Nu zijn er sociale media waar mensen open en bloot hun gal spuwen. De dag na de verkiezing hadden we een shoot in De Panne. Het was rustiger dan anders, maar plots zit je in een mediastorm over de afkomst van Angeline, terwijl ze wel in België geboren is en perfect tweetalig. Ik kan dat van me afzetten, maar voor een 18-jarig meisje is dat niet evident. Een dag later was de storm gaan liggen. Angeline was één van mijn beste missen ooit. Ze haalde zelfs haar diploma van lijnpiloot.” (NVR)