Een gesprek met Geert Cools en Liliane Coppé laat zich moeilijk samenvatten. Hun liefde voor de natuur en het buitenleven vertaalt zich in verhalen over de pluk in de boomgaard en de wijngaard, het persen van druiven voor wijn, het werk in moestuin en serre, het houden van schapen en bijenkorven en het genot van een glas wijn in de tuin. Daarnaast hebben deze natuurmensen ook een liefde voor Gits en zijn geschiedenis. “En dan zijn er nog de kleinkinderen die graag langskomen”, lacht het koppel.
We treffen Geert (61) en Liliane (61) in hun tuin in de Turkeyenstraat in Gits. Van de coronamaatregelen hebben ze al bij al weinig last gehad. “We hebben het alleszins niet gemist om op reis te gaan. We hebben hier thuis heel veel bezigheden en vervelen ons allerminst.”
“Het enige wat ik voor mezelf erg vond, is dat we als grootouders niet meer voor onze kleinkinderen mochten zorgen. Net op een moment dat onze kinderen de handen vol hadden en hun werk thuis moesten doen, kon ik als grootmoeder geen handje helpen, dat vond ik toch heel jammer”, vertelt Liliane.
Wijngaard
Twee jaar geleden ging Liliane met pensioen als directeur van de Vrije Basisschool in Gits. Toen voorspelde ze al dat ze weinig last zou hebben van het zwarte gat en die voorspelling blijkt uit te komen.
“In 2005 kochten we op Onledemolen een stuk grond. Je hebt er een prachtig vergezicht vanwaar je aan de ene kant uitkijkt op Roeselare. Aan de andere kant heb je zicht op de Ruidenberg en kun je de IJzertoren zien. Het was een ideale plek voor een wijngaard en in 2006 plantten we onze eerste druivenstokken. We kozen voor een aantal verschillende rassen die resistent zijn tegen witziekte.”
“De meeste soorten die we kochten, kwamen uit Zeeland omdat die onderstam bestand is tegen ons klimaat. Ook haalden we er enkele uit Duitsland omdat die onze zware grond hier kunnen hebben.”
“Elk jaar komen onze vrienden van de oud-Chiroleiding naar hier voor de druivenpluk met een barbecue achteraf. Dat is een moment waar we altijd naar uitkijken. De witte druiven kunnen we direct persen, de rode druiven moeten eerst een tijdje in tonnen blijven staan. Daarna maken we er wijn van.”
“Jaarlijks kunnen we ongeveer 600 liter wijn maken. Die houden we voor onszelf en voor familie en vrienden. We genieten graag van een goed glas wijn. Een etiket en de verkoop van onze wijn is te veel administratieve rompslomp, daar beginnen we niet meer aan”, klinkt het.
“Bijna alles wat we eten en drinken, maken we eigenlijk zelf”
Een ander moment waar Liliane en Geert altijd naar uitkijken is de fruitpluk in de boomgaard even verderop. “Dat doen we elk jaar met onze kinderen en kleinkinderen. Van ons fruit laten we dan vruchtensap persen. Bijna alles wat we eten en drinken, maken we eigenlijk zelf”, lacht Geert. “Want we kweken ook tomaten, aardappelen en tal van andere groenten.” Daarnaast kun je bij hen in de Turkeyenstraat ook terecht voor verse honing. Geert heeft ook nog wat schapen lopen die enige zorg vereisen.
Molensteen
Bij de ingang van de wijngaard komt binnenkort een stuk molensteen die afkomstig is uit de oude olieslagerij in Lichtervelde.
“Ooit stonden in Gits negen molens. Die zijn op vandaag allemaal verdwenen. Alleen de Grijspeerdmolen is er nog. De Onledemolen stond niet ver van onze wijngaard, vandaar dat we een afbeelding ervan op deze molensteen hebben laten kappen. De molen verdween in 1918 toen de Duitsers hem dynamiteerden bij hun aftocht.”
“Daarnaast hebben we op de molensteen druiven laten kappen en het woord ‘Seeuw’. Het stuk grond van de wijngaard staat in het kadaster immers omschreven als ‘Seeuw’.” Geert haalt er een West-Vlaams woordenboek bij: “Seeuw verwijst naar seeuwen of zeeuwen, een bepaalde manier van spitten in de grond.”
Greta Bruwier uit Hooglede was de steenkapper van dienst. “Het was een heel werk om dit te kappen”, vertelt ze.
Om de windmolen uit te kappen, inspireerde Greta zich op een afbeelding van de Onledemolen in de kerk van Gits. Op de zerksteen van Jacob Mestdagh en Maria-Catharina Willaert links van het altaar staat een beeltenis van de Onledemolen. “Op die manier is er terug een molen op Onledemolen”, klinkt het tot besluit. (EV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier