De voorbije weken en maanden bood De Bonte Os Hotel & Tower op vraag van het Welzijnshuis onderdak aan thuislozen. “Er is veel miserie, ook in Roeselare. En we moeten elkaar helpen”, steekt Ignace Defever bevlogen van wal. Ook als voorzitter van de Horeca Midden West-Vlaanderen ziet hij de bui al hangen. “Pas volgend jaar zal de golf aan falingen vallen.”
Op de gemeenteraad van vorige maandag polste Lieve Lombaert (N-VA) hoe het stond met de opvang van thuis- en daklozen. Uit het antwoord van schepen Bart Wenes bleek dat de jongste maanden heel wat van die mensen in De Bonte Os verbleven. De capaciteit van de eigen nachtopvang van stad Roeselare is door de coronamaatregelen immers gehalveerd en dus ontoereikend.
Balans bewaren
Ignace Defever, hotelhouder van De Bonte Os, gaf ons graag een woordje uitleg. Over de crisisopvang in zijn hotel, maar eveneens ook over hoe moeilijk zijn collega’s uit de horeca het hebben. Ook hij voelde natuurlijk ook hard de impact van de coronacrisis. “Op 13 maart gingen we in lockdown. Eerlijk gezegd: de meeste mensen dachten toen dat het tot na de paasvakantie, zo’n vijftal weken, zou duren. Die eerste drie weken waren nog çava, maar de paasvakantie was rampzalig en het bleef ook lang zo. Wekenlang zagen we hier nauwelijks iemand. Onze 25 kamers stonden er leeg bij. Ik mag ook niet klagen. Ik heb geen personeel en de zaak is al vier generaties in handen van onze familie. De enigen aan wie ik verantwoording moet afleggen zijn de bank en mijn vrouw”, zegt Ignace in zijn kenmerkende stijl.
Ignace woont met zijn gezin op de bovenste verdieping van De Bonte Os. Samen met zijn echtgenote Vinciane Verschoore, die ook nog halftijds verpleegkundige is en hun zoontjes Désiré (14) en Armand (13). In zijn functie als voorzitter van Horeca Midden West-Vlaanderen, maar ook als rasechte Krottegemnaar reikt Ignace graag een helpende hand. “Maar je kan niet alle leed van de wereld op je schouders torsen. Je moet ook voor jezelf en je gezin zorgen, anders ben je niet in staat om iets te doen voor een ander. Je moet de balans bewaren.”
Minder contact door corona
Hij loopt er ook niet graag mee in de kijker, maar Ignace Defever is ook een man met het hart op de juiste plaats. Het sociaal engagement werd ook met de paplepel ingegeven. “Na een oproep van Vlaams Minister Zuhal Demir om hotels open te stellen voor hulpbehoevenden werd ik gecontacteerd door het Welzijnshuis met de vraag of ik mee in de nachtopvang voor dak- en thuislozen wilde voorzien. Jozef en Maria zochten ook herberg, maar kwamen in een stal terecht. Ook het verhaal van de Barmhartige Samaritaan spreekt tot de verbeelding. Soms zijn het schrijnende toestanden. Jonge gasten die door hun ouders het huis uit gezet zijn, koppels die op straat komen te staan, al dan niet door eigen toedoen. Al sinds jaar en dag worden bij momenten ook mensen door het CAW naar hier doorverwezen. Het gaat dan ook om personen of gezinnen in crisissituaties die hier dan voor pakweg twee weken komen verblijven om rust te vinden of om gewoon een nieuwe start te nemen. Die mensen betalen dat dan ook zelf, maar we hebben daarover de nodige afspraken met het CAW.”
“In de horeca gaan er de komende maanden zeker nog drama’s gebeuren”
Ignace heeft ook een goede band met zijn gasten, maar corona maakt het allemaal niet makkelijk natuurlijk. “Het is nu aangewezen zoveel mogelijk op de kamer te blijven. De gebruikte handdoeken worden nu in een zakje aan de hotelkamerdeur gehangen, we vervangen ze dan door verse. Er is sowieso minder contact. Momenteel verblijven hier nog enkele thuislozen, maar straks komt ook de winter er aan. Die mensen zijn niet anders dan de doorsnee gast. De ene zoekt contact, de andere is liever gerust gelaten. En dat respecteren we uiteraard.”
Dineren in werkplunje
De Bonte Os Hotel & Tower neemt ook een unieke plaats in het aanbod aan logeeradressen. “De meeste mensen die wij hier over de vloer krijgen zijn vaak arbeiders. Zo verblijven hier nu werknemers van een Limburgs bedrijf die in Izegem de riolen moeten gaan inspecteren. Die mensen voelen zich hier op hun gemak. En als ze ‘s avonds iets eten is het geen probleem dat ze in hun werkkledij aan tafel komen.”
En voor die werkmensen staat Ignace zelf achter het fornuis. “Het is zoals thuis. We serveren hier wat de pot schaft. Eén keer peer week frietjes, de andere dagen patatjes. Geen gefrituurde kost, maar een goed stuk vlees en lekkere groenten. Een stevige maaltijd, want die gasten moeten de dag erop er weer stevig invliegen. “
Als voorzitter van Horeca Midden West-Vlaanderen ziet Ignace dat zijn sector er natuurlijk niet al te best aan toe is. “Er komen hier heel wat collega’s vertellen wat er op hun lever ligt. Soms met de tranen in de ogen. En er gaan drama’s gebeuren, dat is zeker. Als ik zie dat de uitbaters van De Vossenberg er zelf de stekker uit trekken, dan weet je genoeg. Die mensen hebben ingezien dat we nog lang niet van dat beestje af zijn. Grote feesten zie ik persoonlijk nog niet mogelijk voor volgende zomer. En als de kosten blijven doorlopen, dan moet je op een bepaald moment een beslissing nemen. Ik voorspel dan voor volgend jaar heel wat faillissementen en stopzettingen. Nu kregen heel wat mensen nog uitstel van betaling, maar straks zal dat ook gedaan zijn. En vergeet ook niet dat heel wat zaken nu wel open zijn, maar niet op volle kracht kunnen draaien. De bezetting is maar 70 procent en ze zien maar de helft van het volk. En straks is het goede weer ook over en gaan de terrassen dicht. We zullen elkaar vooral moeten helpen. Want de grootste miserie moet nog komen”, voorspelt Ignace. “Met onze horecafederatie blijven we hen steunen waar we kunnen. Al is het met een luisterend oor. Want praten helpt!”
Hotel met rijke geschiedenis
Voluit heet het logeeradres op de hoek van de Sint-Hubrechtsstraat en de Steenhouwersstraat De Bonte Os Hotel & Tower. Door de decennia heen werd het hotel ook hoger en hoger en ging het mee de skyline van Roeselare bepalen. Er kleeft ook een rijke geschiedenis aan het gebouw dat na de Eerste Wereldoorlog heropgebouwd moest worden. Exact 100 jaar geleden, in 1920, begon men er aan een nieuw hoofdstuk. Ignace Defever vormt de vierde generatie in De Bonte Os in Roeselare. De roots van de familie liggen in Werken bij Diksmuide. Daar kweekte zijn betovergrootvader Désiré ossen. Leon, een van zijn zonen, kwam in 1903 in Roeselare terecht en begon er een slagerij. Op 8 augustus 1916 miste een bombardement het station en deelde De Bonte Os in de brokken. Ook café De Vrede, het hoekgebouw, lag tegen de grond. Leon Defever kocht het puin en de grond en bouwde het hotel verder uit. In 1947 werden op het gebouw dat kun je nu nog mooi zien aan de kleur van de stenen drie etages op de Bonte Os bij geplaatst. Later werd ook nog de toren met panoramische lift gerealiseerd. “Uitbreiden is op dit moment nog niet aan de orde, maar we blijven ambitieus”, zegt Ignace. De Bonte Os evolueerde ook van een slagerij en restaurant over een schoenenzaak en logiesadres tot wat het nu verworden is: een tweesterrenhotel dat zich vooral op arbeiders richt. En waar dus ook soms mensen die het wat moeilijk hebben tijdelijk een onderkomen vinden.
Uniek is ook dat Ignace met de hulp van zijn echtgenote ook alles zelf doet: hij poetst de kamers en staat achter de kookpotten. En vooral: hij is het gezicht van De Bonte Os. (WVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier