Dagboek van een leerkracht en moeder (6): “Voorstel dat op tafel ligt, getuigt van weinig kunde”

Kim Dumarey (37): leerkracht Nederlands in het secundair onderwijs en moeder van twee kinderen uit de basisschool. © foto JS
Johan Sabbe

Kim Dumarey (37) woont met haar man Jens Vanoverberghe (37) en hun kinderen Ilke (11) en Loïk (10) in Torhout. Ze geeft in die stad les aan de Middenschool Sint-Rembert: Nederlands aan het eerste en tweede jaar secundair. Dochter Ilke en zoon Loïk zitten respectievelijk in het zesde en vierde leerjaar van vrije basisschool Driekoningen. Elke dag praten we met Kim. Over afstandsonderwijs in tijden van corona. Als leerkracht én moeder.

“Maandag 27 april. Is het me toegestaan om Mega Mindy even te parafraseren? Is het een vliegtuig? Is het een vogel? Nee, dat is het niet! Het zijn mega ouders die je aan het werk ziet!”

“Ik ben onder de indruk van de vele superhelden rondom mij. Iedereen combineert momenteel heel wat nieuwe taken. Vele huizen gonzen als bijenkorven van de bedrijvigheid. Zo hoor ik van tal van vrienden dat ze de vooruitgeschoven klusjes eindelijk afwerken. Menig doe-het-zelver haalt opgelucht adem nu hij of zij sinds kort weer aan materiaal geraakt. Schilderborstels fleuren de kamers op, ook hier bij ons thuis. De tuin krijgt een grote onderhoudsbeurt, zodat we er in de zomer heerlijk kunnen vertoeven. Ouders halen de poetsman of -vrouw in zichzelf naar boven en schrobben dat het een lieve lust is.”

“Wanneer we een wandeling maken, komen heerlijke geuren uit keukens ons tegemoet. Ik vermoed dat er flink wat kookboeken vanonder het stof gehaald worden voor het beste broodbakrecept of de cake op grootmoeders wijze. Nu we niet met z’n allen uit eten kunnen, experimenteren de hobbykoks met gerechten. Hun gezinsleden zijn gewillige proefkonijnen.”

“Aangezien onze kinderen nog volop bezig zijn met afstandsleren, spelen we thuis meester en juf. Gelukkig blijven Ilke en Loïk gemotiveerd om bij te leren en hoeven we niet te veel te scheidsrechteren. Stilaan raken we onderlegd in ICT. We dienden de voorbije weken al verschillende computerprobleempjes op te lossen. In onze vrije tijd hebben we een nieuwe hobby ontdekt. Nu we met niemand mogen afspreken, speel ik e-gastvrouw tijdens onze zelfgemaakte quizjes en doe-opdrachten. Hilarisch om onze medekandidaten via WhatsApp te zien wegspurten om zo snel mogelijk een kaartenhuisje te maken of een rode T-shirt aan te trekken. Verrassend ook hoeveel quizvragen je kunt maken met emoji’s.”

“Sinds kort heb ik er de taak van kapper bijgenomen, aangezien de échte kappers nog niet mogen werken. Zo nam ik al het kapsel van mijn man en zoon onder handen. Ze hebben lef, dat moet je hen nageven. Al hebben ze ook geluk: als hun nieuwe haarsnit tegenvalt, is er toch nog quarantaine. En haar groeit snel terug.”

“Intussen mag ik via deze rubriek tevens van het journalistieke werk proeven. Je zou voor minder moe worden en ‘s avonds als een blok in de zetel in slaap vallen. Zo haalde ik gisteren amper de finale van de spannende reeks De Mol. Een verrassende ontknoping, want we hadden ingezet op Bart. Het bleek Alina te zijn die Jan en alleman verschillende weken om de tuin heeft geleid. Knappe prestatie. En wat goed van de West-Vlaamse Jolien om de mol alsnog te ontmaskeren!”

“Waar ik nog veel meer moe van word, zijn de perikelen rond het opnieuw opengaan van de scholen. Wat wordt daarover gepalaverd! Iedereen heeft zijn mening en overal wordt er overlegd. Maar ik vraag me af wie daar allemaal bij zit. Heeft er ooit iemand van hen écht al eens lesgegeven? En in de praktijk ervaren wat het betekent om jongeren te motiveren en te ondersteunen? Hebben ze ooit op een speelplaats met 400 kinderen rondgelopen en de lokaalwissels doorheen de dag meegemaakt? Ik denk het niet, want het voorstel dat nu op tafel ligt, getuigt van weinig kunde.”

“Directieleden, coördinatoren en preventieadviseurs mogen zich de komende dagen buigen over het grote draaiboek met alle instructies om eventueel toch les te kunnen geven op school. Het wordt een huzarenstukje. Zelf wil ik dolgraag weer aan de slag, maar op een verantwoorde en min of meer normale manier. Gelukkig ligt de datum nog iets verder in de toekomst, waardoor er gezocht kan worden naar haalbare scenario’s. En wie weet, passeert er plots een superheld die alles in goede banen kan leiden.”