Kim Dumarey (37) woont met haar man Jens Vanoverberghe (37) en hun kinderen Ilke (11) en Loïk (10) in Torhout. Ze geeft in die stad les aan de Middenschool Sint-Rembert: Nederlands aan het eerste en tweede jaar secundair. Dochter Ilke en zoon Loïk zitten respectievelijk in het zesde en vierde leerjaar van vrije basisschool Driekoningen. We praten met Kim over het afstandsonderwijs in tijden van corona. Als leerkracht én moeder.
“Maandag 11 mei. Mijn gezinnetje en ik leven nu al acht weken in onze bubbel, grotendeels afgesloten van andere sociale contacten. Wat was het vandaag confronterend. Blijkbaar volgen behoorlijk wat mensen mijn dagboek op de website van deze krant. Er hadden klassenraden op school plaats – morgen zijn er ook – en ik werd meermaals op mijn getuigenissen aangesproken. Meneer Papegaaienhemd vroeg zelfs een eervolle vermelding in mijn dagboek. Wel, moatje, bij deze is dat gebeurd.”
“Aangezien de kapsalons nog niet open mogen, nemen velen thuis zelf de schaar op. Met hilarische coupes als resultaat. En foto’s die hen voor altijd zullen achtervolgen. De haarsnit van Jommeke is weer helemaal in. Verschillende collega’s hadden trouwens hun beste beentje voorgezet om piekfijn voor de dag te komen. Het leek de uitgelezen kans om nog eens een knappe outfit tevoorschijn te toveren. Ik denk dat we er allemaal nood aan hadden om uit ons kot te komen.”
“Het deed me deugd te kunnen kletsen met andere mensen dan mijn gezinsleden. Zo konden m’n collega van Frans en ik ons hart luchten over de coronaperikelen thuis. Ook benoemden we hoe moeilijk we de regel van vier ervaren. Ikzelf heb voorlopig beslist om onze bubbel nog niet te versmelten met een andere. Voor heel wat collega’s bleek het moeilijk te kiezen.”
“Naast het ventileren, waar velen nood aan hadden, lachten we heel wat af. Zo kwam ik aan de weet waarom er pijltjes staan op de vloer van de Colruyt. Met het schaamrood op de wangen moest ik toegeven dat ik blijkbaar zondig tegen de regel van het eenrichtingsverkeer in het grootwarenhuis. Ook waren verschillende collega’s benieuwd of ik het voorbije weekend wel of niet Smartschool had geraadpleegd. Euh, ja, dat had ik tóch gedaan, al ben ik er trots op dat ik het kon beperken. Enkele collega’s namen er zelfs een voorbeeld aan.”
“Een deel van het korps nam vandaag de schaar ter hand om mondmaskers te maken voor het personeel. Veiligheid voor alles! Dat laatste was duidelijk te merken. Zowat iedereen bleek automatisch de 1,5 meterregel toe te passen. Zo hielden we al een minivakvergadering met z’n drieën in een gelijkzijdige-driehoeksformatie. Toen we in de gang stonden te praten en iemand langs moest, draaiden we ons plichtmatig weg. Daarnaast ontsmetten we geregeld de handen aan de voorziene pompjes.”
“Toch lijkt het mij nog altijd onwaarschijnlijk dat er binnen enkele weken weer leerlingen rondhangen op school. Ondanks de weinige informatie die op dit moment voorhanden is, bereidden de studiemeesters al heel wat voor. Zo zijn alle lokalen gecontroleerd of ze voldoen aan de normen van het draaiboek van minister Weyts. Voorts is er nagedacht over een circulatieplan. Voor ons is het echter nog afwachten tot eind mei om zekerheid te krijgen of het tweede middelbaar effectief mag opstarten.”
“Onze dochter heeft al meer perspectief. Voor de kinderen van onder andere het zesde leerjaar werd in ‘haar’ vrije basisschool Driekoningen een heel plan uitgewerkt. Ilke start vanaf maandag met de helft van de klasgroep. Twee dagen in de week mag ze haar vriendjes en vriendinnetjes ontmoeten, rekening houdend met alle voorzorgsmaatregelen. Ze telt echt af!”
“Onze zoon Loïk moet nog wachten, wat hij eigenlijk niet erg vindt. Hij ontdekt heel wat inspiratie voor nieuwe spelletjes. Zo volgen we de Containercup, waar sporters het tegen elkaar opnemen in een steriele omgeving. In dat programma houden ze een meerkamp met onder andere een schietproef. Vanavond richtte Loïk zijn kamer in met enkele geïmproviseerde schietschijfjes en haalde hij zijn Nerf tevoorschijn. Papa nam de strijd op tegen zoonlief.”
“Straks mag ik een tweede dagje op school vertoeven – voor nog meer klassenraden – en ontmoet ik een groep andere collega’s. Ik ben benieuwd naar de outfits. En vooral naar de haarcoupes die ik te zien zal krijgen.”
Dagboek van een leerkracht
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier