Vijf jaar geleden, op woensdag 5 augustus 2015 omstreeks 20 uur, brandde de parochiekerk op de wijk De Tassche in Ardooie volledig uit. “Eén jaar nadat de kerk ontwijd werd kocht de gemeente de kerksite en was er volop bezig een cultureel centrum in te richten”, zegt burgemeester Karlos Callens. “De werken waren zo goed als rond toen de brand uitbrak. We moesten meteen een nieuw cultureel centrum bouwen dat drie jaar later opende.” Een bewogen periode voor vele Tasschenaren die de ‘ziel’ uit hun wijkleven zagen verdwijnen.
Woensdagavond 5 augustus 2015. Het is kort vóór 20 uur als brand uitbreekt in de ontwijde Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangen-kerk. Vijf brandweerkorpsen en drie ladderwagens kunnen niet voorkomen dat de kerk volledig uitbrandt. Alleen de zwartgeblakerde muren blijven nog overeind…
Burgemeester Callens: “Toen ik op enkele kilometer van Ardooie was zag ik een grote rookwolk boven De Tassche”
Over de oorzaak van de brand deden allerlei geruchten de ronde. Het zou om kwaad opzet gaan werd er toen gezegd. “Voor zover ik weet is die zaak nu afgehandeld”, zegt de burgemeester. De brand zou ontstaan zijn door een ongelukkig toeval. Spelende kinderen, jongeren? We weten het niet. Maar het zou zo goed als zeker geen kwaad opzet zijn, anders zouden de verzekeringen niet overeengekomen zijn. Daardoor kon de gemeente ook sneller kijken voor een nieuw cultureel centrum dat uiteindelijk op 1 juli 2018 officieel geopend werd.”
Zwarte rookwolk
Op de avond van de brand kwam burgemeester Karlos Callens (Groep 82) van Brugge. “Toen ik op enkele kilometer van Ardooie was zag ik een grote rookwolk boven De Tassche. ‘Niet normaal’ dacht ik bij mezelf en reed er onmiddellijk naartoe. Ik was nog vóór de brandweer ter plaatse en zag wel dat er maar weinig of niets meer van de kerk te redden zou zijn. Een heel emotioneel moment voor mij. Ook al omdat het nieuwe ontmoetingscentrum in de kerk zo goed als klaar was en de gemeente een investering van 55.000 euro in de vlammen zag opgaan. Maar vooral een emotioneel moment voor De Tasschenaren zelf, die na de ontwijding van ‘hun’ geliefde kerk nu weer jaren zouden moeten wachten op een nieuw ontmoetingscentrum.”
Heel wat wijkbewoners wilden in een nieuw cultureel centrum een herinnering aan de vroegere parochiekerk als een symbool. “Daarom behielden we de klokkentoren, die uit metaal vervaardigd is en bij de brand gespaard bleef. Een herinnering aan de vroegere parochiekerk en aan het sterke parochiale leven op dat gehucht, waar een deel van de Tasschenaren op grondgebied Ardooie wonen en een deel op grondgebied Roeselare. De basisschool ligt op grondgebied Ardooie.”
Nieuw leven
Een nieuw cultureel centrum mocht niet lang op zich laten wachten. “Voor de vele jonge en nieuwe gezinnen die op de nieuwe wijk aan De Tassche kwamen wonen, voor de vele verenigingen, de kermis, allerlei feesten, culturele evenementen… Kortom om het wijkleven op De Tassche na de brand weer nieuw leven in te blazen, een leven zoals het was toen de kerk nog niet ontwijd was. Al kan het uiteraard nooit meer hetzelfde zijn zonder de kerk en de parochiale activiteiten.”
Het nieuwe cultureel centrum kostte iets meer dan een miljoen euro en bestaat uit een vergaderzaal, een polyvalente ruimte voor ongeveer 250 personen, sanitair en een terras. Bart Claeys, die tot een jaar vóór de brand voorzitter van de kerkfabriek op de parochie Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt Ontvangen was, had die polyvalente zaal graag iets groter gezien. “Ik organiseer al enkele jaren de ‘Knusse Avonden’ met bekende artiesten als Warre Borgmans, Willem Vermandere, acrobatie,… Toen dat in de ontwijde kerk plaatsgreep kam er toch een 400-tal personen op af. Nu organiseer ik twee dagen naeen dezelfde Knusse Avond voor telkens ongeveer 3.200 toeschouwers. Dat betekent dat ik uiteraard nu meer kosten heb.”
Te vroeg
“Ook de technische mogelijkheden waren groter in de kerk. En de grote glaspartij in het nieuwe culturele centrum is zeker in de zomer niet ideaal omdat het daar bij mooi weer heel warm kan zijn en er geen verduistering is. Een film of diamontage tonen op dergelijke momenten kan dus niet. Maar ik klaag niet en ben blij dat de Tasschenaren weer een ontmoetingsplaats hebben waar ze kunnen samenkomen.”
Bart blijft wel nog altijd ontgoocheld dat er door de indeling van de parochies in de federaties geen plaats meer was voor een parochiekerk op De Tassche. “Dat was zeker niet omdat er hier niet veel mensen naar de mis kwamen! Integendeel, ook de kinderen vonden de kerk aangenamer omdat er geen pilaren stonden en ze altijd alles konden volgen. Die ontwijding moest ook niet noodzakelijk in 2014, we hadden tijd tot 2019. Maar omdat de ontwijde kerk voor de gemeente een kans was om er een ontmoetingscentrum onder te brengen, heeft men sneller beslist. Ardooie kocht de site en maakte snel plannen voor een nieuw ontmoetingscentrum.”
Burgemeester Callens: “Hoewel een deel van de Tassche zich in Roeselare bevindt, wou stad niet mee investeren”
De avond van de brand was Bart op Theater Aan Zee in Oostende enkele voorstellingen gaan bekijken.” Berichtjes van Tasschenaren meldden me dat de kerk in lichterlaaie stond. Misschien best dat ik op dat moment niet op De Tassche was, ik zou het moeilijker gehad hebben. De kerk was vele jaren een sociale ontmoetingsplaats waar de mensen na de zaterdag- en zondagmissen nog een half uurtje napraatten. Het gemeenschapsleven van toen zal nooit meer terugkeren.”
Koster
Voor Mariette Provoost, die op vraag van de eerste priester Jules Carron koster werd op de parochie en dat 51 jaar bleef, waren zowel de ontwijding van de kerk als een jaar later de brand heel emotionele momenten. “Eind oktober 1967 begon ik hier als koster. Ik trouwde hier met mijn man Antoon, onze zoon Koen werd hier gedoopt, mijn ouders vierden er hun gouden huwelijksjubileum… Een groot deel van mijn leven speelde zich hier af. Niet in het minst met het koor Jubilate dat hier nog altijd de thuisbasis heeft om te repeteren, nu sinds 2 jaar onder leiding van Kurt Bruneel. Ja, ik denk nog graag terug aan die mooie jaren op de parochie en in ‘onze’ kerk.”
De Tassche is van de Tasschenaren, ook al zijn ze of Ardooienaar, of Roeselarenaar. Ze gebruiken wel allemaal de nieuwe infrastructuur die op het grondgebied Ardooie staat. “Roeselare wilde niet mee investeren in het project, ook al zijn er veel Roeselaarnaars die er gebruik van maken”, zegt burgemeester Karlos Callens. “We besloten dan maar om het met Ardoois geld te bouwen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier