De vijfde editie kleurt nu wellicht in de late lente de Stad aan Zee. Curator Björn Van Poucke zag de pandemie al eerder hangen en voorkwam erger.
Het persmoment lag vast, de kunstenaars pakten hun koffers al. “We waren er zoals bij de vorige edities helemaal klaar voor”, zegt curator Björn Van Poucke.
“Het moest een topeditie worden. Een jubileum ook, want de vijfde editie op rij in evenveel jaar. Terecht beslisten burgemeester Bart Tommelein en Toerisme Oostende tot een voorlopige opschorting van het evenement. Maar zelf heb ik de beslissing van de federale overheid tot een lockdown niet afgewacht. Die kwam er pas vorige vrijdag, uiteindelijk vrij laat. Maar ik heb als organisator al wat vroeger ondervonden dat een aantal geëngageerde streetartkunstenaars problemen ondervonden om hier op tijd te arriveren met het alsmaar meer kwakkelende luchtverkeer”, klinkt het.
“Ook een nogal grote installatie die momenteel nog in het Spaanse Barcelona staat, mocht niet door een Belgische transportbedrijf opgehaald worden wegens het coronavirus.”
Leren uit ervaring
De curator heeft trouwens ook lessen getrokken uit de eerste editie in 2016.
“Toen waren er in maart de terroristische aanslagen in Brussel en op Brussels Airport en kon een aantal deelnemers ons land niet meer bereiken. Maar hun vluchten en de hotels waren al geboekt en betaald. Dat werd bijna ons bankroet, want voor aanslagen of pandemieën kan je bij het luchtverkeer geen annulatieverzekering nemen. Met een tussenkomst van de regering hebben we dat euvel toen toch kunnen oplossen. Vandaar onze beslissing om alles nu zo rap mogelijk on hold te zetten tot het virus uitgeraasd is.”
Maar de pandemie betekent ook voor veel deelnemende kunstenaars een serieuze financiële streep door hun rekening. “Als jonge veertiger draai ik al een tijdje mee in het streetartcircuit en heb ik al wat meer financiële reserve opgebouwd voor tijden van nood. Maar die overwegend jonge artiesten zijn meestal zelfstandigen en een paar weken of maanden geen werk betekent ook geen inkomen. Een aantal zal het zeker moeilijk krijgen als de pandemie lang blijft aanhouden.”
Laatste editie?
Een nieuwe datum voor de herstart? “Nee, het blijft, zoals voor iedereen, afwachten. Maar we zullen ons voorziene programma integraal uitvoeren. Het kan wel best mei of juni worden. Nu, veel deelnemers die veelal uit meer zuiderse en dus warmere oorden komen, zullen er niet rouwig om zijn om ook eens in T-shirt en zomerse temperaturen aan de slag te kunnen.”
Is dit de laatste editie van TCS? “Ja, mijn huidig contract met de stad loopt dit jaar af. Wat mij betreft zie ik een nieuwe reeks wel zitten. TCS is mijn favoriet ‘kindje’ dat met open armen door Oostende werd onthaald.”
Nieuwe projecten
Zitten er nog andere projecten in de pijplijn? “Ik start hopelijk dit jaar nog een eigen kunstgalerie op voor streetart in de Brusselse Diksmuidelaan, niet ver van het ‘Klein Kasteeltje’. We voorzien de opbouw van een vaste collectie en wisselende tentoonstellingen. Ook mijn Kaleidescope reeks loopt nog door: vorig jaar bracht ik een vijftal kunstenaars in de openbare ruimte in Torhout. In 2020 voorzie ik dezelfde formule in Wevelgem en Geel.”
De jongste editie van TCS vaart onder de vlag ‘Home Is Where The Heart Is’. Twaalf kunstenaars presenteren nieuw werk naast de 60 al bestaande creaties. In de marge zijn er een paar vernissages, ‘around the table’-gesprekken en chatbot (een chatbot is een geautomatiseerde gesprekspartner. Het is een samenvoeging van het woord ‘chat’ en ‘robot’, red.).
Curator en kunstenaars sloten de vijfde editie al in hun hart. Alleen houdt het reizende coronavirus de deur voorlopig nog even op slot. (ML)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier