Corona noopt het Brugse OCMW, dat op 8 juli zijn 45-jarig bestaan vierde, sneller in te spelen op maatschappelijke evoluties. Eén op zeven kinderen zit in een kansarm gezin, een op vier baby’s is van niet-Belgische herkomst. En tegen 2023 is een kwart van de Bruggelingen ouder dan 65.
Schepen voor Sociale Zaken Pablo Annys gaf donderdag bijgevolg slechts een bescheiden verjaardagsfeestje: hij dankte de 2200 medewerkers, die met een erg hoge werkdruk kampten tijdens de pandemie. “We hebben de voorbije periode veel hulpvragen gekregen, tot 115 per week. Nu is dat gelukkig gezakt tot 50 hulpvragen. En in februari piekte het aantal leefloners tot 874 Bruggelingen.”
U wil dat het OCMW evolueert naar een moderne organisatie. Wat betekent dit concreet?
Pablo Annys: “De tijd dat het OCMW enkel controleerde of je terecht een beroep kon doen op een leefloon, ligt al ver achter ons. Het accent ligt nu op netwerken en samenwerken, op het stimuleren van mensen tot actie in plaats van controle.”
Tegen 2025 zal elke Bruggeling voor een socialer beleid 370 euro moeten ophoesten…
Pablo Annys: “Het soort mij dat het OCMW-budget in het meerjarenplan van de Stad Brugge voor 2020 als een ‘verliespost’ van 36,4 miljoen euro werd ingeschreven. Tegen 2025 zal dit nog verhogen tot 43,8 miljoen euro, dat is inderdaad 370 euro voor elke Bruggeling. Maar het is fout om investeringen in mensen koud af te wegen met bijvoorbeeld de bouw van een sporthal. Ik kan mij daarover kwaad maken. Ons nieuw sociaal beleidsplan heet niet voor niets Brugge draait om mensen.”
Dat plan werd samen met 200 middenveld organisaties opgesteld!
Pablo Annys: “Slimme OCMW’s verenigen zich, handelen preventief en proactief. Zo overstijgen we loutere symptoombestrijding. Wist je dat 18 procent van de Bruggelingen vrijwilliger is in een of andere organisatie. Hun inzet beroert me dagelijks. De samenwerking met het middenveld leidde al tot wooncoaches, babbelbuddy’s, rijbuddy’s, onderwijsambassadeurs, budgetcoaches en mantelzorgers!”
En toch zult u nog sneller moeten schakelen om het OCMW van de toekomst te realiseren, want corona heeft een aantal maatschappelijke evoluties versneld.
Pablo Annys: “Outreachend werken wordt de nieuwe benadering. We mogen niet meer wachten tot de mensen naar de diensten komen, dat is een achterhaald model. Armoede en ongelijkheid moeten gevonden en bestreden worden waar ze opduiken: in de scholen, de wijken en bij de mensen thuis. Niet in een loket! Bijgevolg hebben we recent drie brugfiguren in de scholen aangesteld, pakt het project Houvast uit met drie outreachers in Zeebrugge en de binnenstad. Bovendien is het de bedoeling dat onze dienstencentra evolueren naar buurtcentra.”
Het systeem van de onderwijscheques voor kansarme gezinnen is niet waterdicht…
Pablo Annys: “Automatisch rechten toekennen moet de norm worden, veel gezinnen weten niet waar ze recht op hebben. Via de brugfiguren zijn er 10 procent meer onderwijscheques uitgeschreven. De consumptiecheques zijn niet meer van deze tijd, we bereiken amper 72 procent van de bereikte doelgroep.”
Voor vele mensen klinkt het OCMW nog altijd niet sexy.
Pablo Annys: “Nochtans komt elke Bruggeling komt vroeg of laat in aanraking met een van onze organisaties. We zijn er voor elke Bruggeling van de wieg tot het graf. Van kinderopvang in De Blauwe Lelie, via maaltijdzorg aan huis via Rudderstove tot een van de woon-zorgcentra van Mintus. We zijn er trots op dat we aan democratische prijzen de beste kwaliteit bieden. En we hebben een zorginnovator in dienst genomen, die onderzoekt hoe je via nieuwe technologieën de mensen langer thuis kunt houden.”
Kleinschaligheid wordt post-covid de norm. Maar het woon-zorgcentrum met 250 bedden in de Sint-Pietersmolenwijk, dat gebouwd wordt, is toch in tegenspraak met die visie?
Pablo Annys: “De beslissing werd genomen voor ik voorzitter werd. Het gaat om een dossier van 50 miljoen euro, het grootste project in deze legislatuur. Dat is meer dan de nieuwe expohal BRUSK en het nieuwe beurs- en congrescentrum. Het nieuwe woon-zorgcentrum zal bestaan uit aparte, kleine entiteiten en dus corona-proof zijn.”
Hoe zit het met het sociaal relanceplan dat na de eerste lockdown aangekondigd werd?
Pablo Annys: “Er werd en drie sporen beleid ontwikkeld. Meer outreachend werken en laagdrempelige toegangspoorten. Het versterken van het sociaal beleid, via een eerstelijnspsycholoog, zomerscholen, brugfiguren, buurtacties. We bellen senioren op en ondersteunen de mantelzorgers beter. Er zijn 625 laptops uitgedeeld en er is een fonds bij uithuiszettingen opgericht. 25 gezinnen hebben daar al van genoten. Ik ben het meest trots op het Brugs Menswaardig Inkomen. De uitkeringen in ons land liggen beduidend onder de Europese armoedegrens. Als lokaal bestuur werken we dit weg door leefloners en ouderen met een inkomensgarantie 150 euro extra financiële steun per maand te geven. In september zullen we dit, na één jaar werking, evalueren. We gaan er als stad pas op vooruit als we iedereen mee hebben, ook de zwakkeren onder ons.”
Wat zijn uw prioriteiten?
Pablo Annys: “We moeten acties opzetten rond kinderarmoede. Een op zeven kinderen in Brugge wordt geboren in een kansarm gezin en dat cijfer blijft stijgen. De superdiversiteit heeft Brugge bereikt, want een kwart van de kinderen die hier geboren wordt is tegenwoordig van niet-Belgische herkomst. Maar ook de seniorenzorg wordt een hele uitdaging, tegen 2023 is 25 procent van de Bruggelingen ouder dan 65 jaar.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
