Café ‘t Jagershof op de rotonde van Heidelberg is te huur. Conny De Troyer, al acht jaar het vaste gezicht van ‘t Jagershof, zoekt een overnemer voor haar café met woning. Maar de barmoeder heeft geen haast, ze amuseert zich nog dagelijks met haar klanten. “Dit is hier nog een echt volkscafé in de pure zin van het woord, waar iedereen elkaar kent en waar mensen zichzelf mogen zijn. Het is hier soms zo leuk dat ik wel al eens begin te twijfelen of ik wel echt wil stoppen”, zegt de goedlachse cafébazin.
Het is maandagmiddag 13 uur wanneer we café ‘t Jagershof binnenstappen. Er zitten drie mannen aan de toog en het ene grapje na de andere kwinkslag gaat over en weer met cafébazin Conny. “Conny heb je al verteld aan dat madamtje dat je bijnaam Prume is”, vraagt een van haar stamgasten. “Nog niet”, zegt ze terwijl ze wijst naar een autoplak achter haar toog met ‘Prume’ op. En weer wordt eens goed gelachen.
Conny De Troyer en haar man Steven Van Wesemael zijn afkomstig van Aalst, maar verhuisden ruim 15 jaar geleden naar de kust. “Waarom we naar West-Vlaanderen verhuisden? Om het IQ van jullie provincie naar omhoog te helpen natuurlijk”, lacht Conny. “Neen, grapje. Onze kinderen hadden last van zware astma en moesten daarom naar het Zeepreventorium in De Haan. We hebben toen enkele jaren in Blankenberge gewoond en zijn daarna naar Zedelgem verhuisd. En op 1 juli zal het acht jaar zijn dat we in Loppem wonen, want toen heb ik café ‘t Jagershof overgenomen van Geneviève Vandewalle.”
Het waren acht fantastische jaren, maar toch besliste Conny onlangs om een overnemer te zoeken voor het café. “De cafés zijn niet meer zoals vroeger en de tijd van toen zal ook niet meer terugkeren. Ik doe mijn werk nog altijd heel graag en ik klaag zeker niet, maar het is tijd voor iets anders. Ik ben nu 55 jaar, ik moet geen vijf jaar meer wachten. Ik ben ondertussen ook aan de slag in een fabriek. Hoe ik dat combineer met mijn café die alleen de woensdag gesloten is? Simpel, ik werk in de nachtploeg. Als echt nachtmens heb ik daar geen probleem mee. Ik zou het zelfs niet anders willen. Wanneer ik naar mijn werk moet ‘s avonds, neemt mijn man het café over.”
We vragen aan de stamgasten aan de toog hoe ze Conny omschrijven als cafébazin. “Vriendelijk, sociaal, altijd in voor een klaptje en we lachen hier samen heel wat af”, klinkt het unaniem. Conny knikt. “Het Jagershof is nog een echt volkscafé in de pure zin van het woord. Iedereen kent mekaar en iedereen mag hier zichzelf zijn. We hebben hier legendarische leuke feestjes gebouwd. Het is hier soms zo leuk dat ik wel eens begin te twijfelen of ik echt wel wil stoppen”, lacht Conny. “Maar er hebben er zich voorlopig nog geen kandidaat-overnemers gemeld en zo lang doe ik met veel liefde door. Ik heb tijd. De cafés hebben het misschien niet gemakkelijk, maar het is financieel zeker nog haalbaar en ik heb een vast cliënteel. ‘t Jagershof is ook centraal gelegen en heeft twee redelijk ruime parkings. Als ik een goeie overnemer vind, dan weet ik dat ik het zal missen. Maar in Zedelgem blijven wonen, doen we sowieso!”
