Conciërges Europacentrum: “Torenflat is toe aan grondige opknapbeurt”
Het Europacentrum, of de Torre, Top 34, de Appletise Building… bestaat 50 jaar. Reden genoeg voor De Zeewacht om de geschiedenis van het gebouw en haar bewoners te achterhalen. Deze week gingen we langs bij de voormalige conciërge Norbert Meirson en zijn opvolger Steve Vyvey.
Lees meer over deze reeks op www.kw.be/europacentrum.
Het gebouw telt 250 wooneenheden, waarvan één derde vast bewoond is. De rest wordt ingenomen door tweedeverblijvers met een overwicht aan Gentenaars en Brusselaars. De appartementen verkeren in diverse staat: sommige neigen naar onbewoonbaarheid, andere zijn uiterste chique. De niet onbesproken broers Marchand zijn de grootste mede-eigenaars van de residentie en beschikken over de volledige bovenverdieping, een aantal winkels en kantoorruimte. Voor alle bewoners staat de conciërge klaar.
“Elke dag, zeven op zeven, sloten wij de deuren van het gebouw om 22 uur om ze om 7 uur weer te openen”, vertelt Norbert. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer, want de hoofdgalerij is eigenlijk een stuk openbare weg met de naam Europagalerij. “Ondertussen waakten we over de netheid en verzorgden we het onderhoud van de gemeenschappelijke gangen. In het begin van mijn carrière nam ik ook het poetsen voor mijn rekening, maar op termijn schakelden we daar een werkkracht voor in zodat mijn vrouw Claudine en ik ook eens wat vrije tijd hadden. Zo kon ik mij ook meer toespitsen op mijn taak als klusjesman, want er is altijd wel iets defect in zo’n grote building.”
‘s Morgens vind ik hier regelmatig injectienaalden van junkies die hier komen gebruiken
“Ik ben per week toch wel 16 uur zoet met het onderhoud”, bevestigt huidig conciërge Steve. “Als het brandalarm afgaat, ben ik ook het aanspreekpunt. 99 keer op de 100 is het gelukkig vals alarm, maar telkens opnieuw moet je dan wel iedereen, dag en nacht, geruststellen. Ik doe mijn job met hart en ziel, maar het is een veeleisende opdracht. De poetsvrouw en ikzelf zijn eigenlijk de enigen die verantwoordelijk zijn voor dit reusachtige gebouw.”
Waterballonnen
In een gebouw als het Europacentrum, pal in het stadscentrum, gebeurt al eens wat. De politie moet regelmatig tussenbeide komen voor nachtlawaai of amokmakers. “Ooit vonden jongeren het leuk om vanaf de twintigste verdieping ballonnen gevuld met water naar beneden te gooien. Een aantal auto’s in de Van Iseghemlaan liep toen grote schade op. Drugs zijn een groter probleem. Blijkbaar vinden junkies ‘s nachts de weg naar ons gebouw. ‘s Morgens vind ik af en toe injectienaalden die zeker niet van onze bewoners afkomstig zijn, maar wij krijgen wel een kwalijke naam”, vertelt Steve.
Af en toe wordt er ook een lijk aangetroffen. “Er wonen hier veel oudere, vaak eenzame, mensen. De conciërge is dan hun enige contact met de buitenwereld. Je ziet soms echt schrijnende taferelen. Zo hebben we eens een bewoonster gevonden die in haar appartement in elkaar was gezakt, omringd door talloze spullen. Die vrouw verzamelde echt alles. Het is voor ons een moeilijke oefening: enerzijds willen we er zijn voor de bewoners, anderzijds proberen we wat afstand te bewaren.”
Verrijkend
“Ik ben nu drie jaar bezig hier en raak stilaan meer en meer vertrouwd met het gebouw en haar bewoners. Het sociale contact met de mensen vind ik verrijkend en ik sla graag met iedereen een praatje. Natuurlijk is het niet elke dag rozengeur en maneschijn en de ene dag is de andere niet. Net als overal vind je ook hier beroepsklagers, maar dat weegt niet op tegen het respect dat je van veel mensen krijgt als conciërge.”
Momenteel is er een grondige renovatie bezig van de gemeenschappelijke delen waaronder de liften en de elektriciteit. “En dat was dringend nodig”, zegt Steve. “Wist je overigens dat het Europacentrum vroeger over de snelste lift van België beschikte? Er is een lift die rechtstreeks naar het 34ste gaat, eentje van het zesde naar het drieëndertigste, twee basisliften tot de vierde verdieping en er zijn ook liften op de vijfde en zesde verdieping.”
De werkdag van conciërge Steve
7 uur: “Ik start met de dagelijkse controle op de benedenverdieping: doen de deuren het nog, is er ergens vuiligheid achtergelaten? Ik check ook de strook langs de buitengevel: liggen er glasscherven, is er tegen de gevel geplast…?”
7.30 uur: “Op maandag haal ik alle afval op. Het neemt toch wel tot anderhalf uur in beslag eer alle afval buiten klaarstaat om opgehaald te worden. Op andere dagen hou ik me bezig met het onderhoud van de gangen.”
9.30 uur: “De poetsvrouw arriveert vier dagen per week. Zij staat in voor het onderhoud van de algemene delen van het gebouw. We maken onderling afspraken over wie wat doet. Ik brief haar over mijn bevindingen tijdens de inspectieronde die ik al vroeg in de morgen deed, wat soms geen zo’n smakelijke taferelen oplevert. Ik besteed ondertussen veel tijd aan allerhande klusjes, gaande van schilderen over deuren repareren tot lampen vervangen…”
14 uur: “In de namiddag doe ik opnieuw mijn ronde: ik ken heel wat ‘vergeten’ hoekjes waar bewoners wel eens afval durven dumpen. Ook de deur die toegang verschaft tot het dak controleer ik regelmatig. Ik zou niet graag hebben dat iemand vanop de hoogste verdieping naar beneden springt. In de periode die ik hier werk, heb ik het gelukkig nog nooit meegemaakt.”
17 uur: “De rest van de tijd ben ik stand-by. Omdat onze syndicus al een tijdje uit roulatie is, neem ik ook bepaalde taken van hem over. Ik help toeristen die hun sleutel kwijt of vergeten zijn, of hun weg kwijt zijn in het gebouw. Een aantal van de vaste bewoners is hulpbehoevend en die help ik waar nodig.”
Wie zijn Norbert en Steve?
Norbert Meirson (71)
– Afkomstig uit Destelbergen.
– Baatte jarenlang een drankencentrale uit als een van de eersten in België.
– Na het overlijden van zijn eerste vrouw stopte Norbert met zijn drankencentrale en begon hij als conciërge in Residentie Europacentrum in Oostende. Hij heeft de job acht jaar uitgeoefend.
– In 2007 is hij gehuwd met Claudine Jonckheere, een rasechte Oostendse die hem jarenlang bijstond bij het vervullen van zijn taak als ‘goede huisvader’.
Steve Vyvey (42)
– Eveneens afkomstig uit Destelbergen. Heeft nog met de zoon van Norbert in de klas gezeten.
– Woont sinds 2009 in Oostende.
– Is kok van opleiding en heeft een tijdlang gewerkt als vrachtwagenbestuurder. Nadien ging hij aan de slag als deur-aan-deurverkoper voor Proximus.
– Is sinds drie jaar in navolging van Norbert voltijds conciërge in Residentie Europacentrum.
En er is nog meer werk aan de winkel. “We kampen met problemen met de waterleiding. De riolering is een halve eeuw oud, de buizen zijn verroest… Ik denk dat het volledig vernieuwen van de waterleiding de enige doeltreffende oplossing is, maar het kostenplaatje is hoog. Vorig weekend nog heeft een leiding het begeven waardoor we zonder liften zaten in een gedeelte van het gebouw. Ik heb alle bewoners moeten verwittigen en constant water in containers moeten scheppen. En bij een bewoner is onlangs de boiler van de muur gevallen. Heel de gang van de zevende verdieping stond blank.”
Betonrot
Zowel de bewoners als de overburen klagen ook over het minder fraaie zicht van de voorgevel aan de kant van de Van Iseghemlaan die kampt met betonrot. “Ik vind dat het stadsbestuur moet ingrijpen. De basis moet dringend worden gerenoveerd”, stelt Norbert. “Er hadden in het verleden ook veel meer inspanningen moeten gebeuren om het Europagebouw als toeristische attractie te promoten, met een tearoom en restaurant op de top met het prachtige panorama.”
Conciërge Steve krijgt het laatste woord. “Ik hou van hoogbouw en vind het een mooie constructie, weliswaar in de foute omgeving ingepland. Het is en blijft volgens mij een toeristische attractie voor Oostende. Ik begrijp de Oostendenaars die de torenflat niet genegen zijn echt niet. Ik blijf het Europacentrum de max vinden.”
(CWO)
De werkdag van conciërge Steve
7 uur: “Ik start met de dagelijkse controle op de benedenverdieping: doen de deuren het nog, is er ergens vuiligheid achtergelaten? Ik check ook de strook langs de buitengevel: liggen er glasscherven, is er tegen de gevel geplast…?”
7.30 uur: “Op maandag haal ik alle afval op. Het neemt toch wel tot anderhalf uur in beslag eer alle afval buiten klaarstaat om opgehaald te worden. Op andere dagen hou ik me bezig met het onderhoud van de gangen.”
9.30 uur: “De poetsvrouw arriveert vier dagen per week. Zij staat in voor het onderhoud van de algemene delen van het gebouw. We maken onderling afspraken over wie wat doet. Ik brief haar over mijn bevindingen tijdens de inspectieronde die ik al vroeg in de morgen deed, wat soms geen zo’n smakelijke taferelen oplevert. Ik besteed ondertussen veel tijd aan allerhande klusjes, gaande van schilderen over deuren repareren tot lampen vervangen…”
14 uur: “In de namiddag doe ik opnieuw mijn ronde: ik ken heel wat ‘vergeten’ hoekjes waar bewoners wel eens afval durven dumpen. Ook de deur die toegang verschaft tot het dak controleer ik regelmatig. Ik zou niet graag hebben dat iemand vanop de hoogste verdieping naar beneden springt. In de periode die ik hier werk, heb ik het gelukkig nog nooit meegemaakt.”
17 uur: “De rest van de tijd ben ik stand-by. Omdat onze syndicus al een tijdje uit roulatie is, neem ik ook bepaalde taken van hem over. Ik help toeristen die hun sleutel kwijt of vergeten zijn, of hun weg kwijt zijn in het gebouw. Een aantal van de vaste bewoners is hulpbehoevend en die help ik waar nodig.”
Europacentrum
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier