Een evenement dat jaarlijks heel wat deelnemers lokt is de Dodentocht in Bornem. Normaliter had de editie op vrijdag 14 augustus van start moeten gaan maar corona besliste daar anders over. In de plaats is er nu de 100 Km Covid Challenge waarbij deelnemers tot en met zondag 9 augustus 2020 de kans krijgen om de totale afstand van minimum 100 kilometer af te leggen. Leen Vandevoorde (34) en Stefanie Baert (33), collega’s in het Sint-Andriesziekenhuis, beslisten om deel te nemen.
Dit jaar gaat de echte Dodentocht niet door, maar in de plaats is er een Covid 19-challenge, wat doet jullie beslissen om dit samen te gaan doen?
Leen: “De 100 Km Covid Challenge is een mooi initiatief. Op intensieve zorgen werden we de voorbije maanden geconfronteerd met covid-19. We zagen de kracht van dit virus en maakten het lijden van covidpatiënten van dichtbij mee. De opbrengst van deze virtuele challenge gaat naar de universiteiten van Gent en Leuven om onderzoek naar een vaccin en preventieve maatregelen te ondersteunen. We dragen dan ook graag ons steentje bij. Onze doelstelling is alvast om elk minimum 150 kilometer te behalen.”
Heb je zelf al meegedaan aan de echte Dodentocht?
Stefanie: “We speelden al vaak eens met het idee om samen mee te doen aan de Dodentocht, maar tot nu toe hebben we nog nooit de stap durven zetten om ons in te schrijven. Misschien dat deze challenge ons net dat duwtje in de rug geeft om toch eens deel te nemen?”
Waarom kies je ervoor om je loopschoenen aan te trekken en je kilometers af te malen?
Leen: “Lopen is een sport die je heel gemakkelijk kan combineren met ons wisselend werkrooster. Als ik eventjes de tijd heb – al is het maar een halfuurtje – dan trek ik mijn loopschoenen aan en ben ik vertrokken. Lopen brengt ook rust waarbij je kan genieten van de natuur en de stilte om je heen.”
Stefanie: “Voor mij is lopen goed tot aan vijf kilometer. Als ik meer kilometers wil afleggen en ik mag kiezen, dan verkies ik mijn fiets. Muziek in de oren en weg! Zalig om aan niets anders te hoeven denken.”
Zijn jullie deelneemsters die voor de hoeveelheid kilometers gaan of die een aantal kilometers zo snel mogelijk willen lopen?
Leen: “Dat is een moeilijke vraag. Ik durf wel eens tot op het einde van de straat te lopen om toch maar die ene extra kilometer op de teller erbij te hebben. De snelheid doet er niet echt toe, maar het is altijd wel leuk meegenomen.”
Stefanie: “Ik betrap me er ook telkens op dat ik graag een rond getal heb. Als ik net geen vijf kilometer heb, dan loop ik door tot aan dat ronde getal. Eenmaal dat getal bereikt ben ik tevreden en kan ik stoppen.”
Hebben jullie een lievelingsplek om te gaan lopen en wat maakt die plaats zo speciaal?
Stefanie: “Ik heb niet echt een voorkeur of een speciale plaats.”
Leen: “Ik loop graag in driehoek Tielt-Pittem-Egem. Daar zit je onmiddellijk te midden van de velden en zijn er heel wat onverharde boerenwegels en mooie vergezichten. Je kan hier ook gemakkelijk jouw parcours iets groter of net iets kleiner maken.”
Zijn jullie altijd al sportief geweest?
Leen: “Van kinds af aan zit het wandelen en fietsen er reeds in. Het lopen leerde ik kennen dankzij mijn partner. De echte loopmicrobe heb ik nu sinds een viertal jaar te pakken. Aanvankelijk om de zwangerschapskilo’s weg te werken en ondertussen is het een aangename gewoonte geworden.”
“Op intensieve maakten we het lijden van covidpatiënten van dichtbij mee”
Stefanie: “Ik was tot enkele jaren geleden totaal niet sportief. Ik twijfelde zelfs om een elektrische fiets te kopen. Toen ik echter begon te werken op Intensieve Zorgen, merkte ik dat iedereen wel iets deed van sport. Zo ben ik gestart met lopen en ondertussen is ook mijn koersfiets mijn trouwe partner geworden. Zowel op fysiek als mentaal vlak heb je deugd van sporten.”
Heb je al aan andere sportieve (loop)evenementen meegedaan?
Stefanie: “Bij mij blijft het voorlopig tot een kermisloop en de Kerstcorrida.”
Leen: “Als ik niet moet werken, probeer ik alle loopevenementen in Tielt en omstreken mee te doen. Thuis hangen ook enkele medailles van de Ten Miles in Antwerpen en van enkele runs van de Spartacus Series. Vorig jaar deed ik ook mee aan de halve marathon Briek Loopt. Tijdens mijn voorbereidingen reed Stefanie door weer en wind mee met de koersfiets. We waren soms helemaal uitgeregend. Dat zijn momenten die je altijd bij blijven.”
Iedereen heeft wel een sportieve bucketlist. Wat staat er op jullie sportieve bucketlist?
Leen: “Op mijn bucketlist staan de halve marathons van Brussel en Parijs. Misschien loop ik ooit eens een marathon maar voorlopig geniet ik nog even van de halve marathons.”
Stefanie: “Mijn sportieve bucketlist leunt meer naar het fietsen toe. Daar staat het beklimmen van de Mont Ventoux op. Als supporter sta ik altijd klaar als Leen die marathon wil doen.” (KEMA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier