We hadden het er eerder al over: volgens het cliché zijn West-Vlamingen geobsedeerd door werken. Hard werken is ons heilig levensdoel, zo luidt het, en ik ben geneigd om dit als redelijk ‘waar’ te bestempelen. Het is dan ook niet meer dan logisch dat die hardwerkende West-Vlaming even graag laat zien hoe goed het met hem en zijn gezin gaat. Als je jezelf constant in het zweet werkt, komt er geld binnen. En hoe spaarzaam en gesteld op zekerheid we ook zijn, dat geld mag ook wel eens een goed stukje rollen.
Materialisme is een belangrijk deel van het leven in onze provincie: de af te vinken puntjes op het Lijstje der Geslaagd Leven zijn een huis, een tuin en een auto. Maar nóg beter zijn een groot huis, een grote tuin en een grote auto (het liefst net een stukje groter dan die van de buren). Zodra je afgestudeerd bent, komt de onvermijdelijke vraag: “En, zitj al in ‘t werk?” Wanneer dat zo is, is iedereen blij, want dan verdien je geld om dingen te kopen (het liefst een huis, want huren is weggesmeten geld). Als je dan ook snel een mooie grote auto kan kopen, is iedereen nóg blijer.
“Veel geld verdienen mag, maar dikkenekken worden hier niet aanvaard”
In West-Vlaanderen is praten over hoeveel je verdient not done, maar laten zien wat je er allemaal mee kan kopen? Dik oké. Al is de West-Vlaming op dat vlak wel een vat vol tegenstrijdigheden: enerzijds wordt er gefronst als iemand niet hard werkt om al die materiële zaken te bekomen. Anderzijds mag je met al dat geld ook niet naast je schoenen lopen. Niks wordt in onze provincie immers meer afgestraft dan arrogantie. Ja, je mag veel geld verdienen en dat naar hartenlust uitgeven, maar waag het niet om ineens je buren niet meer te begroeten. Dikkenekken worden hier niet aanvaard. Kortom: geniet vooral van je succes, maar vergeet nooit waar je vandaan komt. Want het verschil tussen een rijke stinkerd en ‘een van de hoeie’ zit ‘m al snel in een opgestoken hand.
Het oordeel: waar. Probeer maar eens bij een willekeurig familielid op bezoek te gaan met een nieuwe auto en niét meteen ondervraagd te worden over het merk, het model en de prijsklasse.
Journaliste Talitha Dehaene (28) zag het licht in Ieper, maar trok als tiener tien jaar naar Amsterdam. Na nog twee jaar Antwerpen, is ze helemaal terug thuis. Elke week onderzoekt ze hier de clichés over de West-Vlaming.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier