Christelle Haeyaert in India: “Net als thuis: ook hier voeren wij onze zonen overal naar toe…”
KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Christelle Haeyaert en haar gezin in Gurgaon, India.
Christelle heeft haar roots in Poperinge. Toen haar echtgenoot, de uit Antwerpen afkomstige Karl Vandenbussche, de kans kreeg om in India te gaan werken, verhuisde het hele gezin – Sam is er nu 17, Niek is er 10 – mee en kwam zo in een totaal andere wereld terecht.
Hoe lang wonen jullie intussen al in India?
“Karl kreeg eind 2006 een aanbod van zijn werkgever. In juli 2007 zijn we vertrokken, met elk een koffer in de hand. Karl heeft hier uit het niets een drukkerij voor een Belgisch bedrijf opgestart. Het moederbedrijf is gevestigd in Boechout. Ze produceren gespecialiseerde etiketten voor de cosmetica en farmaceutica, uitsluitend voor de Indische markt. De eerste jaren was ik hier huisvrouw, maar intussen organiseer ik beurzen rond lifestyle.”
Verhuizen naar India is niet hetzelfde als naar pakweg Frankrijk of Nederland. Alles wat ook maar anders kan zijn, is er ook anders. Hoe viel dat aanpassen mee?
“Het was vooral het eerste jaar moeilijk. Het eten, de mensen, voor de kinderen ook een nieuwe taal die ze moesten leren, de Indische gewoontes… Het wennen aan een totaal nieuwe cultuur vergt tijd. Maar de jongens hebben zich eigenlijk vrij snel aangepast. Dat maakte het voor ons ook iets gemakkelijker. Wij als ouders maakten ons vooral echt zorgen om de kinderen, want die werden tenslotte meegesleurd in ons avontuur. Gelukkig is er Skype om regelmatig te bellen met het thuisfront. Er zijn de sociale media en sinds ons vertrek schrijf ik ook een blog http://christellekarl.skynetblogs.be/ Ik hoop dat ze het later leuk zullen vinden om zo even terug te blikken.”
“Maar ja, India geeft je als nieuwkomer een een cultuurschok. Het contrast tussen arm en rijk is hier ontzettend groot. Er is bovendien ook het klimaatverschil: in mei en juni halen wij temperaturen tot 45 graden en hoger. We hebben ook een ‘monsoon’, het regenseizoen waarbij de straten regelmatig blank staan.”
Jullie wonen in Gurgaon. Omschrijf die stad eens?
“Het is een miljoenenstad. Altijd en overal zie je mensen op straat. Ik zeg altijd dat het een beproeving is voor al je zintuigen: de drukte van de mensen, de felgekleurde sari’s, het getoeter van de auto’s. Koeien, varkens, honden en andere beesten lopen kriskras door elkaar op straat. Er zijn de geuren van masala’s of kruiden. Er is de hitte die je voelt. Maar die cultuurschok is er net zozeer als we terug in België aankomen. Dan zijn we verbaasd over de stilte, de structuur in alles, de netheid, hoe weinig mensen er maar rondlopen, de snelwegen, het aanbod in de supermarkt, het geklaag over futiliteiten ook, hoe alles georganiseerd en gepland is en hoe weinig ruimte er over blijft voor het spontane.”
“Gurgaon is een grootstad van New Delhi. ‘A concrete jungle’ noemen ze het hier ook, een wildernis van beton. In de voorbije acht jaar hebben we deze stad zelf zien groeien aan een onvoorstelbaar tempo. Ik kan het amper beschrijven maar het gaat ontzettend snel. Wij wonen in een huis in een ‘compound’ met security en power backup. Dat betekent dat een noodgenerator aanslaat van zodra de stroom uitvalt. Twee maal daags krijgen we waterbevoorrading in twee grote tanks op ons dak. Water uit de kraan mag je hier absoluut niet drinken. We hebben drinkwaterkoelers met grote flessen van twintig liter. En gelukkig hebben we ook overal airco.”
Zijn jullie daar nu voorgoed gesetteld of blijft dit sowieso iets tijdelijks?
“Dit is zeker een tijdelijk avontuur. We zouden hier zeker niet voor eeuwig en altijd willen blijven. We hebben al behoorlijk gereisd nu we hier in India verblijven en er zijn wel wat mooiere plekjes op deze aardbol om te leven. Ja zelfs in België (glimlacht). We missen ons thuisland wel, hoor. De familie, de vrienden, maar ook simpele dingen zoals ons lekker brood, charcuterie, grijze garnalen. En de herfst! Grijze, koude en regenachtige winterdagen missen we dan weer niét.”
Hoe vullen jullie jullie vrije tijd?
“We hebben hier een vriendenkring opgebouwd, waarmee we tijdens het weekend regelmatig afspreken. Die vrienden zijn enerzijds expat van allerlei nationaliteiten, maar ook Indische vrienden. Ook onze zonen hebben een druk sociaal leventje en – net zoals overal ter wereld zeker? – wij brengen ze ook overal naartoe (lacht). Verder proberen we zo veel mogelijk te reizen in Azië tijdens de vakanties. We gaan één keer per jaar in de zomer naar België.”
“Hier hebben we doorheen de jaren ook al enkele Belgen, en zelfs West-Vlamingen ontmoet. Het is altijd leuk om nog eens je eigen taal te spreken, laat staan je eigen dialect.”
Welke tip zou je onze lezers willen meegeven voor een eventueel bezoek aan India?
“Kom met een open geest, want alles is anders dan je thuis gewoon bent. De bevolking staat hier open voor toeristen, al moet je opletten dat je niet belazerd wordt. En breng meteen ook een dosis geduld mee, want dat heb je hier ook veel nodig…”
Van India wordt wel eens gezegd dat het een grote impact heeft op wie het land bezoekt. Het verandert een mens. Klopt dat?
“India heeft ons allemaal veranderd. Ik denk dat wij allemaal heel goed kunnen relativeren. We staan open voor nieuwe dingen. Nieuwe situaties schrikken ons niet gemakkelijk af. En vooral: onze kinderen zijn zelfzeker en zijn niet bang van het leven!”
(FJA – Foto’s Christelle Haeyaert)
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier