Chiro Bavikhove viert 55ste verjaardag met feestweekend: “Het is veel meer dan spelletjes”

Chiro Bavikhove bestaat exact 55 jaar. Om die speciale gelegenheid te vieren, zien ze het groots met een heus feestweekend, van nu vrijdag tot en met zondag. Wij spraken met drie geëngageerde oud-leiders: Bart Boone (40), Wim Descamps (39) en André Duchi (40). Hun hart klopt nog steeds voor de jeugdbeweging.

Door Emma Devos

Hoe zijn jullie bij de Chiro

terechtgekomen?

André: “Ik was erbij vanaf het prille begin in 1964, ik was toen 14 jaar. Alles is gestart bij onderpastoor Roger Devos. Hij ging met zijn oranje brommertje op ronde in het dorp op zoek naar jonge kerels die in de grote vakantie een spelmiddag wilden organiseren. We waren oorspronkelijk met vijf. In 1965 zijn we voor de eerste keer op kamp vertrokken. Ik ben leider geweest tot aan mijn 25ste, er staat dus een goeie elf jaar op mijn palmares als leider.”

Bart:“Ik ben er via de gewone weg in gerold. De leiders kwamen naar mijn school om reclame te maken. Mijn vader zat vroeger bij de Chiro in Kortrijk, mijn mama ging naar de speelpleinwerking. Ze waren dus wel blij dat ik enthousiast was om op zondagmiddag te gaan ravotten.”

Wim: “Mijn ouders zaten altijd in de KLJ. Ik ben de jongste van drie broers en belandde zo ook in het jeugdbewegingsleven. Na mijn tijd als lid ben ik zeven jaar leider geweest. Mijn oudere broer is groepsleider geweest, was ook enige tijd voorzitter van de vzw en toen hij eruit ging, heeft hij de fakkel aan mij doorgegeven.”

Wat betekent Chiro voor jullie?

André: “Ontspanning voor de kinderen was 55 jaar geleden helemaal anders, de mogelijkheden waren beperkt. De ouders waren toen vooral blij dat er iets gedaan werd voor hun kinderen. Er kwam wel veel meer bij kijken, ook nu nog. Het belangrijkste is het samenzijn en het leren omgaan met andere kinderen. In je latere leven draag je er altijd iets van mee. Je staat meer open tegenover anderen.”

Wim: “Als leider was het ook een heel plezante boel, want we waren met 25 mannelijke leiders. Bijna iedereen van die bende woont nu nog steeds in of rond Bavikhove, we willen hier niet weg. Ik kan je een mooi voorbeeld geven. Ik geef les in het hoger onderwijs en de studenten die in een jeugdbeweging zitten, haal je er meteen uit. Dat sociale aspect krijg je aangeleerd in de Chiro.”

Is de Chiro nu veel veranderd in vergelijking met vroeger?

André: “Jongeren zijn nu wel veel mondiger dan vroeger, dat is een feit. Ze lopen niet zo gemakkelijk meer in het gareel. Vroeger hielden we elke zondag een openingsformatie die nu niet meer zo strak is als toen, maar ze is er gelukkig wel nog. Dat blijft een ritueel.”

Er zijn veel mooie momenten, maar niet alles is geschikt voor publicatie – Bart Boone

Wim: “De tradities blijven er inderdaad in en dat kan ik alleen maar toejuichen. De spelletjes veranderen wel mee met de tijd. Veel spelletjes krijgen vooral een andere invulling. Maar grote verschillen met 20 jaar geleden zie ik niet meteen. Er is nog steeds het sluipspel, de laddercompetitie, het bosspel… dat zal altijd blijven bestaan. De zangstonde is nog zo’n traditie, iedere eerste zondag van de maand.”

Wat is het mooiste moment uit jullie carrière?

Wim: “De opbouw van de chalets, die er nu jammer genoeg niet meer staan. Ik was toen aspi en dat was een grote onderneming, maar wel heel leuk om mee te maken.”

André: “De fameuze samenwerking die we hadden met de leiders. In het begin hadden wij niks van uitrusting in onze gebouwen. We hebben zelf kasten gemaakt en alles geschilderd. Dat is iets dat me wel altijd zal bijblijven. Zo heb ik doorheen de jaren heel wat documentatie verzameld over de Chiro en de keren dat we in de krant kwamen. Kijk, hier eentje: ‘Veel leiders leren hun lief kennen in de Chiro’, uit het jaar 2001. En dat is zo! (lacht)”

Wim: “30 jaar Chiro is ook eentje om te onthouden. Dan kwam Radio 2 hier uitzenden met De Zoete Inval. Ik zat toen als lid bij de kerels en we hadden een heel groot doolhof gebouwd met bierbakken, dat was zot om te zien.”

Bart: “Ik herinner me ook nog heel veel, maar wat is er allemaal voor publicatie vatbaar (lacht). Een onvergetelijk maar tragisch moment was toen een medeleider stierf. Toen hebben we met zijn allen veel tijd samen doorgebracht in de Chiro, om te rouwen en er te zijn voor elkaar. Dat is Chiro, in goede maar ook in slechte dagen.”

Chiro-vrienden blijven voor altijd beste vrienden, klopt dat?

André: “Zeker. Dat is bij alle generaties zo. Mijn zes medeleiders van toen en ik zijn nog altijd goede vrienden. We komen nog steeds tweemaal per jaar samen. Dat doen we al 44 jaar aan één stuk, zeven koppels en niemand die ontbreekt.

Toen we feest vierden omdat Chiro Bavikhove 50 jaar bestond, wilden we onze allereerste groepsfoto reconstrueren met de leiding en leden van toen. Een foto met 73 man en het is ons gelukt om die te actualiseren, op 7 man na. Sommigen verliezen we misschien uit het oog, maar niemand verdwijnt uit ons hart.”

Bart: “Ik woon in Kortrijk, dus voor mij ligt het anders. Het zijn niet meer de mensen waar ik dagelijks contact mee heb. Maar om het even wie je tegenkomt uit je Chirotijd, je kan babbelen met elkaar alsof er geen tijd verstreken is. En binnen het kwartier sta je luid te lachen (lacht).”

Wat zal er de komende jaren veranderen?

Wim: “Heel wat, door onze nieuwbouw. De site hier in Bavikhove wordt volledig vernieuwd, maar het is de bedoeling dat wij met de Chiro eerst gaan bouwen. We weten nog niet precies waar, maar het wordt waarschijnlijk de plaats van de tennisvelden. We wachten de beslissing af en samen met de Chiro sparen wij verder. Eens het gebouw er staat, kunnen we terug op adem komen en verder kijken. Maar zo ver zijn we nog niet (lacht).”