Charlotte maakt troostpakketjes na de dood van haar broer: “Zelfs het kleinste gebaar kan verschil maken”

Charlotte Verrecas maakt troostpakketjes, met onder meer ook een middelvinger als kaars. “Een welgemeende fuck you naar kanker”, zegt ze. © Davy Coghe
Bert Vanden Berghe

Troost. Misschien wel het meest onderschatte gebaar op emotioneel vlak. Zelfs iets kleins kan al een groot verschil maken. Dat weet ook Charlotte Verrecas (38). Het overlijden van haar broer inspireerde haar om een webshop op te starten met troostpakketjes. Je kan er onder meer een middelvinger als kaars kopen.

Sander Verrecas uit Sint-Kruis bij Brugge groeide op in een gezin van zes. Hij was geen makkelijke tiener, maar groeide uit tot een man met een peperkoeken hart. Verliefd op zijn vrouw Lieselot en al even verzot op zijn vierjarig zoontje Louis. Een eigen bedrijf, een huis gebouwd, een leven om voluit voor te gaan. Tot een hersentumor alles op zijn kop zette. Sander stierf eind juli 2020 op 35-jarige leeftijd. De tweeling, die toen op komst was, werd een paar maanden later geboren. “Het was een vreemde periode, hard en soms ook mooi”, herinnert zus Charlotte zich, zelf ook mama van twee. “Voor hij binnenging op de palliatieve afdeling organiseerden we nog een tuinfeest. Hij kon toen niets meer zeggen, alleen maar eten en genieten van wat massages en iedereen die erbij was op dat moment. Drie jaar lang is hij ziek geweest, maar hij beleefde toch nog mooie dagen op het laatste. Hij heeft het evenwel niet gemakkelijk gehad, want zijn bedrijf ging failliet en ze moesten ook hun huis verkopen. Maar al die tijd was hij goed omringd.”

Emotionele rollercoaster

Hoe zinloos zijn dood ook aanvoelde, toch probeerde de familie en vele vrienden er zélf zin aan te geven. Eind 2020 werd TeamSander opgericht, dat een tijd later een sponsorwandeltocht op poten zette ten voordele van palliatieve zorgeenheid De Vlinder in Brugge. “We hadden gehoopt om 10.000 euro op te halen, maar het werd uiteindelijk 25.000 euro.”

Ook Charlotte wilde iets doen en ontwierp kaartjes met potloodtekeningen op basis van foto’s die genomen werden tijdens de afscheidsplechtigheid. “De kaartjes dienden vooral als troost. Die stuurden we naar mensen die er niet bij konden zijn op de begrafenis door de coronamaatregelen, maar ook andere mensen toonden interesse. Dat bracht zo’n 2.000 euro op. Maar het belangrijkste was het gebaar dat erbij kwam kijken. Zelfs een klein gebaar doet soms veel in zo’n periode. Een kennis had in die lastige periode een steentje in onze brievenbus gedropt, met daarop een hartje. Dat betekende heel veel.”

Vooral de zogenaamde knuffelkaars doet het goed.
Vooral de zogenaamde knuffelkaars doet het goed. © GF

In de maanden die volgden, belandde de familie vaak in een emotionele rollercoaster. Zo stond Charlotte haar schoonzus bij tijdens de bevalling van de tweeling. “Nee, ik heb niet geweend toen. Al heb ik wel gevloekt: want Sander had daar moeten zijn in plaats van mij. Voor Lieselot was en is het heel heftig, maar ze trekken zich aardig uit de slag.”

Vergeet-mij-nietjes

Toen Charlotte afgelopen najaar met haar petekindje kaarsen maakte en ze kort daarna thuis was door een rugoperatie, ontstond het idee om een webshop op poten te zetten met onder meer kaarsen en gedichtjes van de mama van Charlotte. Pakje Troost werd zo geboren. “Er is er eentje in de vorm van een knuffel. Het vlammetje gaat tussen de twee figuurtjes in, wat symbolisch heel mooi is. Er is ook een regenboog, want voor die heb je zon én regen nodig. En ook een opgestoken middelvinger, als een fuck you tegen kanker. Het grappige is dat die laatste ook heel moeilijk te maken is, er komt dus ook heel wat gevloek bij kijken. En hoe vreemd het ook klinkt: als ik die knuffelkaars maak, dan steek ik er ook echt al mijn liefde in.”

Charlotte is hiermee niet aan haar creatief proefstuk bezig. Eerder schreef ze al twee boeken voor Clavis, waaronder een boek over het maken van verkleedkleren. Beroepshalve werkt Charlotte als administratief bediende bij Het Entrepot, een naar eigen zeggen heel toffe job.

“Veel op Pakje Troost is zelfgemaakt, van de kaarsen tot de troostkaartjes. Door daar uren mee bezig te zijn, kom ik vaak tot rust. Ik wil de webshop op termijn ook aanvullen met andere zaken die troost symboliseren, die niet noodzakelijk zelfgemaakt zijn. Zoals zaadbommen met vergeet-mij-nietjes tot een kintsugi-pakketje. Dat is geïnspireerd op een Japanse kunstvorm waarbij gebroken keramiek met goudkleurige lak hersteld wordt. Ook dat symboliseert heel mooi het verdriet dat na zo’n verlies komt. Het is altijd zichtbaar, het wordt nooit meer zoals vroeger, maar je kan er wel nog iets moois uit halen. Daarom werkt Pakje Troost ook helend. Veel mensen bestellen iets voor een ander en laten dat opsturen. Het idee dat we zo kunnen bijdragen aan een zekere troost, doet veel. Ook voor mijn moeder.”

Info: www.pakjetroost.be