Peter Verbrugge (45) is ceo van Voestalpine Sadef in Gits, Hij woont vlakbij in Beveren en rijdt gemiddeld 45.000 kilometer per jaar met de wagen in onze buurlanden. Voor hij ceo kon worden, moest hij op buitenlands avontuur. “Eind 2010 sliep ik weer in mijn eigen bed.”
Droomde je er als student al van om leiding te geven aan mensen?
Peter Verbrugge: “Ik zou het geen ‘leiding geven’ noemen. Organiseren vind ik een beter woord en ja, dat was echt wel mijn ding. Ik ben in de KSA van Roeselare geweest en heb daar ook in de leiding gestaan. Ik was ook lid van de studentenclub aan de universiteit en ben praeses geweest. Wanneer er weekends met vrienden werden afgesproken, organiseerde ik die eveneens met veel plezier en als lid van Kiwanis kijkt men ook naar mij wanneer er een feest moet georganiseerd worden. ‘Organiseren’ is altijd een onderdeel geweest van mijn leven maar het is niet zo dat een job als ceo absoluut op mijn lijstje stond. Ik wist wél dat ik een commerciële job met internationale inhoud wilde en dat liefst in een maakbedrijf.”
Je kwam door een studiegenoot bij Sadef terecht?
“Ja, toen die studiegenoot een sabbatjaar inlaste, kwam hij in Sadef werken. Wanneer hij de draad weer oppikte aan de universiteit was ik bijna afgestudeerd en hij vertelde mij dat ze daar een internationale verkoper zochten. Ik kwam solliciteren en begon in 1998 bij Voestalpine Sadef.”
Maar om door te groeien tot ceo moest je even verkassen naar het buitenland en dat was niet zo evident?
“Dat is de company policy. Je hebt internationale ervaring nodig om door te groeien in het bedrijf. Van 2008 tot 2010 heb ik dan ook twee jaar in een zusterbedrijf in Oostenrijk gewerkt. En dat was pendelen geblazen tussen zondagavond en vrijdagavond. Mijn vrouw is dierenarts en heeft een zelfstandige praktijk en onze kinderen waren toen nog zeer klein, dus was het niet mogelijk om met het volledige gezin naar Oostenrijk te verhuizen. Eind 2010 werd ik dan ceo van Voestalpine Sadef en sliep ik ‘s avonds weer thuis (lacht).”
Kun je thuis de job loslaten?
“Ik blijf natuurlijk altijd op de hoogte van wat speelt in het bedrijf maar als ik thuis ben, kan ik alles loslaten. Wat niet wil zeggen dat er nooit stressmomenten zijn die ik ook mee naar huis neem. Het begin van de coronacrisis was natuurlijk zo’n moment. We werken toch met 600 collega’s in Gits en daar ben ik erg mee bezig geweest.”
Ben je, afgezien van je Oostenrijkse periode, vaak in het buitenland?
“Toch wel, want ik heb een zitje in de raad van bestuur van Duitse, Franse en Chinese zusterbedrijven en 85 procent van onze klanten bevindt zich in het buitenland. Normaal verblijf ik iedere week minstens een keer in het buitenland.”
Reis je eigenlijk nog graag privé?
“Oh ja, met de familie is dat een heel ander gegeven. De kinderen zijn nu dertien en vijftien en hun reiservaringen zijn veel veranderd. Ze tonen al interesse in steden of mooie plaatsen. Vorig jaar zijn we in de kerstvakantie naar Zuid-Afrika geweest en dat was voor iedereen een formidabele reis. Dit jaar zouden we een rondreis door de VS maken, maar het is door corona de Camargue met de wagen geworden.”
“Ik zou wel eens met Bill Gates of Elon Musk aan tafel willen zitten”
Bij voorkeur met het vliegtuig of met de wagen op reis?
“Ik reis even graag met de wagen. Ik heb een voorliefde voor alles met een motor. Ja, ook voor onze grasmachine. Ik rij trouwens zelf het gras af op mijn grastractor. Beroepshalve rij ik met een Mercedes GLE en zo’n veilige wagen vind ik toch noodzakelijk, want ik rij gemiddeld toch 45.000 km per jaar.”
Heb je tijd voor hobby’s?
“Ik maak daar tijd voor. Ik heb geen fanatieke hobby, maar ik heb wel voldoende vrije tijd om van veel zaken te genieten. Ik hou van fietsen met vrienden en van oldtimerritten maken. Maar ook tafelen en lekker eten staan hoog genoteerd en een weekend naar zee of de Ardennen vind ik ook altijd leuk. Vrije tijd is leuk zo lang er maar afwisseling in zit.”
Zijn vrienden belangrijk?
“Zeer belangrijk voor mij, want vrienden zijn een zeer goed klankbord. Ze zeggen ook alles onverbloemd en hebben het goed met je voor.”
Wat zou je graag doen als je geen ceo van Sadef was geweest?
“Ik zeg soms tegen mijn vrouw en kinderen dat, indien ik zou kunnen herbeginnen, ik waarschijnlijk rechten zou studeren en dan meer specifiek handelsrecht. Dat interesseert me geweldig en de link met het bedrijfsleven blijft bestaan.”
Met wie zou je wel eens willen tafelen?
“Dan zou ik geen acteur of actrice, zanger of zangeres kiezen maar wel iemand uit de bedrijfswereld. Bill Gates of Elon Musk, het moet zalig zijn om die mannen bezig te horen aan jouw tafel.”
Ben je bang om te sterven?
“Laat ons zeggen dat ik daar niet op zit te wachten en als 45-jarige wil ik me daar nu ook nog niet mee bezig houden. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik geen held ben in ziekenhuizen bezoeken. Ik kijk zelfs niet naar ziekenhuisseries op televisie (lacht).”
Het bedrijf
Sadef in Gits werd in 1991 overgenomen door Voestalpine. Voestalpine Sadef ontwikkelt en produceert koudgevormde stalen. Er werken 600 medewerkers in het bedrijf. Peter Verbrugge en Patrick Vandewaetere zijn de leidinggevenden in het Gitse management.
VIP jobdag
Op zaterdag 19 september is er een VIP jobdag in Sadef. Kandidaten krijgen een privé kennismaking en rondleiding in het bedrijf terwijl hun wagen wordt gewassen. Bovendien maken alle bezoekers kans op een citytrip. Programma en inschrijven voor de VIP jobdag op www.vipjob.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier