Carlos Pauwels uit het Kraaienhof hangt zijn fototoestel aan de haak

Carlos Pauwels (75) uit het Kraaienhof hangt zijn fototoestel aan de haak. Na meer dan 40 jaar foto’s nemen voor onze krant vindt hij het welletjes. “Eens je 75 bent, is het tijd om op te houden en meer te genieten”, geeft hij aan.

Carlos’ archief is onuitputtelijk. Hij heeft heel de gemeente Wielsbeke en zo veel meer voor zijn lens gehaald. Eerder bescheiden haalt hij foto’s van Eddy Merckx, Will Tura, boer Clerck, Gaston en Leo en zo velen meer boven. Bekend Vlaanderen en zelfs Michail Gorbatsjov poseerden graag voor Carlos. Maar hoe is het zover gekomen? “Samen met mijn zwager trok ik naar de fotodiakring in Ingelmunster. Zo leerde ik fotograferen. Onder het initiatief van Noël Demeulenaere werd in Den Aert ook fotodiakring opgericht. Toen trok ik daar naartoe. In 1980 verhuisden we naar het oud-gemeentehuis en richtten we dan fotodiakring Close-Up op. In die fotokring won ik nog het Eremetaal schepen Noël Demeulenaere. De winnende foto van vlaskapellen hangt nog altijd in het gemeentehuis. Begin jaren 90 hield die op te bestaan”, herinnert Carlos zich.

Donkere kamer

Een halve eeuw geleden was de vader van Carlos, Hubert, reporter voor De Zondag. Dat was toen nog een lokale krant in de regio Tielt. “Mijn vader schreef de teksten en ik trok de foto’s. Ook al stond zijn naam onder de prenten. Zo ben ik erin gerold”, vertelt Carlos.

Op maandag stond ik om vijf uur op om de filmrolletjes te drogen

In die tijd had Carlos zijn eigen donkere kamer in zijn huis. Toen bestonden er nog geen digitale foto’s. “Elke zondagavond liet ik mijn foto’s ontwikkelen. Op maandag stond ik om vijf uur ‘s ochtends op om de rolletjes te drogen. Daarnaast moest ik de negatieven in een vergroter steken en afdrukken. Dinsdagmorgen moesten ze in Oostrozebeke zijn. Begin deze eeuw schakelden we dan over op digitale fotografie.”

Prins Karel

Doorheen de jaren ontmoette Carlos heel wat interessante en bekende mensen. Zelf herinnert hij zich zijn ontmoeting met Prins Karel nog het best. Prins Karel was regent van België tussen het aftreden van Koning Leopold III en de eedaflegging van Koning Boudewijn. Hij was een fervent kunstschilder. “In 1978 belde de redactie van Knack me op om te vragen of ik een foto kon nemen van Prins Karel op één van zijn tentoonstellingen in Zulte. Ik heb toen een foto genomen van de prins bij één van zijn schilderijen van het Zoniënwoud. We hebben toen wat gebabbeld over kunst. Hij vroeg me dan ook een foto op te sturen, dus heb ik dat gedaan”, zegt Carlos.

Maar toen volgden de grootste verrassingen nog. Enkele weken later ontving hij een brief. “Die was niet gefrankeerd. Een brief van de koninklijke familie is dat nooit. Prins Karel bedankte me in de brief voor de foto’s en het gesprek.” Enkele jaren later hoorde hij dat vrienden het koninklijk paleis bezocht hadden. “Daar zagen zij mijn foto van Prins Karel staan in een boek over het koninklijk huis met mijn naam eronder. Dat was de grootste verrassing. Mijn vrouw en ik zijn toen ook naar zo’n opendeurdag geweest en we hebben dat boek toen gekocht. Het is toch wel een hele eer”, vindt Carlos.

Radio Fiasco

De fotograaf werkte niet alleen voor onze krant, maar stond voor iedereen klaar. Hij nam vrijwillig duizenden foto’s voor de gemeente. Daarnaast was hij ook nog één van de pioniers van Radio Fiasco. “Toenmalig burgemeester Noël Demeulenaere wou in navolging van Tielt en Waregem een vrije radio in onze gemeente. Hij riep alle gemeentelijke persmensen bijeen. Dat waren toen Jos Lagast, mijn vader en ik. Zo ontstond Radio Fiasco in het tuinhuis van Noël. Zijn tuinhuis droeg een naamkaartje met daarom Fiasco. Vandaar de naam. Ik nam toen de interviews voor Fiasco op, maar foto’s bleven voor mij de hoofdbrok”, weet Carlos nog.

Ondertussen is Foto Carlos een begrip in Wielsbeke. Al was de komst van dat begrip puur toeval. “Patric Callens schreef de artikels. Zijn initialen CP stonden onder de teksten. Om een onderscheid te maken koos de redactie om Foto Carlos onder de foto’s te plaatsen”, lacht Carlos. In de toekomst zullen we dus veel minder het bijschrift Foto Carlos lezen. Na meer dan 40 jaar foto’s nemen voor onze krant, vindt hij het genoeg. “Ik ben deze maand 75 geworden. Je moet eens de knoop doorhakken. De administratieve draaimolen die bij de taak hoort weegt namelijk ook wat door”, geeft hij aan. “Ik weet zeker dat ik de krant en de gemeente in goede handen achterlaat. Het is tijd om met mijn vrouw nog wat meer te genieten van het leven“, besluit de fotograaf. (NVR)