Na tien jaar valt het doek over Pauline en Paulette. Een van de hipste cafés van Lauwe sluit de deuren, maar het wordt geen afscheid in stijl. Een eindeloos dispuut tussen zaakvoerders Sophie Seyns en James Van Mechelen enerzijds en de brouwerij anderzijds wordt hiermee beslecht. “Voor iedere euro die we konden verdienen, moesten we er drie in het gebouw pompen”, klinkt het bij het duo.
Er bestaat geen Lauwenaar die café Pauline en Paulette niet kent. Gelegen op het centrale kruispunt van Lauwe, is het vaak de eerste herberg die je tegenkomt als je Lauwe binnenrijdt. Het retro-gevoel dat het interieur domineert kon op heel wat waardering rekenen, waardoor het café vaak afgeladen vol zat. “Ook tijdens onze karaoke-avonden was het hier vaak een waanzinnige bedoening. Het is dan ook met pijn in het hart dat we de deur definitief toe trekken.” James wordt emotioneel wanneer hij over het café praat. “Het was de beste plaats om mensen echt te leren kennen”, gaat hij verder. “Aan de toog hoor je zoveel en als cafébaas ben je zoveel waard als vertrouwenspersoon. We hebben hier schitterende momenten beleefd, maar de zaak is een bodemloze put geworden. We hadden geen andere keuze.”
De figuratieve put waarover met enige irritatie wordt gesproken, is de lamentabele toestand van het gebouw. “Het volledige gebouw is eigendom van brouwerij De Brabandere”, klinkt het met enige prikkeling bij James. “Mensen die hier voor het eerst binnen komen, bewonderen onze decoratie en stijl maar dat is slechts een façade. Het gebouw voldoet al jaren niet meer aan de normen en de woonst hierboven is zelfs onbewoonbaar verklaard. Telkens als het regent of waait, houden we ons hart vast. Het zou de eerste keer niet zijn dat het hier gewoon binnen regent. Trouwens, je moet geen genie zijn om te zien dat dit niet klopt.” James toont ons iets wat je bezwaarlijk een woonst kan noemen, bovenop het café. “Ramen? Die zijn vervangen geweest door houten platen. Het sanitair, dat heeft nooit dienst gedaan. De vloer? Let gewoon op waar je stapt zodat je er niet doorzakt! Vooral het dak is een absolute catastrofe. Het zal niemand verbazen dat er overal water binnen sijpelt, want tussen de pannen door zie je gewoon de markt van Lauwe.”
Ratten over de toog
Dat het water een gigantisch probleem is, blijkt al snel aan de toog zelf. James trekt de geldlade open en het beeld spreekt boekdelen. “Kijk, alles staat onder water. Wie weet waar het vandaan komt, maar dit is een ramp. Ook de elektriciteit is aftands en niet meer naar de norm. Dit alles brengt ook ongedierte met zich mee. Enkele keren werden we in het verleden opgebeld door de alarmcentrale en telkens bleek het te gaan om ratten die over de toog liepen. Ook in de kelder gaan ze volledig los op de kabels en buizen. Dit is onhoudbaar en zolang er geen renovatiewerken gebeuren, is dit gebouw een hopeloos geval.”
Ik kan de berichten, brieven en mails niet meer tellen die we naar de brouwerij hebben gestuurd – uitbater James Van Mechelen
Dringende en ingrijpende renovatiewerken zijn aan de orde, maar komen er dus niet. “Ik kan de berichten, brieven en mails niet meer tellen die we al naar de brouwerij hebben gestuurd”, klinkt het gefrustreerd. “Of we krijgen geen reactie, of we krijgen de vraag hoeveel bier we al hebben verkocht. Maar renoveren? De laatste vakman die langskwam, moest ons zelfs zeggen dat hij kwam omdat we zageventen waren volgens de brouwerij. Een belachelijke attitude voor zo’n onderneming toch? Problemen met water, brandveiligheid, ongedierte en een onbewoonbaar gebouw? We geven het op. We hebben zoveel goede klanten die we in de steek moeten laten, maar we zijn moe gestreden.”
Inhaalbeweging
Stijn Vermoeren, communicatieverantwoordelijke voor brouwerij De Brabandere, hoort het donderen in Keulen. “Sta me toe te zeggen dat we altijd goed hebben samengewerkt met de zaakvoerders”, klinkt het resoluut. “Er zijn werken nodig aan het gebouw, dat gaan we niet ontkennen. Maar ondertussen zitten er al nieuwe ramen in en staat een renovatie van het dak gepland voor maart. Helaas hebben beide zaakvoerders hun contract opgezegd, dus zij zullen het niet meer meemaken. Het is jammer dat dit aan de basis van hun beslissing lag, we hadden het graag anders gezien. Onze brouwerij is aan een heuse inhaalbeweging bezig en meer dan 20 van onze gebouwen worden op jaarlijkse basis gerenoveerd. We blijven onze uitbaters volledig ondersteunen”, horen we.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier