Buren uit de Jules Van Ooststraat zijn overlast van honderden duiven beu, maar probleem blijkt niet makkelijk op te lossen

De bewoners uit de Jules Van Ooststraat zijn de overlast door de vele duiven grondig beu. Je ziet v.l.n.r.: Isabelle Taveirne, Cynthia Lauwereins, Florence Bergez, Barbara Verbeke, Walter Van Keirsbulck en Ludo Govaerts met op de achtergrond de vele duiven die de straat teisteren. (foto WME) © WMe by Wouter Meeus
Wouter Vander Stricht

De buren uit de Jules Van Ooststraat zijn het beu. Al jarenlang worden ze bedolven onder de druivendrek en het aantal diertjes blijft maar toenemen. “Er moet hier iets gebeuren. Wij zijn dierenvrienden, maar dit tart alle verbeelding. Overal doen die duiven hun gevoeg, je zou haast iedere dag moeten poetsen. En ze zijn het ondertussen zo gewend dat ze langs je dakvenster binnen durven komen”, klinkt het bij een delegatie van de straat.

Eigenlijk is het probleem al ruim een kwart eeuw oud. “Maar de laatste drie jaar is het enorm verergerd”, zegt Barbara Verbeke die op het huisnummer 12 woont. Walter Van Keirsbulck woont aan de andere kant van de straat, op het nummer 17. “Waar ze vandaan komen, weten we ook niet, maar ik heb hier altijd al veel duiven geweten. Wij hebben pinnetjes op onze daken gezet waardoor de overlast bij ons wat minder is geworden.” Ook aan de pare kant van de straat, bij Isabelle Taveirne (huisnummer 8) van slagerij Claude Vergote, Cynthia Lauwereins (10) en Ludo Govaerts en Florence Bergez (14), staan er al pinnetjes op de daken. “Ze zoeken gewoon een ander plekje, in de goot of waar het dak minder hellend is. En daar doen ze dan hun ding. Overal zijn er duivenstronten, als je net gepoetst hebt, vang je daar meteen enkele klodders”, klinkt het.

Takken en nootjes

De woning van Barbara paalt achteraan aan het parochiaal centrum. “En tussen die verschillende daken kunnen ze hun nesten maken. Achteraan is er ook heel wat groen, daar vinden ze de takjes.” En die takjes vindt Isabelle dagelijks terug. “Ze liggen op de stoep; iedere maand moeten wij onze dakgoten reinigen. We vinden dan ook veel nootjes. Ze sleuren dat allemaal mee.”

En er is niet enkel die troep die de honderden duiven met zich meebrengen. “Van ‘s morgens vroeg zitten ze al te kirren. Een paar duiven dat valt wel mee, maar als het er zoveel tegelijk zijn…” Bij Ludo kennen ze ook al de weg. “Als je het dakvenster openzet, dan komen ze gewoon binnen.”

anticonceptiepil

De buren, die nog eens benadrukken dat ze zelf ook dierenliefhebbers zijn en zelf hun huisdieren koesteren, vragen om een oplossing. “We hebben al meerdere e-mails gestuurd naar het stadsbestuur. Maar daar komt niet echt een antwoord op. We weten ook wel dat je die duiven niet kan afschieten, maar er zijn ook andere manieren. Er bestaat een anticonceptiepil voor duiven, waardoor ze zich niet meer kunnen voortplanten. Nu komen er jaarlijks heel wat bij, ze kunnen twee tot drie nesten per jaar hebben. Een andere oplossing zou een valkenier kunnen zijn. Die zou de dieren kunnen opschrikken zodat ze meer landelijke oorden zouden opzoeken in plaats van hier midden Aarsele centrum.”

verstoren slaapplaatsen

De buurtbewoners kaartten het probleem dus al meerdere keren aan bij het stadsbestuur. “Maar dat dossier is me nog niet ter ore gekomen”, zegt Joris Vande Vyvere, onder meer schepen van Milieubeleid, Land- en tuinbouw en Dierenwelzijn. “Ik zal het zeker opnemen met de bevoegde diensten, maar het is inderdaad niet zo eenvoudig om dat op te lossen. Anticonceptie is een van de mogelijkheden, maar dat is een werk van lange duur. Je moet het immers gedurende een langere periode tussen het voedsel mengen. Een andere mogelijkheid is het verstoren van hun slaapplaatsen. Met een valkenier? Dat kan of gewoon door te kijken waar ze onderdak vinden en ze daar weg te jagen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier