Brugse wereldreiziger geraakt nog net op tijd weg uit Thailand

Backpacker Nathan Vanhove (25) onderbrak omwille van het coronavirus begin deze week zijn wereldreis. Noodgedwongen nam hij vanuit Bangkok een van de laatste, dure vluchten richting Brussel.

Tot grote opluchting van zijn tweelingzus Valentine en zijn ouders Soundary Lonchay en Patrick Vanhove is Nathan uit Sint-Andries veilig terug thuis in deze coronatijden. Een jaar lang werkte deze jonge Brugse bachelor in de bouwsector om te sparen voor zijn grote droom: een wereldreis van minstens een jaar. “Ik had uitgerekend dat ik met een budget van 15.000 euro zeven à acht maanden kon reizen, de bedoeling was om in Australië tijdelijk werk te vinden om de rest van mijn trip te bekostigen.”

Liefde

“Aanvankelijk wou ik al in september 2019 vertrekken, maar vorige zomer werd ik verliefd op een Oostenrijks meisje, Lisa Keplinger (25) uit Linz. Ik had haar leren kennen toen zij een bezoek bracht aan Brugge. Ze was namelijk de vriendin van het Oostenrijks lief van een van mijn beste Brugse vrienden…”, vertelt Nathan Vanhove.

‘t Klikte meteen tussen Lisa en Nathan. De liefde werd zo intens dat Lisa besloot om Nathan te vergezellen op zijn geplande wereldreis. Met het oog op de voorbereidingen stelden ze de reis met vier maanden uit, ze vertrokken twee dagen na Kerstmis. De twee jonge backpackers spoorden eerst door Oost-Europa en deden landen als Hongarije, Servië, Bulgarije en Turkije aan. Na een week in Georgië vlogen Nathan en Lisa naar China, want ze wilden eind januari in Beijing het Chinese Nieuwjaar vieren.

“Ik had via de media wel vaag iets gehoord over corona, maar dat werd toen nog afgedaan als een griepje. Op dat moment dacht ik nog dat de kans om de Lotto te winnen hoger lag dan het risico om besmet te raken met dat virus”, vertelt Nathan Vanhove. “Pas in Beijing beseften we dat er iets ernstigers aan de hand was: alle evenementen werden afgelast en een dag later sloten alle toeristische attracties. We hebben er meteen mondmaskers gekocht en hebben China zo snel mogelijk verlaten, we zijn we doorgereisd naar Laos en Thailand. Daar was aanvankelijk niks te merken van een coronacrisis.”

temperatuur meten

“We zagen er wel veel steunboodschappen voor de getroffen bevolking in Wuhan. Om de verspreiding van besmettingen tegen te gaan was op openbare plaatsen altijd ontsmettende handgel ter beschikking en werd bij grensovergangen altijd onze temperatuur opgemeten. We hebben ontelbare keren, telkens als we konden, onze handen ontsmet. Voor de rest ging het normale leven gewoon door. In vergelijking met de andere Zuid-Oost-Aziatische landen reageerde Thailand redelijk traag op die epidemie, zelfs deze week sloot het in tegenstelling tot zijn buurlanden de grenzen niet, maar stelde het maatregelen in om de toestroom van toeristen te verminderen.”

“In de laatste week zag je wel mensen met mondmaskers op straat lopen, bij ziekenhuizen en dokterspraktijken stonden grote schermen met corona instructies. Een lokale restauranthouder vertelde mij dat Thailand elk moment alle horecazaken zou sluiten. Die maatregel zou ingaan, op het moment dat de kaap van 500 officiële besmettingen in dat land overschreden werd. Ongetwijfeld was dat cijfer al lang overschreden, want tests uitvoeren is voor hen erg duur. Deze regio’s zijn minder welgesteld, de mensen moeten 30 bat per maand – dat is ongeveer 1 euro – betalen voor hun gezondheidszorg.”

In tegenstelling tot Zuid-Amerika, waar Europese backpackers dezer dagen vijandig bejegend worden en voor ‘coronaverspreiders’ uitgescholden worden, ervoeren Lisa en Nathan niks negatiefs in Thailand: “De locals bleven supervriendelijk, we hoorden wel dat rugzaktoeristen in buurland Vietnam niet meer toegelaten werden in restaurants. Die waren exclusief voor de Vietnamezen omwille van corona. We hebben ons nochtans niet beperkt tot de toeristische trekpleisters. Ons budget liet dit niet toe. We overnachtten in goedkope hotelletjes, waar je al voor 13 euro en tweepersoonskamer hebt. En in kleine eethuizen kun je al superlekker eten voor 1,5 à 2 euro!”

Grenzen gesloten

Vorig weekend namen Lisa en Nathan, die via Polar Steps hun avonturen en foto’s deelden met het thuisfront,de beslissing om terug te keren naar huis. “Alle buurlanden van Thailand sloten een voor een hun grenzen. We konden dus niet naar Maleisië, Cambodja, de Filipijnen of Indonesië. Eventjes overwogen we om rechtstreeks naar Australië te vliegen, maar als ook daar de restaurants en de hotels dicht gaan, zitten we met een groot probleem. Zelfs tijdelijk werken Down Under is niet evident in deze tijden.”

“Bovendien weigerde Thailand om nog instapkaarten te verstreken aan inkomende buitenlandse passagiers, als die geen medisch attest hadden dat bewees dat ze negatief geest waren op Covid-19. Bovendien vereiste Thailand een medische verzekering die 100.000 dollar aan medische kosten dekte! Daardoor zaten al veel toeristen vast in onder meer het nabijgelegen Cambodja, ze konden geen transitvlucht naar Europa via Bangkok boeken!”

Duur ticket

Mede omdat Buitenlandse Zaken Belgische toeristen adviseerde om vervroegd terug te keren uit Thailand – het aantal beschikbare vluchten verminderde sterk – begonnen de twee rugzaktoeristen aan een zoektocht naar een betaalbare terugvlucht vanuit Bangkok. “Het goedkoopste ticket bedroeg 330 euro, maar dan moest je er via diverse tussenstops een vliegreis van 32 uren voor over hebben. Uiteindelijk heb ik 500 euro betaald voor en rechtstreekse vlucht naar Brussel. Op de luchthaven moest een andere Belg 1.000 euro ophoesten voor een last minute ticket. Echt hectisch was het daar niet, ondanks het feit dat vele Europeanen terug naar huis wilden. De luchthaven van Bangkok is immens groot. Van gate C naar E moest je wel een half uur stappen”, aldus Nathan Vanhove.

Handgel

Op de luchthaven van Zaventem verschoot de jonge Bruggeling wel van de beperkte veiligheidsmaatregelen: “Er werd enkel om de haverklap omgeroepen om 1,5 meter afstand te bewaren. Handgel was beschikbaar voor de douaniers maar niet voor ons.”

“Lisa werd bij haar aankomst in Wenen in een groep van 10 personen begeleid uit het vliegtuig. Ze moest een contract teken dat ze openbaar vervoer niet zou gebruiken en zelf in quarantaine zou gaan voor twee weken. Niets daarvan in Zaventem. Daar vielen enkel de vele geschrapte vluchten en de lege zalen op.”

En wat brengt de toekomst? Nathan: “Als de epidemie over is, hopen Lisa en ik om onze wereldreis samen voort te zetten. Zij is nu wel teruggekeerd naar haar ouders in Oostenrijk. Maar mijn gedachten zijn vooral bij de lage inkomst landen: als corona toeslaat in Afrika en andere arme landen, kan dit voor schrijnende situaties zorgen. Hier zal globaal hulp voorzien moeten worden, maar in landen waar men elke dag moet werken om eten te voorzien kunnen de mensen het zich niet veroorloven om twee weken thuis te blijven.” (SV)