De Brugse gerechtsexpert Kurt Becue (54) ontpopt zich al zo’n twee decennia als een van dé pleitbezorgers van het Vlaamse landbouwmilieu. Die niet aflatende strijd wordt nu beloond met het ereteken van Ridder in de Leopoldsorde. “Deze erkenning doet me ontzettend veel deugd”, vertelt hij.
Door Jan Steenhoudt
In de (West-)Vlaamse landbouwmiddens is Kurt Becue al langer een gekend figuur. De zaakvoerder van het expertisebureau Becue Expertises kreeg de liefde voor de landbouw met de paplepel ingegoten. “Je kunt wel zeggen dat de landbouw me in het bloed zit ja”, grinnikt Becue. “Mijn overgrootvader was ‘keuterboer’, een kleine landbouwer die groenten doorverkocht. Hij heette trouwens – toevallig of niet – Leopold. Dat maakt de cirkel wel rond, ja. (lacht)“
“Nu, ik kan niet ontkennen dat het ontzettend veel deugd doet dat mijn werk voor de Vlaamse landbouw en het milieu officieel erkend wordt. Zo jong onderscheiden worden is niet iedereen gegeven, meestal gebeurt dat pas na je pensioen. Ik heb het te danken aan graaf Charles de Talhouët de Boisorhand, een minzame man die de Vlaamse landbouwsector al jarenlang een warm hart toedraagt. Hij droeg me voor bij federaal Minister van Landbouw Denis Ducarne, die het officieel maakte.”
Beide voeten in de klei
Becue begon zijn queeste, zoals hij het zelf noemt, in 1985 als adviseur van verschillende landbouwbedrijven. Hij legde zich vier jaar toe op de genetische manipulatie van planten, waarna hij in 1989 startte met zijn carrière als zelfstandig landbouwexpert. Op twintig jaar tijd bekleedde Becue verschillende vooraanstaande functies in de landbouwsector. De man is overigens van veel andere markten thuis, want naast zijn werk als gerechtelijk expert bij FOD Justitie is de Bruggeling ook al jarenlang freelance-journalist en docent bij Syntra West.
“Ik voel me goed in die rol als onafhankelijke verdediger van de landbouwsector“, trapt de Bruggeling een open deur in. “Je kunt me dan ook elke dag in de nabijheid van een landbouwbedrijf vinden. Dat is overigens ontzettend belangrijk, die voeling met de realiteit. Dat mis ik soms wel bij overheidsambtenaren, of vertegenwoordigers van de Europese Unie. De meesten zijn theoretisch onderlegd, dat wel, maar het ontbreekt hen aan praktisch ervaring. Ik sta nog steeds met mijn beide voeten in de klei, iedere dag.”
“Zo kan ik de mensen ook makkelijker en efficiënter vertegenwoordigen bij hun rechtszaken. Neem nu de everzwijnenplaag in 2012. De dieren, waarvan de populatie al enkele jaren exponentieel steeg, brachten veel schade toe aan de landbouwgewassen en gaven ziektekiemen door. Door de populatie minutieus in kaart te brengen, en de minister te dagvaarden, hebben we dat probleem min of meer opgelost. Vooral in West-Vlaanderen had de actie een groot succes. De boeren in deze contreien zijn harde werkers, en trekken allemaal aan hetzelfde zeel. In Limburg heerst er bijvoorbeeld een wat andere, wat gezapigere cultuur. Niet toevallig had die provincie sinds vorig jaar al veel last van de Afrikaanse varkenspest, een virus dat doorgegeven werd door zieke everzwijnen.”
“Hopelijk draagt mijn ereteken bij aan het besef dat landbouw belangrijk is in ons leven”
Dezer dagen richt Becue het vizier op nieuwe issues, zoals de problematiek van het integraal waterbeheer. “Een groot, hedendaags probleem, dat alles te maken heeft met de klimaatverandering“, noemt de landbouwexpert een koe een koe. “Door de verzilting zullen de landbouwers, en bij uitbreiding de mens in zijn geheel, in de nabije toekomst te maken krijgen met een enorme schaarste aan drinkwater. In samenwerking met verschillende (overheids)diensten gaan we alle mogelijke pistes na die deze ontwikkeling kunnen tegengaan of vertragen.”
Onstuimige boskap
“Naast de miserie met de veestapel, die onder druk staat, doet ook de verdwijning van landbouwgrond de sector pijn. De landbouwers zijn nu het slachtoffer van de te onstuimige boskap uit het verleden. Hierdoor wordt er landbouwgrond ingeruild voor aanplanting van bossen en natuurgebieden, wat de prijs van de gemiddelde akker natuurlijk doet stijgen. We vergeten soms hoe belangrijk landbouwers zijn in ons leven. Hopelijk draagt mijn ereteken bij aan een zekere bewustwording bij de oude en nieuwe generaties.”, besluit Becue strijdvaardig.
De Leopoldsorde is de eerste en oudste orde van de drie nationale orden die in België bestaan, en is de belangrijkste en hoogste Belgische onderscheiding. De orde werd in 1832 ingesteld door Koning Leopold I als beloning voor bewezen diensten aan het vaderland.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier