De bekende specialiste in vreemdelingenrecht Sylvie Micholt uit Brugge hangt haar toga definitief aan de haak, nog voor haar vader Ralf. De advocate wordt ambtenaar op de Vlaamse dienst voor economische migratie. Zij begeleidde duizenden migranten die een verblijfsvergunning vroegen. Bij haar afscheid haalt zij zwaar uit naar de hervorming van de pro-Deovergoedingen.
“Er zullen ongetwijfeld enkele mensen opgelucht ademhalen. Niet alleen in rechtse politieke kringen, maar ook bij de dienst vreemdelingenzaken”, glimlacht Sylvie Micholt (44) zonder valse bescheidenheid. Er zijn in Vlaanderen amper 30 advocaten die zich gespecialiseerd hebben in vreemdelingenrecht. De Brugse advocate genoot internationale faam, gelet op de vele Nepalese, Iraakse en Syrische vluchtelingen die in de wachtruimte van haar kantoor in de Maria van Bourgondiëlaan drumden om rechtsbijstand te vragen.
Hervorming pro Deo’s
Dat Sylvie Micholt er de brui aan geeft, is te wijten aan de hervorming van de betaling van de pro-Deoadvocaten enkele jaren geleden. Die hervorming laat zich anno 2022 meer dan ooit doet voelen. “De meeste vluchtelingen zijn onbemiddeld en kunnen gratis een beroep doen op een pro-Deoadvocaat om hun rechten te verdedigen. Die wordt dan door de Belgische staat twee jaar na het afsluiten van het dossier uitbetaald. Het heeft bij mij zeven jaar geduurd eer ik als advocate uit de kosten was.”
“Dat vond ik niet zo erg, mijn activisme dreef mij voort. Iedereen heeft recht op een advocaat, geld vragen van vluchtelingen gaat in tegen mijn ethische waarden. Maar de wijziging van het pro-Deosysteem zorgt ervoor dat ik met moeite mijn negen medewerkers nog kan betalen. Na aftrek van alle kosten schiet er voor mezelf nauwelijks nog iets over. Het was nooit mijn bedoeling om evenveel te verdienen als de businessadvocaten, maar ik moet toch zelf van mijn job kunnen leven.”
“Bij pro Deo’s hanteert het ministerie van Justitie een puntensysteem, waarbij aan elke procedure punten toegekend werden. Positief is dat de waarde van een punt opgetrokken werd van 20 naar 75 euro, maar sommige procedures zijn in waarde verminderd van 25 naar 9 punten. Voor een regularisatieaanvraag van een sans papiers kreeg je vroeger 650 euro, sinds de hervorming 375 euro. De pot van 80 miljoen euro voor pro Deo’s is dezelfde gebleven, maar de inkomstengrens om recht te hebben op een pro-Deo-advocaat is opgetrokken, waardoor het aantal dossiers die uit de pot betaald moeten worden steeg.”
Vader Ralf Micholt (78), gewezen stafhouder, die eind dit jaar na 52 jaar Brugse Balie met pensioen gaat, verwoordt het krasser: “De federale overheid hoopt door de beperking van de pro-Deovergoedingen de toestroom aan vluchtelingen af te remmen. Zonder de hulp van een degelijke advocaat verlagen je kansen om aan papieren te geraken. Ons land bengelt aan het staartje inzake vergoedingen van advocaten die door de overheid worden toegekend aan mensen die het niet kunnen betalen. Enkel Griekenland doet het nog slechter!”
In 18 jaar tijd behartigde Sylvie Micholt de dossiers van minstens 5.000 vluchtelingen. “Ik kreeg interesse voor die specialiteit, toen ik als jonge juriste een relatie met een Nepalese man had. Met mijn toenmalige partner trok ik naar feestjes in het Nepalese milieu. Toen ze hoorden dat ik advocate was, ging de bal aan het rollen. Mijn eerste cliënten waren Nepalese vluchtelingen, in 2004 woedde er daar een burgeroorlog”, zegt deze ‘bewust alleenstaande moeder’, die haar dochters (Evita en Nikita) genoemd heeft naar twee sterke vrouwen.
Diverse oorlogen veranderden het cliënteel op het kantoor van Sylvie Micholt: “Ik heb zeker 2.000 Irakezen met juridisch advies bijgestaan. Er zaten enkele ministers, een bekende voetballer en een topchirurg bij. Ik kende ze niet, maar toen zij binnenkwamen werd het plots muisstil in de wachtzaal en stonden de andere Irakezen uit respect recht.”
“Na de Russische inval kwamen er veel Tsjetsjenen naar ons land. Een constante al die jaren waren de Tibetanen, die door de Chinezen worden onderdrukt. Ik kreeg uiteraard ook veel Syriërs en Afghanen over de vloer. Maar ook Somaliërs en mensen uit Eritrea. Nog geen Oekraïners, maar die kregen meteen van de Belgische overheid een beschermd statuut. Ik vermoed dat de juridische mallemolen pas zal beginnen, als ze langer dan een jaar in ons land willen blijven.”
Besnijdenis
Sylvie Micholt behartigde niet alleen asielaanvragen, maar ook gezinshereniging, regularisaties van uitgeprocedeerden. “Daarnaast bekommerde ik mij om het lot van vele vrouwen uit zwart Afrika die verplicht werden tot een besnijdenis.”
Vader Ralf Micholt, advocaat in commercieel en administratief recht, blijft verweesd achter: “Het is gek dat een dochter er vroeger dan haar vader de stekker uittrekt. Ik handel nog lopende zaken af tot 31 december. Sylvie start op 1 juni als juriste bij de Vlaamse departement Werk en Sociale Economie.”
“De krapte op de arbeidsmarkt noopt Vlaanderen om gekwalificeerde werkkrachten te lokken. De cirkel is rond. Sylvie zal werken onder minister Hilde Crevits, die bij mij nog stage gelopen heeft als advocate.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
