Bruggeling Wouter Mouton beëindigt zijn hongerstaking voor het klimaat op Kerstdag

Stefan Vankerkhoven

Op Kerstdag beëindigt de Brugse arbeider Wouter Mouton zijn hongerstaking voor het klimaat. Twee weken lang zat hij op de Brugse Burg, met één eis: de klimaatnoodtoestand uitroepen.

“Gedurende de voorbije dertien dagen zat ik dagelijks aan het stadhuis op de Burg van 10 tot 16 uur. Als mijn gezondheid het toelaat ga ik door tot vrijdag 25 december, in totaal veertien dagen”, vertelt een vermoeide Wouter Mouton. “Ik stop op Kerstdag om 16 uur stipt, daarna zal ik met drie vrienden tegen de muur van het stadhuis staan. Allen zullen een boodschap of plakkaat dragen. Tien minuten lang, waarna waarna we uiteen gaan. Heel graag had ik meer mensen uitgenodigd zoals vorig jaar maar dat kan uiteraard omwille van corona niet.”

Noodtoestand

“Met mijn actie probeer ik het stadsbestuur en de burgemeester te overtuigen om de klimaatnoodtoestand in Brugge uit te roepen én om het burgemeestersconvenant, dat Brugge mee ondertekende, afdwingbaar maken”, vervolg deze alleensaande vader.”

“Ik heb uitgebreid mailverkeer gehad met de burgemeester, ik heb hem ook enkele keren gesproken. Dit waren telkens respectvolle contacten en ik waardeer hem als mens. Ook klimaatschepen Esquenet is een keer een babbel komen doen. Toch overheerst bij mij een gevoel van ontgoocheling. Op geen enkel moment heb ik gevoeld dat er een opening was om in te gaan op mijn eisen of soortgelijke acties te ondernemen.”

“Het uitroepen van de noodtoestand is een erkenning dat de stad niet in staat is om op de gewone manier van werken de klimaatcrisis aan te pakken. Het is een signaal aan de burgers dat we drie tanden groter moeten schakelen. Ik vraag me af wat er moet gebeuren om zowel de burgers als de politiek wakker te maken. De zomers worden droger en warmer, met vorig jaar recordtemperaturen in België en onze buurlanden.”

Veertien graden

“Gedurende heel mijn actie is het niet kouder geweest dan 10 graden, begin deze week tot 14 graden, en dat eind december! Zegt dit niet alles? Minou Esquenet zegt dat ze een positieve boodschap wil brengen en dus niet de noodtoestand wil uitroepen. Daar zou ik begrip voor hebben als de stad een deftig beleid zou hebben. Maar neen, er wordt dit jaar slechts de helft van de vooropgestelde 20% CO2 reductie behaald.”

“Zolang het burgemeestersconvenant vrijblijvend is heb ik er geen enkel vertrouwen in dat de target van het nieuwe convenant (min 40% uitstoot tegen 2030) zal gehaald worden. Er is geen stok achter de deur en men doet maar wat. Het gebrek aan overzichtelijke feedback naar de burgers hierover stimuleert ook niet bepaald mijn geloof.

Ontgoocheld

“Als ik optimistisch ben, geloof ik graag de woorden van de burgemeester en het plan dat opgemaakt wordt nav het nieuwe convenant. Ik volg echter al langer het toneel van hoe de inzet van sommige activisten bewierookt en geapprecieerd worden, en hoe ze vervolgens gedesillusioneerd achterblijven door het totaal gebrek aan daadkracht door bevoegde personen. Ik weiger te geloven dat het stadsbestuur en de burgemeester van slechte wil zijn. Ik kan dus niet anders dan concluderen dat er een gebrek is aan inzicht of durf en dit is bijzonder ontgoochelend.

“Niemand hoeft mij persoonlijk te geloven, ik gebruik enkel de informatie van wetenschappers. Zoals we nu doorgaan zal de temperatuur verhogen tot een punt dat we het zelf niet meer kunnen stoppen, en dan spreken we over een termijn van 10 jaar of minder. Water zal nog veel schaarser worden, zomers warmer, klimaatvluchtelingen, verwoestijning.. al de zaken waar het stadsbestuur zich dag in dag uit mee bezig houdt zijn ongetwijfeld erg belangrijk maar het is peanuts in vergelijking met de uitdagingen waar we mee te maken krijgen als we nog langer wachten.

“Een hongerstaking is een noodkreet. Het is een actie uit wanhoop. Na 12 dagen was ik 9 kilo kwijt, van 83,6 naar 74,5 kilo. Allicht wordt het rond de 10 kilo na 14 dagen. Ik vraag enkel dat men luistert naar bevoegde wetenschappers en maatregelen neemt. En dan bedoel ik de gepaste maatregelen, niet enkel hier en daar een boom planten of iemand in de bloemetjes zetten omdat die iets nuttig gedaan heeft, alle mooie foto’s in de kranten ten spijt. De cijfers zijn wat ze zijn: slechts 11% reductie in plaats van de vooropgestelde 20%. Dat noem ik een bijzonder slecht rapport”, aldus Wouter Mouton.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier