Brons op Special Olympics is bekroning na lijdensweg voor Christof Swaenepoel uit Staden

(foto JCR) © (foto JCR)
Redactie KW

Tafeltennisser Christof Swaenepoel behaalde een bronzen medaille op de Special Olympics in Abu Dhabi. Aan dat resultaat ging echter een maandenlange lijdensweg vooraf. Stoffel werd in oktober getroffen door een longembolie waardoor zijn deelname aan een zijden draadje ging. Christof liet echter de moed niet zakken en vocht terug met een bronzen plak als resultaat.

Christof (47), een jongen met Down, is met zijn bronzen medaille niet aan zijn proefstuk toe. Zo won hij in 2014 goud op de Europese Zomerspelen van de Special Olympics. Zijn deelname aan de Special Olympic World Games in Abu Dhabi verliep evenwel niet van een leien dakje.

“Christof scheurde in oktober tijdens een training de kruisbanden van zijn knie”, vertelt Stoffels mama Christin Depoorter. “We wisten niet dat zijn kruisbanden gescheurd waren. Christof heeft een heel hoge pijngrens en vertelde ook niemand dat hij pijn had. Ik zag wel dat er iets scheelde, maar Stoffel gaf zelf aan dat alles oké was. Een paar dagen later zagen mijn echtgenoot en ik hem achteruitgaan. Hij maakte ook koorts waardoor we beslisten om naar de huisarts te gaan. Die stelde vast dat Stoffel de kruisbanden van zijn knie gescheurd had, maar vreesde ook voor een veel ernstiger probleem. De dokter stuurde ons onverwijld naar de spoed omdat hij vreesde voor een longembolie.”

Vrees

“Die vrees bleek in het ziekenhuis bewaarheid”, vertelt Christin verder. “Bij het scheuren van de kruisbanden was er bloed vrijgekomen. Dat zocht zijn weg naar boven en vormde uiteindelijk een bloedklonter in een long. Een levensbedreigende situatie dus.” Christof verbleef een tijdlang in het ziekenhuis en kon omwille van de embolie niet geopereerd worden aan zijn knie.

Christof was 12 weken buiten strijd en kon compleet niet trainen

“Zijn deelname aan de Special Olympics hing aan een zijden draadje. Christof was 12 weken buiten strijd en kon compleet niet trainen. Zijn kruisbanden bleken echter niet volledig afgescheurd, maar hingen nog voor een klein stukje vast. Gelukkig kwamen we toen bij Kiné en Sportmedisch Centrum Delie in Kuurne terecht. Zij geloofden dat ze Stoffel toch nog klaar konden stomen voor de Special Olympics alhoewel de kans altijd bestond dat de kruisband alsnog volledig af zou scheuren tijdens de revalidatietrainingen. Het team van Delie heeft hem kiné gegeven op de manier waarop Stoffel tafeltennist en gebaseerd op de ‘slechte’ knie. Uiteindelijk heeft Christof pas 6 weken kunnen trainen voor de Special Olympics. Het resultaat is dan ook onverhoopt.”

Dubbelspel

Naast zijn bronzen medaille in het enkelspel behaalde Christof samen met Siska Herman een vierde plaats in het dubbelspel alhoewel hij voordien nooit dubbel gespeeld had. De bronzen medaille is volgens mama Christin ongetwijfeld het hoogtepunt uit Stoffels carrière. “Het brons op de World Games is voor hem dan ook de kers op de taart”, zegt ze. “Hij is echt blij met de vele huldigingen en de blijken van waardering die hem te beurt vallen.” Vraag is wat de toekomst brengt. “Christof is er ondertussen al 47”, legt Christin uit.

“Bij de volgende World Games is hij er al 51. We vermoeden dat hij er dan niet meer bij zal zijn. Hij mag echter zeker doordoen in de mate van het mogelijke. De dag dat ik vaststel dat trainen tegen zijn zin en ‘van moeten’ is, stoppen we er mee. Onze focus ligt momenteel op de nationale Special Olympics die in mei in Sint-Niklaas en Beveren-Waas georganiseerd worden en op zijn ambassadeurschap voor de Special Olympics.” Christin is ook heel blij met de financiële steun die ze kreeg om Stoffel te kunnen laten deelnemen aan de World Games. “De atleten moeten bijna alles zelf betalen. Daarom verkochten we in aanloop naar de World Games verrassingsdoosjes. Daarnaast konden we ook rekenen op een aantal gulle sponsors waardoor ik ook de kans kreeg om mee naar Abu Dhabi te reizen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier