Broer en zussen herenigd in De Putkapel in Kortrijk

Hilda, Gilbert en Nora Delvoye wonen sinds kort alle drie in een assistentiewoning in De Putkapel. Ze zien elkaar dagelijks. Op de foto zie je v.l.n.r. Roger Costeur en Hilda Delvoye, Gilbert Delvoye en Nora Delvoye. (foto EDB)
Redactie KW

Hilda (93), Gilbert (88) en Nora (84) Delvoye zijn een broer en twee zussen die samen herenigd zijn in De Putkapel. Ze wonen er alle drie in een assistentiewoning in hetzelfde gebouw. Ze zijn afkomstig uit Beselare. Hilda en Gilbert bouwden een leven op in Kortrijk en Nora in De Pinte.

Gilbert Delvoye is de enige bewoner van De Putkapel die er nog woont van toen de 30 flats in gebruik genomen werden. “Ik kwam hier op 16 oktober 2000 wonen met mijn echtgenote Georgette Defrancq, die negen jaar geleden overleden is. Mijn vrouw deed toen vrijwilligerswerk in woon-zorgcentrum De Pottelberg en zo wisten we van de assistentiewoningen die gebouwd werden.”

“We waren maar 67 en 68 jaar toen we naar hier kwamen en zijn blij dat we dat gedaan hebben.” Ondertussen is de leeftijd van de bewoners van De Putkapel veel hoger. De gemiddelde leeftijd is 87 jaar en een derde van de bewoners is meer dan 90 jaar.

Toen Gilbert trouwde is hij in Kortrijk gaan wonen. “Ik werkte er 41 jaar bij de Kortrijkse Verzekering”, zegt hij.

Kunst in De Putkapel

Ook Hilda en haar man Roger Costeur kwamen in Kortrijk wonen. Roger gaf technische vakken in Atheneum Pottelberg in Kortrijk, terwijl Hilda bankbediende was in het KB-filiaal bij haar vader in Beselare. “In december zal het drie jaar zijn dat we hier in De Putkapel wonen”, vertelt Roger. “Het lukte niet meer thuis en ik kon de tuin niet meer onderhouden. We hadden altijd gezegd als we zouden verhuizen dat het naar De Putkapel zou zijn.” In De Putkapel sieren verschillende kunstwerken in keramiek en speksteen de gangen en gemeenschappelijke ruimtes. Deze zijn van de hand van Roger.

Nora bleef ongehuwd. “Ik was vijf jaar verpleegster in Moeskroen en ging dan in UZ Gent werken. Ik verhuisde naar De Pinte.” Nora werkte 32 jaar in het UZ in Gent en woonde meer dan 50 jaar in De Pinte. “Ik bouwde daar mijn sociaal leven op: ik was er in een zanggroep, turnde er en speelde petanque. Ik was altijd actief!”

Grote familie

“Bijna drie maanden geleden werd ik echter aangereden en daardoor kwamen barsten in mijn heup. Mijn nichtjes raadden me aan om naar Kortrijk te komen. Ik zou er ook veel bezoek hebben, aangezien de familie er zou samen zijn. Ik ben blij dat ik de stap zette.”

Roger en Hilda hebben vier kinderen en Gilbert heeft er zeven. We hebben een grote familie waar iedereen heel goed overeen komt. Nora organiseert om de vijf jaar een familiefeest met broodjes en beleg met alle broers en zussen en ook de neven en nichten. “Er zijn 32 kleinkinderen en 38 achterkleinkinderen. “Dit jaar moest het feest uitgesteld worden. Ondertussen worden we natuurlijk een jaartje ouder”, vertelt Nora.

Toevallig kwam er eind juli al een flat vrij in De Putkapel. Het is natuurlijk een grote stap: in twee weken tijd heb ik beslist én ben ik verhuisd. Neven en nichten hielpen met de verhuis.” Nora vindt het wel fijn elke dag haar broer, zus en schoonbroer te zien. “Ik zie ook elke dag een neef of een nichtje die komt vragen of er geen boodschappen moeten gedaan worden.” Nora geniet ervan om rond de Putkapel in de tuin te wandelen. “En ik kan weer West-Vlaams klappen, hier is het niet meer op z’n Gents!”, lacht ze

Oudste zus wou ook

De moeder van Hilda, Gilbert en Nora kreeg tien kinderen. Ze was afkomstig uit Antwerpen en kwam in 1923 in West-Vlaanderen wonen, toen alles er nog plat lag. Ze was onderwijzeres. Van de tien kinderen leven nog vier mannen en vier vrouwen. “Twee broers en twee schoonzussen zijn al overleden. Ik bel elke dag naar onze oudste zus van 95, die in een woon-zorgcentrum in Sint-Andries verblijft. Toen zij hoorde dat wij hier al met vier mensen van de familie wonen, wou ze ook naar hier komen.”

In De Putkapel worden in ‘normale omstandigheden’ regelmatig uitstappen gedaan.

“We trokken al naar de Gavers voor een picknick, deden een boottocht van Gent naar Sint-Martens-Latem, bezochten het vissersmuseum in Oostduinkerke, gingen naar de paters in Westvleteren en trokken al naar de zee”, vertelt Gilbert. De bewoners krijgen inspraak waar ze naartoe willen. Hopelijk kan dit snel opnieuw.

“Ik heb in die 20 jaar dat ik hier woon wel nooit gedacht dat ik mijn zussen hier nog zoveel zou zien. Het was een welgekomen verrassing”, weet Gilbert. Het viertal hoopt nog lang samen te kunnen blijven! (EDB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier