Ignace Dessauvage doet het voortaan iets rustiger aan. De stichter van Bakkerij Ignace heeft zijn zaak overgelaten aan Boubkar El-Khalfi uit Lommel. Deze ondernemer wil alvast de kwaliteit en de eigenheid van Bakkerij Ignace bewaren.
We treffen Ignace Dessauvage in een bureau in de winkel in de Beverensesteenweg. De nieuwe zaakvoerder Boubkar El-Khalfi is net aangekomen van zijn thuis in Groot-Bijgaarden en schuift mee aan tafel.
Het verhaal van Bakkerij Ignace leest als een boek?
Ignace Dessauvage: “Ik heb eerst een jaar Latijn gestudeerd vooraleer ik naar de bakkerijschool in Ter Groene Poorte in Brugge trok. Dat was meteen mijn ding en nadat ik er afgestudeerd was, heb ik bij een bakker in Rumbeke gewerkt (waar nu ‘t Kapoentje is, red.) en bij bakkerij-patisserie Loones in Roeselare. Na zeven jaar heb ik dan de stap gezet naar een zelfstandige zaak. Ik kon een bakkerij in Gent overnemen en mijn vrouw en ik hebben vanaf 1980 in Gent gewoond en gewerkt. Vijf jaar later zijn we naar Roeselare teruggekomen en zijn we met Bakkerij Ignace begonnen. Onze eerste Roeselaarse bakkerij was op het einde van de Ooststraat. Een uitstekende ligging inderdaad, tot het laatste deel van de Ooststraat beetje voor beetje verkeersvrij werd. Dat was niet leuk voor veel klanten. En bovendien waren we daar eerder beperkt in productie-oppervlakte.”
En volgde een verhuizing?
Ignace: “We hadden al een tweede winkel opgestart in de Westlaan en in 1996 zijn we verhuisd naar de Beversesteenweg. In een bestaand gebouw heb ik een volledige warme bakkerij geplaatst en we hebben een winkel voor die bakkerij gebouwd. En nu bestaat Bakkerij Ignace uit vijf winkels, leveren we ook brood en patisserie aan twee buurtwinkels en aan twee grote scholen in Roeselare. En hebben we 37 medewerkers.”
Al die jaren en al die winkels later kennen veel mensen nog altijd niet de persoon achter bakkerij Ignace?
Ignace: “Oh, dat hoeft eigenlijk helemaal niet. Ik heb mijn hele leven in de schaduw gewerkt en ik voel me best op de achtergrond. Ook voor dit interview was er een beetje overredingskracht nodig van Boubkar en van Kimberly die zich nu meer en meer bekommert over de winkels. Uiteindelijk heb ik toegegeven (lacht).”
Je hebt meegebakken tot de allerlaatste dag. Heb je nooit je job vervloekt?
Ignace: “Je hebt natuurlijk dagen dat het iets minder is maar je weet wat er volgt als je aan die job begint. Ik stond iedere nacht om middernacht op en in het weekend zelfs om acht of negen uur. Dat is inderdaad geen normaal leven en je moet ook een partner hebben die dit begrijpt en je wil steunen daarin.”
Boubkar: “Dat is wellicht ook de reden dat veel relaties sneuvelen in deze sector. Maar de relaties die sterk genoeg zijn en waar de partner enthousiast meewerkt in de zaak, zijn vaak heel succesvolle bakkerijen.”
Wat maakt een bakker een goede bakker?
Ignace: “Je moet eerst en vooral een goede stielkennis hebben. En je moet veel doorzettingsvermogen hebben. Na één of twee jaar moet je niet opeens beginnen met de openingsuren van de winkel te verminderen of te veranderen, de klanten waarderen dat niet altijd.”
Boubkar: “En je moet met uitstekende kwaliteitsproducten werken. Als het afgewerkt product in de winkel ligt, moet je zelf zin hebben om je tanden erin te zetten (lacht). En daar is Bakkerij Ignace toch wel bekend voor.”
Ignace: “We maken alles zelf, iedere dag maken we verse room en verse pudding voor in onze ‘éclairs’. Onweerstaanbaar.”
“Ik ben al zestien jaar actief in de bakkerswereld”
En op een dag beslis je om te stoppen en een overnemer te zoeken. Hoe begin je daar dan aan?
Ignace: “Ik heb de hulp ingeroepen van Francis Gevaert die in Brugge met zijn bedrijf Aquis overnames begeleidt en afhandelt.”
Boubkar: “Zie het als een makelaar tussen bedrijven. Aquis heeft een portfolio van mensen die overnames wensen te doen en van zakenmensen die hun bedrijf willen overlaten. En Francis en zijn team zoeken dan een match. Zo ben ik ook bij Bakkerij Ignace terecht gekomen.”
“Als het afgewerkt product in de winkel ligt, moet je zelf zin hebben om je tanden erin te zetten”
Jij bent nochtans geen bakker?
Boubkar: “Neen, ik ben afkomstig van Lommel en kom uit de banksector maar als jobstudent en later om een centje bij te verdienen in de weekends, heb ik in veel bakkerijen gewerkt. Ik ben dus wel al een zestien jaar actief in de bakkerswereld. Ik heb een eerste bakkerij overgenomen, daarna groeide dat en ik heb uiteindelijk ook de banksector vaarwel gezegd. Weet je, ik heb zelfs nog een bakkerij gehad aan het Koning Boudewijnstadion, net aan de uitgang van de metro. Een toplocatie ! Wanneer het matchdag was, kon je niet snel genoeg bakken en bedienen.”
En nu heeft je eigen bedrijf Elbo bakkerijen ook Bakkerij Ignace overgenomen?
Boubkar: “Inderdaad. Bakkerij Ignace komt naast Elbo bakkerijen. Elbo is een bakkerij uit Tielt-Winge bij Leuven die levert in twee eigen winkels en aan 303 rusthuizen in België. We werken er met 49 medewerkers. En nu komt daar Bakkerij Ignace bij.”
Wat verandert er voor Bakkerij Ignace in Roeselare?
Boubkar: “Oh , niet veel want we blijven hier dezelfde kwaliteit aanbieden met dezelfde medewerkers. Die zijn ook heel belangrijk want naast kwaliteitsproducten moet je ook topmedewerkers hebben. Ik zal hier, in tegenstelling tot Ignace, niet iedere dag zijn van het opstarten tot het sluiten maar ik heb wel enkele medewerkers in Roeselare die mij bijstaan. Er is een verantwoordelijke in de bakkerij die alles in goede banen leidt.”
Sedert 5 maart ben je dus officieel met pensioen. Wanneer begin je aan je eerste wereldreis?
Ignace: “Oeioeioei ! Dat zie ik nog niet te snel gebeuren. Ik ben geen echte reiziger. Hooguit enkel dagen er eens op uit met mijn vrouw, een beetje meer tuinieren én … mijn echtgenote vergezellen op zoek naar antiek en brocante (lacht).”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier