Ze groeiden op in Alveringem, zaten tot in 1964 samen op de schoolbanken van de meisjesschool, maar gingen nadien elk hun eigen weg. Lutgart Vanhauwe (73) uit Keiem nam het initiatief om voor het eerst opnieuw samen te komen. En uiteraard kon dat nergens beter dan in hun geboortedorp Alveringem.
Lutgart Vanhauwe (73) stichtte haar gezin in Keiem, maar haar hart ligt ook nog voor een groot stuk in Alveringem. Ze beleefde er een mooie kindertijd en samen met haar schoolvriendinnen ook een mooie schooltijd. “Tot op 12-jarige leeftijd zaten we op de meisjesschool in de Hoogstraat”, vertelt Lutgart.
Mooie tijden
“Schoolbussen waren er niet en dus gingen we met de fiets of te voet. In het putje van de winter waren we bij aankomst soms versteven van de kou. Om ons op te warmen hebben we vele keren met z’n allen bij aankomst in de klas eerst even rond de stoove gestaan. Het waren mooie tijden”, glimlacht Lutgart.
Juf Alice
“Ik denk dat ik voor iedereen mag spreken als ik zeg dat we de beste herinneringen bewaren aan juffrouw Alice Bulcke”, voegt Maria Rita Gouwy toe. “Ze was als een moedertje voor haar klas. Echt de goedheid zelve!” herinnert ze zich nog levendig.
Het was Lutgart die het initiatief nam voor de reünie. Christiane Markey uit Alveringem en Véronique Landuyt uit Oostduinkerke sprongen onmiddellijk mee op de kar. Iedereen is uitgezworven en met sommigen was er al een hele poos geen contact meer, maar de zoektocht naar de overige klasgenoten verliep via-via verrassend vlot.
Herinneringen
“Iedereen was enorm enthousiast”, vertelt Lutgart. “En iedereen was het erover eens dat we in Alveringem zouden afspreken. En dus kozen we voor ‘t Potje Paté. Enkel Diane Vanwichelen uit Veurne moest zich verontschuldigen. Het was een gemoedelijke en zeer geslaagde reünie waarop vele lang vervlogen herinneringen werden bovengehaald. We moeten misschien zo lang niet meer wachten om dat nog eens over te doen”, glimlacht Lutgart.
