Blauw Kruis der Kust bestaat 90 jaar: “James Ensor stond mee aan de wieg”

Voorzitter Fabrice Goffin en enkele medewerkers voor de oude kooien van het dierenasiel. Dankzij crowdfunding krijgt het Blauw Kruis der Kust nieuw onderdak. © GLO
Gillian Lowyck

Het Blauwe Kruis van de Kust viert feest, want het dierenasiel mag liefst negentig kaarsjes uitblazen. Opmerkelijk: het asiel werd in 1929 mee opgericht door kunstenaar James Ensor. Het doel was de bewustwording rond dierenwelzijn te verhogen en de plaatsing van katten en honden te verzekeren. “We barsten van ambitie”, zegt huidig voorzitter Fabrice Goffin.

Het Blauwe Kruis van de Kust zit al sinds mensenheugenis in het Maria Hendrikapark, toch? Mis, zo blijkt. Volgens de oprichtingsakte bevond het dierenasiel zich in 1929 in de Sportstraat. “Ik had het al in de wandelgangen gehoord dat het asiel dit jaar negentig jaar zou worden, maar wou dat toch graag bevestigd zien. Via de archieven van de stad Oostende heb ik de oprichtingsakte gevonden”, zegt voorzitter Fabrice Goffin.

“In taverne Falstaff, toen in de Adolf Buylstraat, kwamen acht mensen samen. Onvoorstelbaar, want vandaag ga je voor zulke zaken naar de notaris natuurlijk. Ik beeld het me graag in. Mannen met een hoge hoed en dikke sigaren, een wat rokerige en wazige omgeving, een portootje erbij… Als er een tijdsmachine wordt uitgevonden, flits me dan maar terug naar de oprichting van het asiel”, lacht Fabrice. “Dáár zou ik graag bij geweest zijn!”

Apotheker Goffin

In de akte vond Fabrice niet alleen dat baron James Ensor bij de oprichters van het asiel was. “Heel frappant is dat een van de oprichters een zekere apotheker Goffin van het Hazegras was. Goffin is geen achternaam die je vaak hoort in Oostende en het is ook geen familie… Toen ik het aan mijn medewerkers hier vertelde, moest iedereen lachen. Wat een toeval!”

Voor de tachtigste verjaardag van het asiel kwam Prins Laurent langs, deze keer werd het uitgebreid gevierd met een feest voor iedereen die iets met het asiel te maken heeft. “We zijn oud en niet oud”, vindt Fabrice. “Maar we hebben tonnen ambitie.”

Wie een hond wil adopteren kan dat niet zomaar, er moet een klik zijn

Gemiddeld zitten er in het Blauwe Kruis een veertigtal honden. Het aantal katten varieert: nu zijn dat er ongeveer veertig, in het kittenseizoen dat in april start, loopt dat aantal op naar tachtig. “Het asiel in Oostende hanteert een toch wel unieke werkwijze”, legt Fabrice uit. “We willen alle kansen geven aan de dieren. Wie een hond wil adopteren, kan dat niet zomaar. Er moet een klik zijn tussen mens en dier, de karakters moeten matchen. Daarnaast moet je ook verplicht een aantal lessen volgen. Bij katten is het wat gemakkelijker, maar ook daar bieden we vormingen aan.”

Kleine KMO

Er is dus heel wat veranderd sinds de oprichting van het asiel. “Ja, alles is totaal anders. In de Tweede Wereldoorlog werden de honden uit het asiel ingezet om goederen te transporteren. Vandaag zijn we bijna een kleine KMO: we stellen acht mensen te werk, hebben meer dan vijftig vrijwilligers en een 400-tal leden. Milieu en dierenwelzijn staat de laatste tijd hoog op de agenda en dat is goed. We kregen lang niet veel aandacht; nu waait er een frisse wind door het asiel en je merkt de interesse.”

Bomen uitverkocht

Binnenkort komt er trouwens een volledig nieuw gebouw, enkele meters verder van het huidige Blauwe Kruis. De stad maakt een budget van 500.000 euro vrij. De rest, nog eens 500.000 euro, wordt opgehaald via een grootscheepse crowdfunding.

De oprichtingsakte met de vermelding van James Ensor.
De oprichtingsakte met de vermelding van James Ensor.© gf

Mensen kunnen deeltjes van het nieuw asiel kopen, zoals ramen en deuren maar ook grotere delen zoals een hondenloopweide of poezenpaleis. “De verkoop loopt goed”, zegt Fabrice. “De bomen en deuren zijn uitverkocht. We zullen ons streefdoel halen. We krijgen enorm veel steun uit het bedrijfsleven en hebben een heel pak nieuwe sponsors gevonden. Maar ook heel veel Oostendenaars doen giften. Dat is super. Dat draagt allemaal bij tot een nieuw gebouw dat lang moet mee gaan. Op naar de volgende negentig jaar dus”, lacht Fabrice tot slot.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier