De bewoners beleefden een bijzondere dag. Ze mochten kennismaken met hun gloednieuwe rusthuis in de Pastorijstraat. Zowel de rit als de verhuis verliepen vlotjes, maar ook heel emotioneel.
Maar liefst 89 bewoners verhuisden naar het nieuwe woonzorgcentrum. Het vroegere rusthuis, Maria ter Ruste langs de Pastorijstraat, werd twee jaar geleden afgebroken. Ze bouwden een gloednieuw gebouw dat bijna dubbel zo groot is.
Tijdens deze werkzaamheden verbleven de bewoners in het leegstaand woonzorgcentrum in Wingene. Het werd een pop-up verblijf, die dienst deed als een goede oplossing. Tot dinsdag 20 november. Dan mochten de bewoners hun intrek nemen in het nieuwe gebouw.
Twee liftbussen zorgden voor het nodige vervoer. De bewoners kregen begeleiding op de bus door hun begeleider. Vier bewoners die zwaar ziek zijn, werden vervoerd met de ziekenwagen. Alles verliep rustig maar de emoties liepen hoog op. “Het is een grote dag met een bijzonder waarde”, verduidelijkt directeur Wim Velghe. “Gelukkig kan ik beroep doen op een fantastisch team. In het totaal spreek ik van een 170-tal vrijwilligers die meehielpen bij de verhuis, maar ook aan de vele voorbereidingen. Alles werd grondig gepoetst en mooi ingekaderd. Bij aankomst werden de bewoners hartelijk ontvangen door het personeel en hun familieleden. Heel wat studenten zorgden voor de koffie met een stukje cake.”
Weg zoeken
“Het is zowel voor de personeelsleden als voor de bewoner een emotioneel gebeuren. De aanpassing is dan ook groot. Voor de bewoners zelf is de aanpassing eerder beperkt. De wereld waarin de bewoners vertoeven, is eerder klein. Voor de medewerkers is dit moeilijker. Men moet wegwijs geraken in het nieuwe gebouw en dat zal wel enkele weken tijd vragen. Wij zijn alvast heel tevreden dat alles goed verlopen is. Er staat ons nog wat werk te wachten, maar dat doen wij vol plezier.”
Gabriël Viaene woont in het woonzorgcentrum bij Maria ter Ruste en beleefde de dag op een emotionele manier. “Ik ben van Zwevezele afkomstig en verblijf al twee jaar in het woonzorgcentrum”, vertelt Gabriël (86). “De eerste verhuis naar Wingene maakte ik niet mee. Na een ziekenhuisopname moest ik noodgedwongen naar een woonzorgcentrum en zo kwam ik in het tijdelijk rusthuis in Wingene terecht. Dit met de bedoeling om ooit terug in Zwevezele te komen wonen. Vandaag is het zover en ik ben heel blij. Ik leefde naar deze dag toe, maar toch heb ik geweend. Ik had een band met het oude rusthuis en had het daar goed. De verpleegsters en begeleiders zeggen dat ik het hier nog beter zal hebben. Dat zal wel, want het is hier heel mooi.”
(NS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier