Bewoners Kapellestraat in Wevelgem betwisten grenslijn en weigeren land zomaar af te staan

Inwoners van de Kapellestraat worden dringend verzocht om omheiningen en woonuitbreidingen af te breken. Zo staat in een zoveelste brief die ze kregen van Infrabel.

Een aantal onder hen betwist de geldigheid van de grenslijn die de beheerder van de spoorweginfrastructuur aangeeft. “Wij staan onze grond niet zomaar af”, klinkt het.

Al jaren wonen ze langs de spoorweg, ze zijn vertrouwd met het geluid en geraas van voorbijrijdende treinen. Hinder hebben ze er al lang niet meer van, integendeel zou je soms denken. “De treinen vertellen ons hoe laat het is, op nu en dan een vertraging na”, verklapt buurman Eric Bouckhuyt. Veel ‘achteruit’ hebben de bewoners niet, in het beste geval beschikken ze over een terrasje. Met een omheining tot tegen de spoorweg aan. En daar knelt het schoentje.

In november 2018 kregen de bewoners van de Kapellestraat wiens woning grenst aan de spoorweg een brief van Infrabel, de beheerder van de spoorweginfrastructuur. Daarin stond het verzoek om de ‘tuinuitbreidingen’ aan te passen, zodat de beheerder een bouwvrije strook ter beschikking had voor de aanleg van een dienstpad. Het was niet de eerste maal dat Infrabel dergelijk bericht stuurde naar de bewoners. In 2010 kregen alle buren een algemene brief waarin hen verzocht werd de uitbreidingen af te breken die binnen vier meter van het spoor staan en waar ieder uur een trein richting Kortrijk voorbijkomt. Toen werd daar weinig gevolg aan gegeven. Het verzoek was ook onredelijk, het zou de bewoners nopen tot grote verbouwingswerken aangezien sommige woningen met twee meter ingekort zouden worden.

Laken

“Een tweede brief in 2017 liet al een heel ander geluid horen“, toont Gerda Vanneste het schrijven. “De brief was aangetekend, en vermeldde in detail waar ik volgens hen over de schreef ging.” De schreef is de grenslijn die Infrabel in de brief naar de bewoners definieert. “Die grenslijn klopt niet met de gegevens die ik heb opgevraagd bij het kadaster“, legt Gerda de vinger op de wond. “Toch niet volgens de gegevens die de gemeente mij bezorgde in 1985 toen ik toelating vroeg om een omheining te plaatsen. Die brief kwam dan ook als een totale verrassing. Blijkbaar had een voorbijrijdende trein een laken dat hing te drogen meegesleurd in zijn vaart. Maar dat was verderop, waar sommigen een uitbouw hadden tot tegen de spoorlijn.”

“Of Infrabel of de buurtbewoners gelijk hebben, dat laat ik momenteel in het midden. Dat moet nader onderzocht worden”

Als gevolg van de brief trokken een twintigtal buren in 2017 naar burgemeester Seynhaeve en vroegen om uitleg. Met grond- en kadasterplannen in de hand. “De situatie is me vanzelfsprekend bekend”, antwoordt Jan Seynhaeve. “Hoeveel dergelijke gevallen zijn er niet in Wevelgem, of in andere gemeenten. Waar aan de achterzijde van een woning zovele jaren vrije openbare ruimte is, is de verleiding groot om daar een stukje van in te nemen. Of Infrabel of de buurtbewoners gelijk hebben, dat laat ik momenteel in het midden. Dat moet nader onderzocht worden.”

Wie heeft gelijk?

Het gelijk ligt in deze wie de juiste informatie heeft. Beide partijen baseren zich blijkbaar op het kadaster. Welke partij weet precies – in dit geval gaat het over twee meter – hoe groot zijn stuk land is en dus tot het openbaar dan wel privédomein behoort?

Deze keer lijkt Infrabel vastbesloten de zaak ten gronde op te lossen. In november 2018 kregen de inwoners een volgende brief die hen weinig keuze liet. “In de brief was de grens duidelijk aangegeven, een grens die we nog steeds betwisten”, stelt Gerda Vanneste. “De brief was gepersonaliseerd met daarin de zogezegde overtredingen, met foto’s wat allemaal diende aangepast te worden. In mijn geval een afdak, een gemetste muur die het afdak ondersteunt en een stuk terras. Daarenboven moeten de goten die het hemelwater afleiden, worden verplaatst. Dit huis werd net zoals zovele andere huizen in de straat in 1924 gebouwd. De plannen van toen duiden aan tot waar het perceel loopt. En dat is niet de grenslijn die Infrabel aanduidt. Wat zij vragen, is dat ik een stuk van mijn land afsta. Onbegrijpelijk.”

Geen koterij

“Een moeilijke situatie”, erkent Burgemeester Jan Seynhaeve. “Bij de voorbereiding van die brief heeft de gemeente via onze dienst stedenbouw heel intensief contact gehouden met Infrabel. De brief heeft heel wat inwoners ertoe overhaald om de situatie te corrigeren. Een aantal onder hen had duidelijk de bouwregels overtreden. Anderen waren zich van geen kwaad bewust maar hebben toch de gevraagde aanpassingen doorgevoerd. Een laatste groep stelt zich nog steeds de vraag of die grenslijn zoals aangegeven door Infrabel accuraat is. Terecht of niet, dat zullen we nakijken.”

Ondertussen kregen de bewoners een laatste brief waarin Infrabel de aanleg van een nieuwe omheining aankondigt en alle constructies die in de weg staan, zal afbreken. Ze krijgen nog tot 15 maart om de grens te betwisten. Of dat veel zal uithalen is nog maar de vraag. “Alle documenten die aantonen dat ik geen overtreding bega, heb ik in het verleden al opgestuurd naar Infrabel”, haalt Gerda de schouders op. “Aangetekend nog wel, nooit kreeg ik daar een reactie op. Het is trouwens niet allemaal ‘koterij’ zoals zij het heel denigrerend bestempelen. De schommel die wel degelijk op mijn terras staat zullen mijn kleinkinderen niet langer kunnen gebruiken eens die nieuwe omheining er staat.”

(SL – foto’s SL)